Ποιος είναι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος

Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος αποτελεί σύμβολο των καιρών μας, με τους αγώνες του για τα ανθρώπινα δικαιώματα και εμβληματική φιγούρα, καθώς τερμάτισε τα όρια της ανθρώπινης θέλησης και με το παράδειγμα του ενέπνευσε πολλούς άλλους.

Ως άλλος Στίβεν Χόκινγκ, αρνήθηκε να αποδεχθεί τις δυσοίωνες ιατρικές προβλέψεις που του έδιναν όρια ζωής. Κι αυτή ήταν η πρώτη, αλλά όχι η μοναδική σύμβαση που έσπασε, με όσους του είπαν «δεν μπορείς να πας παραπέρα».

Η ασθένεια της νωτιαίας μυϊκής ατροφίας και τα πρώτα δύσκολα χρόνια

Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος διαγνώστηκε με Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία τύπου 2, στην τρυφερή ηλικία των 14 μηνών.  Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι έχει μικρό προσδόκιμο επιβίωσης, στην καλύτερη περίπτωση μέχρι την εφηβεία.

Εκείνοι αγνόησαν την προειδοποίηση και δίδαξαν τον γιό τους να πράξει το ίδιο. Παρά την αναπηρία του, αποφάσισαν να τον στείλουν σε σχολείο γενικής εκπαίδευσης και όχι σε ειδικό σχολείο, αλλά παράλληλα τον έμαθαν να είναι ανθεκτικός στις δυσκολίες.

Κι  αυτές δεν ήταν λίγες: άρνηση των εκπαιδευτικών να τον εντάξουν στα τμήματα, δυσκολίες πρόσβασης σε τάξεις και σχολικούς χώρους που δεν είχαν προδιαγραφές για άτομα με αναπηρία, περιέργεια από τους συμμαθητές του.

Κι όμως τα κατάφερε «Με πίστη στο Θεό,  σε εμένα, με την βοήθεια των γονιών μου, των δασκάλων και φυσικά των συμμαθητών μου. Των φίλων μου», θα πει.

Η πρώτη μεγάλη ανταμοιβή των κόπων του, ήρθε το 1999. Οταν έγινε ο πρώτος αριστούχος μαθητής που παρέλασε κρατώντας τη ελληνική σημαία σε αναπηρικό καροτσάκι:

«Οι κόποι και οι προσπάθειες μου, οι άριστες επιδόσεις μου, μου έδωσαν την Ελληνική Σημαία και παρέλασα με αυτήν την 28η Οκτωβρίου. Ηταν η πιο συγκινητική στιγμή μου, μέχρι σήμερα», έχει πει.

Οι σπουδές στην ιατρική και την ψυχιατρική

Η επόμενη μεγάλη στιγμή του ήρθε με την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο και την Ιατρική Σχολή, το 2003.  Τελείωσε τις σπουδές του το 2010 και παράλληλα με την ειδικότητά του, ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές. Παρακολούθησε, επίσης, μετεκπαιδευτικά σεμινάρια και το 2016 ολοκλήρωσε τις σπουδές του, παίρνοντας τον τίτλο του ψυχίατρου με ειδίκευση στις ψυχοσεξουαλικές διαταραχές.

Από το 2016 και μέχρι σήμερα, που πλέον είναι 34 ετών, εργάζεται ως Ψυχίατρος-Επιμελητής Β΄, στην Β΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική Αθηνών, του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου “ΑΤΤΙΚΟΝ”, όπου ασκεί το λειτούργημά του, όπως λέει «με πίστη στον όρκο που έδωσα και με αγάπη για τον άνθρωπο».

Σκοπός ζωής: Η ανεξάρτητη διαβίωση

Το 2008, όπως λέει ο ίδιος στο βιογραφικό του, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την ιδέα της «ανεξάρτητης διαβίωσης», που δίνει λύσεις σε ανθρώπους με αναπηρία για να βελτιώσουν τη ποιότητα της ζωής τους.

Μαζί με άλλους ανθρώπους με παρόμοια προβλήματα και ανησυχίες, το 2013 έγιναν ομάδα και διοργάνωσαν την πρώτη ελληνική αποστολή στην πανευρωπαϊκή εκδήλωση «Freedom Drive», που έγινε εφαλτήριο για να δημιουργηθεί ο πρώτος Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος, i-living!

«Ανεξάρτητη Διαβίωση σημαίνει οι άνθρωποι με αναπηρία να έχουν ίσες ευκαιρίες στη ζωή, να μπορούν αν εργαστούν, να διασκεδάσουν, να κάνουν ό,τι και οι υπόλοιποι συμπολίτες τους. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τον προσωπικό βοηθό, μια υπηρεσία, που θα τους παρέχει το κράτος. Μια κανονικότητα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες», εξηγεί ο κ. Κυμπουρόπουλος σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Επόμενος στόχος: Η Ευρωβουλή

Μαθημένος να μην το βάζει κάτω, αλλά και να αγωνίζεται με περίσσευμα ψυχής και για τους άλλους ανθρώπους, ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος βάζει πλέον πλώρη για την Ευρωβουλή. Στην ερώτηση της δημοσιογράφου: «Γιατί Ευρωβουλή;» λέει…

«Η Ελλάδα δεν έχει αποκομίσει την ομαδικότητα και τα οφέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σίγουρα αυτό το οικοδόμημα χρειάζεται αλλαγές και εξέλιξη, ώστε να γίνει καλύτερο από αυτό που είναι σήμερα. Η Ελλάδα έχει πολλά να πάρει από την Ευρώπη και να δώσει, δεν πρέπει να είμαστε οι παθητικοί αποδέκτες πολιτικών, αλλά συμμετέχοντες, διαμορφωτές στην Ευρώπη, που θέλουμε».

Αυτός είναι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ο άνθρωπος που έμαθε να «παίζει» ατομικά, όπως λέει, αλλά και να δουλεύει «ομαδικά. Με τα στοιχεία της ανθρωπιάς και της ενσυναίσθησης ισχυρά μέσα του.