Οι επιστήμονες τονίζουν ότι η μείωση της ανισότητας -π.χ. μέσω μιας αναδιανεμητικής πολιτικής προοδευτικής φορολογίας- μπορεί να αυξήσει τη γενναιοδωρία των προνομιούχων, οι οποίοι θα ανοίγουν πλέον πιο εύκολα το πορτοφόλι τους για να στηρίξουν τους οικονομικά αδύναμους.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι άνθρωποι με υψηλό εισόδημα είναι γενικά περισσότερο εγωιστές και λιγότερο γενναιόδωροι σε σχέση με τους ανθρώπους χαμηλού εισοδήματος. Μεταξύ άλλων, αδιαφορούν συνήθως περισσότερο αν το οδήγημά τους θέτει άλλους σε κίνδυνο, δείχνουν μικρότερη συμπόνια προς τους αρρώστους και βοηθούν πιο δύσκολα έναν ξένο σε δύσκολη θέση.
Η νέα μελέτη προσθέτει ένα ακόμη στοιχείο: την ανισότητα. Όταν η ανισότητα μεγαλώνει, η γενναιοδωρία φθίνει περαιτέρω στα ψηλά εισοδηματικά κλιμάκια. Σύμφωνα με την μελέτη, εκεί όπου η ανισότητα είναι εδραιωμένη και μεγάλη (δηλαδή ο πλούτος είναι συγκεντρωμένος στα χέρια λίγων), αυτοί οι λίγοι προνομιούχοι τείνουν -με βολικό για τους ίδιους τρόπο- να πιστεύουν ότι δικαιολογημένα και αξιοκρατικά έχουν τα περισσότερα, πράγμα που τους καθιστά πιο αδιάφορους για τη δυστυχία των άλλων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Στεφάν Κοτ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν στοιχεία για 1.500 ανθρώπους και, παράλληλα, έκαναν εργαστηριακά πειράματα οικονομικής φύσης.
Ως πλούσιοι ορίσθηκαν όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 125.000 δολάρια (περίπου 113.500 ευρώ), ενώ ως φτωχοί όσοι έχουν κάτω από 15.000 δολάρια (περίπου 13.600 ευρώ) το χρόνο.
Όπως διαπιστώθηκε, στις περιοχές με μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα οι πλούσιοι είναι λιγότερο γενναιόδωροι από ό,τι είναι οι πλούσιοι στις περιοχές με μικρότερη ανισότητα.
Τα πειράματα επιβεβαίωσαν ότι όταν ένας εύπορος άνθρωπος αντιλαμβάνεται πως γύρω του υπάρχει μεγάλη ανισότητα, τότε τείνει να γίνει λιγότερο γενναιόδωρος. Όμως, όταν ο πλούσιος θεωρεί πως η ανισότητα είναι μικρή, τότε δεν επηρεάζεται αρνητικά η γενναιοδωρία του.