Όπως αναφέρουν τα μέλη της ΠΕΦ, καθώς η πολιτική φαρμάκου αποτελεί ένα σύνθετο ζήτημα που άπτεται κοινωνικών, δημοσιονομικών και αναπτυξιακών παραμέτρων και από το 2009 έως σήμερα αποτέλεσε πεδίο σημαντικών μεταρρυθμίσεων με στόχο την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό του υγειονομικού τομέα, η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία κατέθεσε σειρά συγκεκριμένων προτάσεων σε τρεις κυρίως άξονες:
• Την προστασία της Δημόσιας Υγείας και τη δυνατότητα πρόσβασης του Έλληνα ασθενή σε κάθε απαραίτητη θεραπεία.
• Τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος φαρμακευτικής περίθαλψης και την επάρκεια της φαρμακευτικής αγοράς.
• Την ανάπτυξη του εγχώριου παραγωγικού ιστού και την ενίσχυση της απασχόλησης.
Με τις προτάσεις που κατέθεσε, η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία αποδεικνύει πως στηρίζει ενεργά κάθε προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός βιώσιμου συστήματος φαρμακευτικής πολιτικής, με στόχο τη βέλτιστη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων προς όφελος των ασθενών και παράλληλα με μέριμνα για την ανάπτυξη, την απασχόληση, την καινοτομία και τις επενδύσεις.
Οι Προτάσεις της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας
Κάλυψη Φαρμακευτικής Αγοράς
Η εισαγωγή φαρμάκων τα οποία μπορούν να παραχθούν στη χώρα από ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες σε φθηνότερες τιμές και με σημαντική προστιθέμενη αξία, αποτελεί απαράδεκτη οικονομική αιμορραγία. Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία είναι σε θέση να καλύψει άμεσα το 70% των φαρμακευτικών αναγκών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και το 50% της νοσοκομειακής, προσφέροντας σημαντική εξοικονόμηση στη φαρμακευτική δαπάνη.
Προτεραιότητες Φαρμακευτικής Πολιτικής
Τονίζεται ότι α) ο έλεγχος της συνταγογράφησης, β) ο εξορθολογισμός της χρήσης και της κατανάλωσης των φαρμάκων, γ) η αξιολόγηση και ασφαλιστική αποζημίωση των νεότερων ακριβών φαρμάκων, έχουν μεγαλύτερη σημασία από τη μονοδιάστατη επικέντρωση στις τιμές, ειδικά των παλαιότερων καταξιωμένων ελληνικών φαρμάκων, τα οποία ούτως ή άλλως αποτελούν τις οικονομικότερες επιλογές για το σύστημα υγείας και τους ασφαλισμένους.
Ενίσχυση της εγχώριας παραγωγικής δραστηριότητας
Είναι απαραίτητη η εφαρμογή μιας συνολικής πολιτική γενοσήμων και οικονομικών φαρμάκων με στόχο το 75% του όγκου να αποτελείται από εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα. Ο στόχος αυτός προϋποθέτει
α) την ορθολογική τιμολόγηση των γενοσήμων, ώστε να παραμένουν στο σύστημα και
β) τη δυνατότητα πρότασης από τον ιατρό του γενοσήμου φαρμάκου που εμπιστεύεται.
Ταυτόχρονα, με στόχο την τόνωση της εγχώριας παραγωγικής δραστηριότητας οφείλουν να γίνουν άμεσα τα εξής:
-Να αναγνωρίζεται και να επιβραβεύεται η δημιουργία εγχώριας προστιθέμενης αξίας.
-Να θεσμοθετηθεί ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο και φορολογικά κίνητρα απαλλαγών για παραγωγικές επενδύσεις και επενδύσεις έρευνας και καινοτομίας.
-Να αναγνωριστούν οι επενδυτικές προτάσεις της φαρμακοβιομηχανίας ως «υψηλής τεχνολογίας» και να ενεργοποιηθούν τα επενδυτικά και αναπτυξιακά προγράμματα.
-Να στελεχωθεί ο ΕΟΦ με εξειδικευμένο προσωπικό, με στόχο την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων που αφορούν στις εθνικές αδειοδοτήσεις και στην υποστήριξη της διαδικασίας Αμοιβαίας Αναγνώρισης, με την Ελλάδα ως χώρα αναφοράς.
-Να ενισχυθεί με κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό η Διεύθυνση Φαρμάκων του Υπουργείου Υγείας, η φαρμακευτική διεύθυνση του ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομειακά φαρμακεία.
H Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία έχει όλες τις προϋποθέσεις να καλύψει το 70% των φαρμακευτικών αναγκών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και το 50% της νοσοκομειακής, να προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση στη φαρμακευτική δαπάνη και να αποτελέσει εγγυητή της σταθερότητας και της επάρκειας της φαρμακευτικής περίθαλψης. Και βέβαια, να αναδειχθεί ουσιώδης πυλώνας της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Αρκεί να σταματήσουμε να εισάγουμε ό,τι παράγουμε. Το μόνο που απαιτείται είναι ισχυρή πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα.