Σύμφωνα με τα ευρήματα της πρωτοποριακής αυτής έρευνας που δημοσιεύθηκε στην αμερικανική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences, τα μέλη της διεθνούς ερευνητικής ομάδας διεπίστωσαν ότι η ενεργοποίηση μιας συγκεκριμένης κατηγορίας πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, γνωστών ως Nurr1, προστατεύει την ικανότητα του εγκεφάλου να δημιουργεί νευρώνες ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη, εκτός από την δημιουργία ευχάριστων συναισθημάτων, είναι και σημαντικός νευροδιαβιβαστής που επηρεάζει τον έλεγχο της κίνησης και τις κινήσεις των μυών του σώματος.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η αιτία της νευροεκφυλιστικής αυτής νόσου: στους πάσχοντες από Πάρκινσον η ασθένεια διαταράσσει την παραγωγή νευρώνων ντοπαμίνης με αποτέλεσμα την προοδευτική απώλεια ελέγχου της κίνησης. Και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία που να καθυστερεί ή να σταματά την πορεία της…
Σε τεστ όμως που έγιναν στο εργαστήριο, οι ερευνητές βρήκαν ότι ενεργοποιώντας τις Nurr1 σε αρουραίους με Πάρκινσον τα ζώα εμφάνισαν βελτίωση, μη δείχνοντας να υποφέρουν από τις συνέπειες της νόσου. Για να φθάσουν εδώ οι επιστήμονες δοκίμασαν περίπου 1.000 φάρμακα εγκεκριμένα από την αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) πριν καταλήξουν σε δύο ανθελονοσιακά σκευάσματα που είχαν κάποιο αποτέλεσμα –την χλωροκίνη και την αμοδιακίνη.
Όπως επισημαίνουν, τα φάρμακα αυτά που χρησιμοποιούνται κατά της ελονοσίας εδώ και δεκαετίες μπορούν να τροποποιηθούν ή να επανασχεδιασθούν για την αντιμετώπιση της νόσου του Πάρκινσον από την οποία εκτιμάται ότι πάσχουν περίπου 10 εκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο. Με βάση την χλωροκίνη και την αμοδιακίνη μπορούν μάλιστα να αναπτυχθούν ακόμη καλύτερα φάρμακα, υποστηρίζουν, ελπίζοντας στο μέλλον σε κλινικές δοκιμές.