της Μαρίας Τσιλιμιγκάκη
Και συνεχίζει: «Όχι μόνο έχουν γίνει όλες οι ενέργειες που προβλέπονται με βάση τις αναφορές του προσωπικού της κλινικής αλλά ακόμα περισσότερες, με τελευταία, το αίτημα μου για διενέργεια ανεξάρτητης πραγματογνωμοσύνης για τον εν λόγω ασθενή στις 2 Μαρτίου 2015, προκειμένου να διερευνηθούν εναλλακτικές μέθοδοι κλινικής διαχείρισης με σκοπό τη βελτίωση της παρεχομένης φροντίδας ψυχικής υγείας. Τα πορίσματα της ανακριτικής διαδικασίας και της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης που έχουν ήδη εκδοθεί είναι στη διάθεσή του για να του λυθεί κάθε απορία».
Και ο διοικητής του ΨΝΑ, αναφερόμενος στην κριτική του κ. Μανιού περί «ενός ανθρώπου που ουδέποτε είχε θεραπευτική σχέση με ψυχικά πάσχοντες, μιας και οι σπουδές του δεν είναι σχετικές, αλλά μόνο διοικητικά καθήκοντα άσκησε σε ψυχιατρικά νοσοκομεία», ο κ. Θεοδωράκης απαντά:
«Πέραν από την απόλυτα λανθασμένη αντίληψη ότι οι διοικητές πρέπει να είναι γιατροί, θέλω να ενημερώσω τον κ. Μανιό ειδικά σε ότι αφορά στο πρόσωπό μου, ότι είναι παραπληροφορημένος. Πέραν από τις σπουδές μου στο London School of Εconomics and Political Sciences στην πολιτική και τα οικονομικά της υγείας, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στις Aρχές της Tεκμηριωμένης Iατρικής και στο Πανεπιστήμιο του Linkoping της Σουηδίας στην Aξιολόγηση των υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, είμαι απόφοιτος Ιατρικής και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο πλαίσιο της ειδικότητός μου εκπαιδεύτηκα στην ψυχιατρική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων και έχω εργαστεί ως Ιατρός στην Ελλάδα, την Σουηδία και την Μ. Βρετανία. Στη Μ. Βρετανία δε τον παραπέμπω στα Νοσοκομεία Royal Free Hospital Trust, University College Hospital Trust, Royal London Hospital Trust, Whittington Hospital Trust και Leeds Mental Health Trust, όπου έχω εργαστεί μεταξύ των ετών 2001-2004 είτε ως Locum SHO in Psychiatry είτε ως Staff grade in Psychiatry».
Πέρα από τις ευθύνες των προσώπων ωστόσο, μήπως είναι σημαντικότερες οι ευθύνες των ηγεσιών στο υπουργείο Υγεάις που όλο προχωρούσαν την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και την στελέχωση των δομών και τίποτα δεν βλέπαμε επί της ουσίας… Μήπως φταίει επίσης που οι τελευταίοι υπουργοί Υγείας και οι αρμόδιοι υφυπουργοί τους έμειναν στην Αριστοτέλους 1 με 1,5 χρόνο;