Πλεύρης: «Αισθάνομαι ντροπή απέναντι σ’ αυτούς τους γονείς» – Τι είπε δικηγόρος θυμάτων για την αναγνώριση των πτωμάτων

«Αισθάνομαι ντροπή απέναντι σ’ αυτούς τους γονείς», ξεκίνησε την αφήγηση των πρώτων δύσκολων στιγμών στο Νοσοκομείο της Λάρισας, ο Υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, ο οποίος βρέθηκε καλεσμένος το μεσημέρι της Δευτέρας 13/3 στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα».

«Προφανώς δεν κάναμε όσα έπρεπε για να έχει αποτραπεί», τόνισε σε άλλο σημείο, ενώ μιλώντας για τις πρώτες ώρες και τη διαχείριση της κρίσης στα δύο νοσοκομεία της Λάρισας, τα οποία τέθηκαν σε έκτακτη εφημερία για να εξυπηρετήσουν τους δεκάδες τραυματίες, ανέφερε πως βρέθηκε ο ίδιος από την αρχή στο Νοσοκομείο της Λάρισας το οποίο έμοιαζε με «εμπόλεμη ζώνη», όπως είπε.

Η περιγραφή του, για την περίθαλψη των άνω των 100 τραυματιών, οι 80 εκ των οποίων πραγματοποίησαν εισαγωγή -όπως είπε- ήταν συγκλονιστική:

«Στις 3.30 – 4.00 που έφτασα στο Νοσοκομείο, ήταν ώρα που πλέον δεν έβγαιναν ζωντανοί από το τρένο. Μετά στο Πανεπιστημιακό πήραμε την απόφαση με την ιατροδικαστή να πηγαίνουν σε ένα σημείο οι σοροί, και είχαμε τη λίστα των ασθενών και τη δείχναμε στους συγγενείς κι αν δεν έβλεπαν το όνομα του δικού τους στη λίστα των ασθενών, τους οδηγούσαμε στο αμφιθέατρο όπου εκεί οι ψυχολόγοι του εξηγούσαν ότι πλέον όσοι έρχονται από το τρένο δεν είναι πλέον τραυματίες, αλλά νεκροί», ανέφερε.

Οι νεκροί, σύμφωνα με τον Θάνο Πλεύρης, ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και δεν ήταν σε κατάσταση αναγνώρισης .

«Ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές να αντικρίζεις γονείς να ψάχνουν τα παιδιά τους με την ελπίδα να είναι ζωντανά. Ένα άλλο δύσκολο κομμάτι ήταν να εξηγείς στους ανθρώπους ότι οι σοροί δεν αναγνωρίζονται και πρέπει να γίνει DNA».

Η εικόνα των γονιών που αναζητούσαν τα παιδιά τους, ξεπερνά τον οποιονδήποτε, είπε ενώ τόνισε πως ακόμη και οι έμπειροι γιατροί και νοσηλευτές «λύγιζαν» στην θέα των απελπισμένων γονιών:

«Εγώ ήμουν στην υποδοχή με τους ψυχολόγους που μιλούσαν στους γονείς.΄Ενιωσα ότι έπρεπε να είναι εκεί και η κορυφή των πολιτικά προϊσταμένων των νοσοκομείων, ώστε αυτοί οι άνθρωποι μέσα στον πόνο τους να μπορούν να πάρουν κάποιες απαντήσεις. Όλοι οι άλλοι μιλάμε θεωρητικά. Και οι ίδιοι οι γιατροί και οι νοσηλευτές που ήταν πολύ έμπειροι έσπαγαν».

Τα συναισθήματα ανάμεικτα:

«Ένας γονέας να δακρύζει από χαρά γιατί το παιδί του ζει, κι από την άλλη να έχει την αγωνία ότι δεν ξέρει ποια είναι εξέλιξη της υγείας του. Τι να πεις τον γονιό που σου έλεγε ότι έχω χάσει το μοναχοπαίδι μου, ή στον γονιό που σου έλεγε ότι έχω χάσει και τα δυο μου παιδιά, ή στον γονιό που έλεγε «αφήστε με να πάω κάτω να δω το παιδί μου σε όποια κατάσταση και να είναι, εγώ θα αναγνωρίσω το παιδί μου;», τόνισε ο Θάνος Πλεύρης.

Δικηγόρος θύματος: Οι γονείς δεν ξέρουν τι έθαψαν

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Αντώνης Ξυλουργίδης, δικηγόρος των γονιών της 23χρονης Κέλλυς Πορφυρίδου, φοιτήτριας στη Θεολογική του ΑΠΘ, η οποία βρήκε φρικτό θάνατο στο πρώτο βαγόνι.

Ο δικηγόρος ανέφερε πως οι γονείς έχουν τελείως διαφορετική εικόνα, καθώς μετέβησαν στον ΟΣΕ Θεσσαλονίκης αναζητώντας νέα για το παιδί τους και εκεί ήταν μια σικιούριτι που δεν είχε τι να τους πει.

«Το συλλογικό σοκ είναι μεγάλο και δυστυχώς επειδή ο κ. Πλεύρης ως θεσμός γιατί είναι Υπουργός σι’ αυτή την κυβέρνηση, τον άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή να περιγράφει τα όσα είδε, αλλά δυστυχώς δεν είναι ο ρόλος του παρατηρητή, δημοσιογράφου. Είναι ο ρόλος ενός υπουργού. Η διάσταση που μου έδωσαν οι γονείς ήταν τελείως διαφορετική. Μετέβησαν στον ΟΣΕ της Θεσσαλονίκης περιμένοντας το παιδί τους. Εκεί ήταν μια σικιούριτι που δεν είχε τι να τους πει. Έμαθαν την Παρασκευή ότι το παιδί τους ταυτοποιήθηκε. Έξω από το νοσοκομείο της Λάρισας τους προσέγγισαν φοιτητές ψυχολογίας να τους πουν τι; Η εικόνα του γυμνού κράτους σε όλο της το μεγαλείο ήταν παρούσα. Μου ζήτησαν οι γονείς αυτά να τα πω δημόσια και ότι δεν ένοιωθαν ότι μέσα σ’ αυτό το τρένο ήταν τα παιδιά τους», ανέφερε ο κ. Ξυλουργίδης.

Στη συνέχεια ο ίδιος μετέφερε τον πόνο των γονιών που έθαψαν, όπως είπε, ένα παιδί χωρίς να δουν τι έθαψαν, καθώς τα φέρετρα τους παραδόθηκαν καρφωμένα.

«Δεν τους δόθηκε το δικαίωμα να δουν τι έθαψαν. Δεν είναι να πούμε μεταθανάτια ορισμένα λόγια εν είδει μνημοσύνου. Εδώ υπάρχει ένας θυμός, μεγάλος θυμός και έχουμε δει σε ανάλογα περιστατικά. Δεν είναι το τι θα τους δώσει μετά, δεν είναι αντιμετώπιση ζυγαριάς. Θα΄πάρουν μια σύνταξη και τι έγινε; Τα παιδιά δεν γυρίζουν πίσω.Το θέμα είναι ότι σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να δούμε να γίνεται μια μεγάλη καταστροφή για να σώσουμε μετά την κατάσταση. Το ίδιο έγινε με την υπόθεση Γρηγορόπουλου, το ίδιο έγινε με την υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου, το ίδιο έγινε στο Μάτι, το ίδιο φρικτή τραγωδία κι δω, έχουμε μια εκατόμβη νεκρών. Και τώρα τι; Αυτό το κράτος που είναι αντίπαλο στον πολίτη, θα αλλάξει;», τόνισε ο δικηγόρος.

«Παρέλαβαν καρφωμένα φέρετρα»

Απαντώντας στο θέμα της διαχείρισης των νεκρών, ο υπουργός Υγείας, κ. Πλεύρης, τόνισε ότι η αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας δεν είναι η διαχείριση των σορών και πρόσθεσε πως πράγματι δεν υπήρχε καμία συνεργασία και βοήθεια από την Hellenic Train.

«Δεν είχαμε κατάλογο των επιβατών στο Νοσοκομείο μαζί μας για να μας διευκολύνουν. Η ιατροδικαστής, κα. Λεονταρή με τους συνεργάτες της είχαμε την επιλογή να συγκεντρώνονται σε ένα νοσοκομείο και να γίνεται εκεί η ενημέρωση. Οι σοροί -που δεν είναι θέμα του υπουργείο υγείας παραδόθηκαν αφού έγινε η ταυτοποίηση. Παραδόθηκαν σε φέρετρα στους συγγενείς και με την σύσταση τι σημαίνει εάν ανοίξουν το φέρετρο. Δεν υπήρξε ποτέ απαγόρευση, ήταν σύσταση, αλλά από κει και πέρα ο γονέας έκρινε ο ίδιος».

Ο δικηγόρος αντέτεινε πως δεν ήταν απλώς σύσταση:

«Με συγχωρείτε δεν ήταν σύσταση, ήταν βιδωμένα τα φέρετρα και δεν είχε πρόσβαση ο μάνα να δει ποιο παιδί θάβει. Ποιος έκανε αυτή τη σύσταση; Ποιος θα πει στον γονιό ότι δεν θα δεις τι θάβεις;», ανέφερε ο κ. Ξυλουργίδης, προσθέτοντας πως οι γονείς δεν είχαν δικαίωμα ούτε DNA με δική τους παραγγελία να κάνουν.

«Τους ήρθε ένα φέρετρο από το νοσοκομείο της Λάρισας. Δεν είναι τόσο ιδεατά τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει. Πήγαν κι έψαχναν μέσα σε ένα αμφιθέατρο σε μαύρες σακούλες τα αντικείμενα των παιδιών τους. Έβγαζαν αντικείμενα μέσα από σακούλες που μύριζαν καμένο δέρμα.  Γονείς στη σειρά και από σεβασμό λένε τα βάζαμε ξανά μέσα για να έρθει η άλλη μάνα. Είναι ευνομούμενο κράτος αυτό; Έτσι αντιμετωπίζονται αυτοί οι γονείς; Μου κάνουν εντύπωση αυτές οι διαπιστώσεις», κατέληξε.