Πολλές φορές έχουμε γνώση του δάσους αλλά αγνοούμε τι γίνεται με το κάθε δέντρο ξεχωριστά. Κάπως έτσι συμβαίνει με τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην χώρα μας, και την κατάσταση των φαρμακευτικών επιχειρήσεων στα χρόνια της κρίσης… Γνωρίζουμε ότι μειώθηκαν πολύ οι τιμές, ότι πληρώνουν περί το 1 δις ευρώ ετησίως υποχρεωτικές εκπτώσεις, αλλά δεν κατέχουμε πάντα τους αριθμούς και τις λεπτομέρειες που κάνουν όλη τη διαφορά.
Δείτε λοιπόν τι συμβαίνει:
Ο προϋπολογισμός για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη πέρσι, φέτος και το 2018 είναι «φρεναρισμένη» στο 1,945 δις ευρώ συν 570 εκατ. ευρώ για τα νοσοκομεία. Δηλαδή ΕΟΠΥΥ και νοσοκομεία στα 2,5 δις ευρώ. Μέσα σε αυτό δεν περιλαμβάνονται τα εμβόλια και δεν περιλαμβάνονται τα φάρμακα για τους ανασφάλιστους, παρά τις προσπάθειες που έκαναν οι άνθρωποι της φαρμακοβιομηχανίας να μπουν τουλάχιστον τα εμβόλια!
Η κάθε εταιρία ωστόσο, κάθε 6μηνο πληρώνει σε υποχρεωτικές εκπτώσεις:
-Το 20% του τζίρου της στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.
-Το 32% του τζίρου της στα νοσοκομεία.
-Το 40% του τζίρου της για τα νοσοκομειακά φάρμακα μέσω ΕΟΠΥΥ.
Κατά μέσο όρο δηλαδή, επιστρέφει το 30% του συνολικού της τζίρου!
Το αποτέλεσμα αυτού ήταν πέρσι να καταβληθεί συνολικά από όλες τις φαρμακοβιομηχανίες περί το 1 δις ευρώ σε υποχρεωτικές εκπτώσεις (rebates- clawback).
Ειδικά για το δεύτερο 6μηνο του 2016 οι υποχρεωτικές εκπτώσεις είχαν ως εξής:
-450 εκατ. ευρώ clawback στον ΕΟΠΥΥ
-150 εκατ. ευρώ clawback σε νοσοκομειακό φάρμακο
-300 εκατ. ευρώ σε rebates .
Κι όλα αυτά με τις τιμές στα πρωτότυπα στο μέσο όρο των 3 φθηνότερων της ΕΕ και την δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους για τα νέα καινοτόμα φάρμακα για τα οποία έπεται σύντομα κατάθεση νομοσχεδίου. Δεν είναι να απορείς που η αγορά είναι «μαγκωμένη» και όλοι τηρούν επιφυλακτική στάση…