Προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για περισσότερες μεταμοσχεύσεις στην χώρα μας

Οι 5 προτάσεις της ΝΔ είναι οι εξής:

1.       Κινητές μονάδες Ε.Ο.Μ. διαπίστωσης εγκεφαλικού θανάτου

Η αδυναμία – απροθυμία διαπίστωσης του εγκεφαλικού θανάτου όταν υφίσταται καρδιακή λειτουργία, επιλύεται με τη δημιουργία κινητών μονάδων διαπίστωσης εγκεφαλικού θανάτου, που θα συνεπικουρούν – αντικαθιστούν τους θεράποντες ιατρούς των ΜΕΘ. Υπό το κύρος, τη γνώση και την αναγνώριση του κρατικού φορέα μεταμοσχεύσεων, οι κινητές μονάδες θα προβαίνουν αμιγώς στη διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου, σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα της επιστήμης.

2.       Ενεργοποίηση εκ νέου και ενίσχυση του θεσμού των Συντονιστών Μεταμοσχεύσεων

Ο θεσμός των Συντονιστών Μεταμοσχεύσεων πρέπει να ενεργοποιηθεί εκ νέου και να λειτουργήσει άμεσα και αποτελεσματικά. Οι Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων πρέπει να αποτελούνται από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο θα αξιολογείται. Προτείνουμε, επομένως, ως προς τους Συντονιστές, το τρίπτυχο: εκπαίδευση, αμοιβή, αξιολόγηση.

3.       Παροχή κινήτρων στις Μ.Ε.Θ. για τον εντοπισμό δοτών

Η παροχή κινήτρων στις Μ.Ε.Θ. που επιτυγχάνουν να συγκεντρώσουν δότες και μοσχεύματα θα μπορούσε να εντείνει τις προσπάθειες του προσωπικού. Προτείνουμε τη στελεχιακή ενδυνάμωση των ομάδων φροντίδας των δοτών, η οποία απαιτεί 24ωρη εγρήγορση και αφοσίωση. Η αναβάθμιση των κτιριακών υποδομών, η παροχή ιατρικού εξοπλισμού, καθώς και τα επιμορφωτικά σεμινάρια για τους εργαζόμενους της Μ.Ε.Θ., μπορούν να αποτελέσουν κινητήριο δύναμη για βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων των Μονάδων.

4.       Παρακολούθηση και έλεγχος επιδόσεων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας

Ο πολυεπίπεδος, τακτικός έλεγχος από το Υπουργείο Υγείας και τον Ε.Ο.Μ. των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και των επιδόσεών τους στη συγκέντρωση οργάνων είναι μία ακόμη πρόταση, που θα μπορούσε να θεραπεύσει δυσλειτουργίες. Η ενδελεχής εποπτεία των Μ.Ε.Θ., αλλά και των Μονάδων Μεταμόσχευσης θα στοχεύει πρωτίστως στον εντοπισμό και την κάλυψη τυχόν ελλείψεων σε υποδομές, εξοπλισμό, προσωπικό, στον έλεγχο της προσήλωσης της κάθε Μονάδας στη διάσωση των μοσχευμάτων, στην αποτελεσματικότητα των εφαρμοζόμενων πολιτικών.

5.       Επανεκκίνηση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων

Ο Ε.Ο.Μ. θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί, με διττό στόχο:

Α. Την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, προώθηση της δωρεάς ιστών και οργάνων στους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τα λοιπά μέλη του προσωπικού των Μ.Ε.Θ.
Β. Την εποπτεία των μονάδων μεταμόσχευσης και την ενίσχυση του επιπέδου μεταμοσχεύσεων στη χώρα.

Η δωρεά ανθρωπίνων ιστών – οργάνων αποτελεί ζήτημα που αφορά στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής πολλών ευπαθών ομάδων συμπολιτών μας. Πρόκειται για μία οικονομική «αιμορραγία» του δημοσίου, που μπορεί και πρέπει να διακοπεί, αφού το σύστημα μεταμοσχεύσεων είναι υπερ-ανταποδοτικό. Το παράδοξο σήμερα είναι ότι δαπανούμε, ως σύστημα υγείας, τεράστια ποσά, χωρίς να προσφέρουμε ποιότητα ζωής στους πάσχοντες.

Το 2015, στην Ελλάδα, οι δότες οργάνων αντιστοιχούσαν σε 2,7 ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη, ο μέσος όρος ήταν 20 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Ειδικότερα, στην Ισπανία, ο μέσος όρος φτάνει τους 33 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι στην Ισπανία, ένας νεφροπαθής μεταμοσχεύεται μέσα σε έξι μήνες από τη στιγμή που αρχίζει αιμοκάθαρση. Στην Ελλάδα, ο μέσος χρόνος αναμονής είναι 7 με 8 χρόνια.

Οι βασικές αιτίες του προβλήματος είναι:
-Έλλειψη υποδομών και προσωπικού
-Έλλειψη Συντονιστών Μεταμοσχεύσεων
-Αδυναμία – απροθυμία του θεράποντος γιατρού να διαπιστώσει τον εγκεφαλικό θάνατο ασθενούς
-Χαμηλή χρηματοδότηση και υποστελέχωση του Ε.Ο.Μ.

Οι σημαντικότερες συνέπειες είναι:
-Η επιβάρυνση της υγείας των ασθενών
-Οι ασθενείς συχνά να υφίστανται κοινωνικό και επαγγελματικό αποκλεισμό εξ αιτίας της ανάγκης για νοσηλεία, ιατρική παρακολούθηση κ.ά.
-Να διασκορπίζονται οικογένειες, με σκοπό την παραμονή του ασθενούς σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπου μπορούν να του παρέχονται οι απαραίτητες υπηρεσίες υγείας
-Το 70% των πόρων για την Υγεία να κατευθύνεται για την αντιμετώπιση χρόνιων νοσημάτων
-Η διαρροή ασθενών στο εξωτερικό, που κοστίζει περί τα 10.000.000 ευρώ ετησίως.