Αμείλικτα είναι τα ερωτήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη, για τη φρικιαστική υπόθεση που είδε το φως της δημοσιότητας και αφορά τις απάνθρωπες συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβίωνε μέσα σε ξύλινα κλουβιά, ένα 29χρονο κορίτσι με σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα.
Οι θετοί γονείς της κοπέλας, οι οποίοι εχθές συνελήφθησαν, υποστήριξαν πως την είχαν «περιορίσει» στα αυτοσχέδια κλουβιά, καθώς πάσχει από ένα σοβαρό ψυχοσωματικό νόσημα, με αποτέλεσμα να γίνεται επιθετική και επικίνδυνη για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, αλλά και για τον εαυτό της.
Σε σχόλιό του, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, υποστηρίζει πως γι’ αυτή την απαράδεκτη εικόνα είναι υπεύθυνοι, τόσο οι θετοί γονείς της κοπέλας, όσο και το ίδιο το κράτος.
«Οφείλουν να απολογηθούν οι γονείς για τις προσπάθειες που έκαναν να έχει μία «φυσιολογική ζωή» το κορίτσι μέσα στην οικογένεια; Οι υποτιθέμενοι γονείς μεγάλωναν και ένα άλλο παιδί παράλληλα δικό τους. Τι μηνύματα ελάμβανε αυτό το παιδί βλέποντας στο κλουβί να υποφέρει η αδελφή της; Ποιες είναι οι προσπάθειες της οικογένειας για να έχει μια φυσιολογική ζωή το 29χρονο κορίτσι;», αναφέρει.
Σημαντικές είναι και οι ευθύνες της Πολιτείας, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ.
«Που είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων να παρέμβουν; Που είναι οι γείτονες τόσο καιρό να καταγγείλουν αυτό το βατερλώ του κοινωνικού κράτους στη χώρα μας», επισημαίνει ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η 29χρονη νοσηλεύεται από 3/6/2024 στη ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Καλαμάτας, όμως, η κατάσταση της δεν είναι αυτή που περιγράφουν οι γονείς.
«Η 29χρονη είναι ένα κορίτσι που συνεργάζεται με τη θεραπευτική ομάδα σε καλή κατάσταση που δεν δικαιολογεί τη κτηνώδη συμπεριφορά της οικογένειάς της. Δεν μιλάμε για ένα κορίτσι με βαριά νοητική υστέρηση. Και πάλι σε τέτοιες περιπτώσεις οι απελπισμένοι γονείς απευθύνονται σε ειδικούς. Δεν υπάρχουν δομές, ξενώνες να υποδεχθούν τα παιδιά με βαριά νοητική υστέρηση και καταλήγουν στα ψυχιατρικά νοσοκομεία σε εντελώς ακατάλληλους χώρους. Ψάχνουμε κατάλληλους ξενώνες μετά για να φύγουν από τα ψυχιατρικά νοσοκομεία και συναντάμε τείχος. Παραμενουν επί μακρόν στα ψυχιατρικά νοσοκομεία βγάζοντας επιθετικότητα, καταστρέφουν, κτυπάνε το προσωπικό. Θυμάμαι πριν λίγο καιρό ένα 19χρονο παλικάρι με νοητική υστέρηση που έμενε στο Δρομοκαιτειο σχεδόν δύο χρόνια καθηλωμένο στο κρεβάτι του το μεγαλύτερο διάστημα με βιδωμένο στο πάτωμα το κρεβάτι του λόγω έντονης επιθετικότητας. Μετά δυο χρόνια και μεγάλες δικές μας προσπάθεις βρέθηκε ξενώνας για να ζει αξιοπρεπώς Αγανάκτηση και απορία», καταλήγει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ