ΠΕΦ: Καταστροφική η ανατιμολόγηση Μαΐου 2018
Συνέπεια αυτής της αδυναμίας είναι η εφαρμογή παράλογων κανόνων που οδηγούν σε συνεχείς επιλεκτικές και μονομερείς μειώσεις μόνο στα παλιά φάρμακα μέχρι την τιμολογιακή εξόντωσή τους.
Και αναλύοντας την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί, εξηγούν:
Όπως προκύπτει από το προσχέδιο του δελτίου τιμών που ανήρτησε πρόσφατα ο ΕΟΦ, η μέση ποσοστιαία μείωση για τα γενόσημα φθάνει το 9,5%, ενώ οι μειώσεις στα πρωτότυπα εκτός και εντός προστασίας πατέντου είναι 3,4% και 2,3% αντίστοιχα.
Είναι οικονομικά αδιανόητο, φάρμακα με τιμή μεγαλύτερη των 50 ευρώ να μειώνονται 2-3 %, ενώ το 70% των οικονομικών φαρμάκων, που έχουν τιμές κάτω των 6 ευρώ, να δέχεται νέες τεράστιες μειώσεις που φθάνουν στο -80%. Η εξέλιξη αυτή τα οδηγεί σε διακοπή της κυκλοφορίας τους.
Είναι προφανές ότι επιβάλλονται μονομερείς μειώσεις οι οποίες πέραν του γεγονότος ότι δεν είναι εύλογες, είναι και καταχρηστικές. Βιώνουμε μια ακόμη πράξη στο συστηματικό αφανισμό των παλαιότερων καταξιωμένων φαρμάκων και των γενοσήμων της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, τα οποία έχουν ήδη δεχθεί εξωφρενικές μειώσεις που φθάνουν το -69% από το 2009 !
Δεν είναι δυνατό να υποκύπτουμε διαρκώς στις αξιώσεις των Θεσμών για την εφαρμογή παράλογων κανόνων ανατιμολόγησης που αποδίδουν εξευτελιστικές τιμές στα φάρμακα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Κάθε 6 μήνες, σε κάθε ανατιμολόγηση, τα οικονομικά παλαιά φάρμακα αποδεκατίζονται επιλεκτικά. Και το περίεργο είναι ότι αυτό συμβαίνει χωρίς κανένα όφελος για την Πολιτεία, αφού ταυτόχρονα η φαρμακευτική δαπάνη εξακολουθεί να βρίσκεται εκτός ελέγχου, με την υπέρβαση του στόχου να εκτιμάται ότι φθάσει φέτος τα 600 εκατ. ευρώ, τουλάχιστον 40% υψηλότερα από τα επίπεδα του 2017.
Αυτό έχει ως συνέπεια νέα αύξηση του clawback, η οποία πλήττει όλους. Αλλά, κυρίως, πλήττει τα ήδη οικονομικά φάρμακα ελληνικής παραγωγής, τα οποία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στον συνδυασμό εξαιρετικά χαμηλών τιμών και εξωφρενικών υποχρεωτικών επιστροφών (rebate και clawback) που φέτος αναμένεται να ξεπεράσουν το 35% του στόχου της δαπάνης.
Το ερώτημα
Πως είναι, λοιπόν, δυνατόν όλοι να υποστηρίζουν, θεωρητικά, την ελληνική παραγωγική φαρμακοβιομηχανία, αλλά ταυτόχρονα κάθε 6 μήνες να παρακολουθούν τον αργό “θάνατό” της μέσω της παράλογης τιμολόγησης;
Γιατί η κυβέρνηση επιτρέπει στους Θεσμούς να επιβάλουν ένα παράλογο σύστημα τιμολόγησης που όχι μόνο στρεβλώνει τον ανταγωνισμό προς όφελος των εισαγωγέων αλλά οδηγεί σε αφανισμό την εγχώρια παραγωγική βάση υπονομεύοντας την αναπτυξιακή της προοπτική;
Η ΠΕΦ, με πρόσφατη επιστολή της στον αρμόδιο επικεφαλής του τεχνικού κλιμακίου των Θεσμών, εξέφρασε την έντονη αντίθεσή της στις ακολουθούμενες πρακτικές που οδηγούν στη διάλυση των οικονομικών φαρμάκων, επισημαίνοντας τις στρεβλώσεις που προκαλεί το έωλο νομικά υφιστάμενο σύστημα. Παράλληλα, κλιμακώνει την αντίδραση της με νομικές ενέργειες με προσφυγή στο ΣτΕ και στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να διαφυλάξει την βιωσιμότητά των εταιριών-μελών της με στόχο την εξομάλυνση του συστήματος και την επικράτηση συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού.
Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να επιδείξει τα αναλογούντα αντανακλαστικά απέναντι στις παράλογες αξιώσεις των Θεσμών και να αποτρέψει την επικείμενη καταστροφή των οικονομικών φαρμάκων, τουλάχιστον αυτών που έχουν τιμή μικρότερη των 6 ευρώ.
Τα οικονομικά φάρμακα αυτά αποτελούν βασικό εργαλείο στην προσπάθεια εξοικονομήσεων, λόγω της δυνατότητας τους να υποκαθιστούν ακριβότερες θεραπείες με θεραπευτικά ισοδύναμο τρόπο. Η επιχειρούμενη εξόντωσή τους, μέσω της τιμολόγησης, οδηγεί τους ασθενείς σε ακριβότερα φάρμακα, με αποτέλεσμα την αύξηση της δαπάνης και την συντήρηση του φαύλου κύκλου των αυξανόμενων clawback.
Να δράσουν πριν φτάσουμε στο απροχώρητο
Καλούμε, επίσης, την κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να σχεδιάσουν τώρα, πριν η ζημία καταστεί ανεπανόρθωτη, μια εθνική φαρμακευτική πολιτική, με σταθερό χρονικό ορίζοντα, προς όφελος των ασθενών και του συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ένα πλαίσιο που, παράλληλα, θα επιτρέπει την υγιή ανάπτυξη του φαρμακευτικού κλάδου και της εγχώριας παραγωγικής φαρμακοβιομηχανίας, ο οποίος αποτελεί βασικό αιμοδότη της εθνικής οικονομίας.