Όπως αναφέρεται στην εφημερίδα, η λειτουργία του Ψυχιατρικού Τμήματος του «Ευαγγελισμού» ξεκίνησε το 1989 στο πλαίσιο της «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης». Σχεδιάστηκε ως ανοιχτή μονάδα με 20 κλίνες για την εκούσια νοσηλεία ψυχικά ασθενών. Μετά το σεισμό του 1999 και τις ζημιές που υπέστησαν τα ψυχιατρικά νοσοκομεία (Δαφνί και Δρομοκαΐτειο), στο Ψυχιατρικό Τμήμα του «Ευαγγελισμού»ξεκίνησε και η ακούσια νοσηλεία, με τη διαδικασία της εισαγγελικής εντολής, χωρίς να υπάρχει η ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή και το ανάλογο προσωπικό…
Ασφάλεια
Οι στοιχειώδεις όροι υγείας και ασφάλειας για τους ίδιους τους ασθενείς, αλλά και για τους εργαζόμενους, είναι ανύπαρκτοι, αναφέρουν. Η κλινική βρίσκεται δε στον 9ο όροφο γεγονός που καθιστά αδύνατο τον απαραίτητο προαυλισμό των ασθενών. Ενώ είναι σαφές ότι δεν υπάρχει προσωπικός χώρος και κατ’ επέκταση ούτε συνθήκες ηρεμίας, με συνέπεια συχνά να δημιουργούνται εντάσεις, και αρκετές φορές γίνονται νοσηλευτικές πράξεις στο διάδρομο, προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια των αρρώστων. Ενδεικτικά, για 20 αρρώστους αντιστοιχεί μια τουαλέτα!
Διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις
Σήμερα, στο Ψυχιατρικό Τμήμα του «Ευαγγελισμού» υπηρετούν 22 νοσηλευτές, 7 ψυχίατροι, 7 ψυχολόγοι και 3 εργοθεραπευτές, οι οποίοι, πέρα από τους ψυχιατρικούς αρρώστους της κλινικής, έχουν στην ευθύνη τους τα καθημερινά περιστατικά του εξωτερικού τακτικού ιατρείου, καθώς και τη διασυνδετική (δηλαδή, προσκλήσεις από κλινικές άλλων ειδικοτήτων για ασθενείς που εμφανίζουν ψυχοπαθολογία).
Το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου έχει επισημάνει, αναδείξει και καταγγείλει επανειλημμένα και με πολύμορφες δράσεις την απαράδεκτη κατάσταση στην Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει οποιαδήποτε διορθωτική παρέμβαση.
Ενδεικτική εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί δίνουν και οι παρακάτω καταγραφές:
«Σήμερα νοσηλεύονται 40 ασθενείς, εκ των οποίων 27 ακούσιοι (κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας). Παρακαλούμε πολύ κατά την αυριανή 24ωρη εφημερία της Ψυχιατρικής Κλινικής (…) να μην επιβαρυνθεί παραπάνω η κλινική με νέες εισαγωγές»(από έγγραφο διευθύντριας του Ψυχιατρικού Τμήματος).
«Σήμερα οι ασθενείς ανέρχονται σε 50, εκ των οποίων οι 25 κατόπιν εισαγγελικής εντολής (…) Επαναλαμβάνουμε πως ο αριθμός τόσων νοσηλευόμενων καθιστά επικίνδυνες τις συνθήκες νοσηλείας. Παρακαλούμε πολύ, για την ασφάλεια των ασθενών αλλά και του προσωπικού, να μεριμνήσετε για την ελάχιστη ει δυνατόν παραπομπή περιστατικών για εισαγωγή» (από εσωτερικό έγγραφο προς τη διοίκηση του νοσοκομείου).
«Οι 23 ασθενείς (σ.σ. από τους 43) νοσηλεύονται στο διάδρομο, χωρίς δυνατότητα κλιματισμού, και δεδομένου του καύσωνα οι συνθήκες νοσηλείας είναι ανθυγιεινές έως και επικίνδυνες» (2/8/2017, έγγραφο προς τη διοικήτρια του νοσοκομείου, το ΕΚΑΒ και το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας).
«Στο Ψυχιατρικό Τμήμα του νοσοκομείου, ο βοηθός νοσηλευτή (…) δέχθηκε επίθεση από νοσηλευόμενο ασθενή, ο οποίος ευρισκόμενος σε κατάσταση διέγερσης επιτέθηκε στον βοηθό νοσηλευτή, ο οποίος προσπαθώντας να αμυνθεί τραυματίστηκε στον αγκώνα (…) οι συνθήκες που επικρατούν στο ΨΤ, με αριθμό νοσηλευομένων ασθενών υπερδιπλάσιο των προβλεπόμενων κλινών, είναι άκρως επικίνδυνες για τους ίδιους τους ασθενείς αλλά και για το προσωπικό. Παρακαλούμε για τη βοήθειά σας προκειμένου να εξασφαλίζεται η ασφαλής λειτουργία του ΨΤ» (από εσωτερικό έγγραφο προς το ΕΚΕΠΥ).
Η κατάσταση, εξάλλου, χαρακτηρίζεται απαράδεκτη ακόμα και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων, σε έκθεση που συνέταξε μετά την επίσκεψή της τον Απρίλη σε ψυχιατρικά νοσοκομεία και κλινικές της Ελλάδας. Οπως αναφέρει, στον «Ευαγγελισμό» υπάρχει υπερπληθυσμός, οι ασθενείς παραμένουν στους διαδρόμους, η προσωπική τους φροντίδα γίνεται σε κοινή θέα, ενώ δεν υπάρχει για τους ψυχικά πάσχοντες η δυνατότητα προαυλισμού. Διαπιστώνει επίσης απαράδεκτα χαμηλή στελέχωση σε προσωπικό, τόσο στον «Ευαγγελισμό» όσο και στις υπόλοιπες δομές Ψυχικής Υγείας, και ζητά να ληφθούν άμεσα μέτρα, ενώ κάνει ιδιαίτερη μνεία στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Να θυμίσουμε ότι το 2010, σε πυρκαγιά που έβαλε ασθενής, η ίδια έχασε τη ζωή της και πολλοί ασθενείς και εργαζόμενοι κινδύνευσαν σοβαρά. Το υπουργείο Υγείας και οι διοικήσεις, όσοι έχουν δηλαδή προφανείς και διαχρονικές ευθύνες, έμειναν στο απυρόβλητο. Το πόρισμα της ΕΔΕ της τότε διοίκησης δεν προστάτευσε επαρκώς, ως όφειλε, τους εργαζόμενους, αφήνοντας περιθώριο για δικαστική – ποινική αναζήτηση ευθυνών (αιχμές για «πλημμελή παρακολούθηση»). Το αποτέλεσμα ήταν επί πολλά χρόνια να σέρνονται στα δικαστήρια 6 νοσηλευτές ως κατηγορούμενοι. Πριν από λίγο καιρό ολοκληρώθηκε η δίκη, με την άδικη απόφαση για φυλάκιση με αναστολή ενός νοσηλευτή!