Όπου και να κοιτάξει κανείς, κάποιες φθαλικές ενώσεις θα βρει, ακόμη και στην κουζίνα του: οι συγκεκριμένες χημικές ενώσεις χρησιμοποιούνται μεταξύ άλλων για την ενίσχυση των πλαστικών μεμβρανών και των συσκευασιών επεξεργασμένων τροφίμων και υποτίθεται ότι είναι ασφαλείς για την υγεία των καταναλωτών. Υποτίθεται, διότι οι έρευνες που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Langone Medical Center του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης έδειξαν ότι ειδικά οι φθαλικές ενώσεις DINP (di-isononyl phthalate) και DIDP (di-isodecyl phthalate) οι οποίες αντικατέστησαν το «βλαβερό» DEHP (di-2-ethylhexylphlatate) στα πλαστικά οικιακής χρήσης είναι λιγότερο ασφαλείς απ’ ότι αφήνεται να εννοηθεί.
Όπως αναφέρουν στο περιοδικό Hypertension και την επιθεώρηση Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, για κάθε 10πλάσια αύξηση στην ποσότητα των φθαλικών ενώσεων που καταναλώνεται αυξάνεται και η πίεση του αίματος κατά 1 μονάδα (1.1 mmHg). Ακόμη χειρότερα, ένας στους τρείς εφήβους που βρέθηκαν με επίπεδα DIDP στο «κόκκινο» παρουσίαζε υψηλή αντίσταση στη ινσουλίνη ενώ μεταξύ εκείνων που είχαν τις μικρότερες συγκεντρώσεις του εν λόγω πλαστικοποιητή, αντίσταση στην ινσουλίνη είχε μόνο ένας στους τέσσερεις.
Σύμφωνα με τον Δρα Leonardo Trasande, καθηγητή στο NYU Langone, οι ισχύοντες από το 1976 κανόνες ελέγχου της τοξικότητας των χημικών ουσιών (Toxic Substances Control Act) θα πρέπει να αναθεωρηθούν στις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη η χρήση του DEHP ως πλαστικοποιητή έχει απαγορευθεί από το 2004, αντικαθιστάμενο από τις «ασφαλέστερες» χημικές ουσίες DINP και DIDP. Ίσως η πιο ασφαλής εναλλακτική λύση τελικά είναι να… μην χρησιμοποιούνται καθόλου.