Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γινγκ Ζανγκ της Σχολής Στοματολογίας του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Κίνας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση (μετα-ανάλυση) στο διεθνές περιοδικό κλινικής και πειραματικής ιατρικής «International Journal of Clinical and Experimental Medicine», ανέλυσαν δεδομένα από 12 επιδημιολογικές μελέτες, που αφορούσαν 4.037 περιπτώσεις καρκίνου του στόματος και 1.872.231 συμμετέχοντες συνολικά.
Από τις μελέτες που ελήφθησαν υπόψη, οι τρεις έλαβαν χώρα στην Ιταλία, τρεις στις ΗΠΑ, δύο στη Βραζιλία και από μία στη Δανία, στη Νορβηγία, στην Ιαπωνία και στη Γαλλία. Σημαντικές συσχετίσεις βρέθηκαν μόνο στις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ευρώπη και όχι στις μελέτες της Αμερικής. Λόγω αυτού του περιορισμού, τα αποτελέσματα ισχύουν για την Ευρώπη, αλλά δεν μπορούν να επεκταθούν σε άλλους πληθυσμούς.
Η νέα μελέτη συμπέρανε ότι η υψηλή κατανάλωση καφέ επιφέρει μείωση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου του στόματος και μάλιστα φάνηκε ότι η συσχέτιση αυτή είναι σημαντική στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι αυτοί που κατανάλωναν υψηλές ποσότητες καφέ είχαν κατά μέσο όρο 30% μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του στόματος, σε σχέση με αυτούς που έκαναν την μικρότερη κατανάλωση καφέ.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο καφές περιέχει ποικιλία από βιολογικά ενεργά συστατικά, τα οποία μπορεί ενδεχομένως να προστατεύουν από την ανάπτυξη ή την εξέλιξη του καρκίνου. Εκτός από την καφεΐνη, τόσο το καφεϊκό οξύ όσο και δύο διτερπένια που συναντώνται ειδικά στον καφέ, η καφεστόλη και η καχεόλη, έχουν μελετηθεί και έχει διαπιστωθεί ότι μπορεί να συμβάλουν στην προστασία κατά της οξειδωτικής βλάβης του DNA, της επιτάχυνσης της απόπτωσης των κυττάρων ή κατά του έντονου πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων.
Ως υψηλά ποσοστά κατανάλωσης οι ερευνητές όρισαν μία ποσότητα άνω των τριών φλιτζανιών/κουπών ημερησίως, έναντι του πολύ ενός φλιτζανιού/κούπας που ορίστηκε η χαμηλή κατανάλωση καφέ.
Ο καρκίνος του στόματος αποτελεί την όγδοη συχνότερη μορφή καρκίνου παγκοσμίως και έχει χαμηλό ποσοστό επιβίωσης. Μελέτες έχουν δείξει ότι οφείλεται τόσο σε γενετικούς παράγοντες, όσο και σε περιβαλλοντικούς (αλκοόλ, κάπνισμα κ.α.).
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ