Δεν είναι καθόλου τυχαίο τελικά ότι τα νοσοκομεία διαθέτουν γάντια βαμβάκι και λοιπά αναλώσιμα υλικά με το σταγονόμετρο με αποτέλεσμα συχνά να πρέπει να φέρνουν ακόμη και οι …ασθενείς από το σπίτι τους.
Οι προμηθευτές των συγκεκριμένων ειδών όπως αυτοί εκπροσωπούνται από τον σύνδεσμό τους (ΠΑ.ΣΥ.Π.Ι.Ε), παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 1,5 χρόνο.
Οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου επισημαίνουν ότι οι περισσότερες εταιρείες βρίσκονται σε απόγνωση εξαιτίας της έλλειψης ρευστού.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν τα μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Προμηθευτών Ιατρικών Ειδών (ΠΑ.ΣΥ.Π.Ι.Ε): «Απλήρωτοι παραμένουν μετά από 1,5 χρόνο οι προμηθευτές Ιατρικών Ειδών, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ότι με την έναρξη λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ όλα τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές θα αντιμετωπίζονταν αποτελεσματικά. Ωστόσο, το πρακτικό αποτέλεσμα των πρώτων μηνών λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος ξεκίνησε καθυστερημένα τη λειτουργία του τον Ιανουάριο του 2012, είναι να μην έχει εκτελεστεί καμία πληρωμή προς τους προμηθευτές των νοσοκομείων».
Οι προμηθευτές μιλούν για χάος καθώς τα έτη 2008 -2009 πληρώθηκαν με ‘κουρεμένα’ ομόλογα, το έτος 2010 πληρώθηκε άτακτα και προβληματικά, το έτος 2011 παραμένει ανεξόφλητο σχεδόν στο σύνολό του ενώ στο πρώτο τετράμηνο του 2012 δεν «διαφαίνεται καμία προοπτική πληρωμής παρά την πεποίθηση των κυβερνώντων ότι ο ΕΟΠΥΥ «σε χρόνο ρεκόρ» θα αλλάξει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος».
Τα μέλη του Συνδέσμου υπογραμμίζουν επίσης: «Παρά την επίσημη δήλωση του Προέδρου του ΕΟΠΥΥ, στην επίσημη ιστοσελίδα του Οργανισμού, ότι ‘Ο ΕΟΠΥΥ είναι η ανατροπή σε όσα άσχημα, στραβά, αγκυλωμένα έχουμε ζήσει στην ΠΦΥ μέχρι σήμερα… Όσα δεν έγιναν έως τώρα, καλούμαστε σε χρόνο ρεκόρ να τα υλοποιήσουμε’, αποδεικνύεται ότι στα ‘άσχημα, στραβά και αγκυλωμένα που είχαμε ζήσει’, περιλαμβάνεται η μόνιμη καθυστέρηση στις πληρωμές των προμηθευτών. Ο κλάδος της υγείας αργοπεθαίνει και οι κυβερνώντες επιμένουν να εξαγγέλλουν ‘αποτελεσματικά μέτρα’ που καταρρίπτονται πανηγυρικώς εν τη γενέσει τους. Όσους οργανισμούς και αν ιδρύσουν, όποιο όνομα κι αν τους δώσουν, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, γιατί απλούστατα θα στηρίζεται στην πάγια τακτική του ‘άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».