Αναφέρουν από την ΟΕΝΓΕ:
Αντλούμε διδάγματα και εμπνεόμαστε από το ιστορικό αποτύπωμα του αγώνα των εργατριών της Ν. Υόρκης το 1857, από την αιματηρή αναμέτρησή τους με την εργοδοσία, την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές. Δέχτηκαν λυσσαλέα επίθεση επειδή διεκδικούσαν μείωση των ωρών εργασίας, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών.
Στον ενάμιση και πλέον αιώνα που πέρασε από τότε, οι γυναίκες πήραν μέρος σε πλήθος σκληρών αναμετρήσεων. Είχαν νίκες, αλλά και ήττες. Όμως, δεν έσβησε η φλόγα του αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, έμφυλη οικογενειακή και κοινωνική βία, πολέμους, προσφυγιά, μετανάστευση, φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, εξανδραποδισμό και εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος, εργοδοτική και κρατική βία σε βάρος της εργαζόμενης γυναίκας, του παιδιού.
Σήμερα, με βάση τον πλούτο που παράγεται, θα μπορούσαν να υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να έχουν οι γυναίκες μόνιμη και σταθερή δουλειά, με ολόπλευρη προστασία της μητρότητας από το κράτος, με ελεύθερο χρόνο για να μπορούν να τον αξιοποιούν δημιουργικά, να συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή και δράση, οι γυναίκες γιατροί να παρακολουθούν τις εξελίξεις της επιστήμης τους.
Εμπόδιο μπαίνουν η πολιτική των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. που υπηρετούν τα κέρδη των λίγων και όχι τις δικές μας ανάγκες.
Όσον αφορά τον κλάδο μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πιστή στις οδηγίες της Ε.Ε. (θυμίζουμε ότι πέρυσι κιόλας το Ευρωπαϊκό δικαστήριο έδωσε «πράσινο φως» για απολύσεις εγκύων) χτυπάει ακόμα περισσότερο το δικαίωμα στη μητρότητα. Με έγγραφο του Υπουργείου Υγείας με ημερομηνία 22/05/2017 αλλάζει προς το χειρότερο το καθεστώς που διέπει τον αριθμό των εφημεριών που πρέπει να κάνουν οι ειδικευόμενες μητέρες γιατροί μετά τη συμπλήρωση 1 έτους από τον τοκετό. Ενώ πριν προβλεπόταν να κάνουν τον ελάχιστο επιτρεπτό αριθμό των τεσσάρων εφημεριών, με τη νέα εγκύκλιο «εναπόκειται στον εκπαιδευτή τους να ορίζει τον αριθμό εφημεριών που πρέπει να κάνουν».
Με αυτόν τον τρόπο από τη μία η κυβέρνηση και το Υπουργείο απεμπολούν τις ευθύνες τους και καταργούν ακόμα και αυτό το ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο για την προστασία της μητρότητας.
Από την άλλη και με δεδομένες τις τραγικές ελλείψεις που υπάρχουν, οι Διευθυντές των τμημάτων είναι αναγκασμένοι να επιλέξουν ποιανών συναδέλφων τα δικαιώματα θα θυσιάσουν. Των ειδικευόμενων μητέρων μικρών παιδιών ή των υπόλοιπων συναδέλφων; Να επιλέξουν ή τη διευκόλυνση της συναδέλφου μητέρας μικρού παιδιού ή την εξουθένωση των υπόλοιπων γιατρών του τμήματος.
Το ίδιο καθεστώς διέπει και τις συναδέλφους επικουρικούς.
Δεν συμφιλιωνόμαστε με τη σύγχρονη βαρβαρότητα. Με το ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσουν.
Το αγωνιστικό μήνυμα της 8ης Μάρτη δείχνει το μοναδικό ελπιδοφόρο δρόμο.
Το δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, της αγωνιστικής στάσης ζωής.
Συμμετέχουμε μαζικά στην πανδημοσιουπαλληλική στάση εργασίας την Παρασκευή 8 Μάρτη, 1:30 μέχρι τη λήξη του ωραρίου, στις συγκεντρώσεις και στα συλλαλητήρια για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.