Ρινίτιδες – Κοινό κρυολόγημα

Τύποι ρινίτιδας:

• Η εποχική αλλεργική ρινίτιδα, η οποία συνήθως προκαλείται από τη γύρη των φυτών. Οι ευαισθητοποιημένοι ασθενείς έχουν κυρίως συμπτώματα κατά την περίοδο της ανθοφορίας, δηλαδή άνοιξη και αρχές καλοκαιριού, ή σε κάποιες περιπτώσεις το φθινόπωρο.
• Η χρόνια αλλεργική ρινίτιδα, κατά την οποία παρουσιάζονται συμπτώματα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Συχνά οφείλεται σε αλλεργιογόνα εσωτερικού χώρου, όπως η σκόνη και το τρίχωμα των κατοικίδιων.
• Η μη-αλλεργική ρινίτιδα, η οποία συμβαίνει σε ασθενείς στους οποίους δεν έχει διαπιστωθεί κάποια αλλεργική αιτιολογία

Θεραπεία

Η ρινίτιδα μπορεί να θεραπευτεί με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή η οποία προλαμβάνει την εκδήλωση των συμπτωμάτων. Οι κατηγορίες των φαρμάκων που συνήθως χορηγούνται για την αντιμετώπιση της ρινίτιδας είναι:

• Τα αντιισταμινικά τα οποία εμποδίζουν τη δράση της ισταμίνης. Η ισταμίνη είναι ουσία η οποία απελευθερώνεται στον οργανισμό κατά τη διάρκεια της αλλεργικής αντίδρασης και είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση αρκετών συμπτώματων, όπως ρινική συμφόρηση και ρινική καταρροή.
• Τα αντιφλεγμονώδη, όπως τα ενδορρινικά κορτικοστεροειδή τα οποία συνήθως χορηγούνται με τη μορφή sprays. Δρουν παρεμποδίζοντας τη δημιουργία φλεγμονής και είναι τα πιο αποτελεσματικά σκευάσματα στην αντιμετώπιση και τον έλεγχο όλων των συμπτωμάτων της ρινίτιδας.

ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ

Τα κρυολογήματα συνήθως εμφανίζονται στην αρχή του φθινοπώρου, διαρκούν όλο τον χειμώνα και παρουσιάζουν νέα έξαρση στη μέση της άνοιξης.

Οιρινοϊοίείναι αυτοί που ευθύνονται για το κοινό κρυολόγημα και προκαλούν το 40% των κρυολογημάτων. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 διαφορετικοί τύποι ρινοϊών.

Αλλά η αιτία του κοινού κρυολογήματος παρέμενει άγνωστη.

Από τη στιγμή που ένας από τους παραπάνω ιούς μπει στη μύτη του ανθρώπου, παρατηρείται:

– Ερεθισμένη μύτη,

– Καταρροή,

– Δυσκολία στην αναπνοή

Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα υποχωρούν σε μία εβδομάδα, το ένα τέταρτο των πληγέντων υποφέρει δύο. Τα αντισώματα που λαμβάνει κανείς από προηγούμενα κρυολογήματα μπορεί ώς ένα βαθμό να τον προστατέψουν, αλλά η μεγάλη ποικιλία των ιών, τελικά μας μετατρέπουν σε εύκολο στόχο. Κάτω από κανονικές συνθήκες, όταν ένα μέλος μιας οικογένειας φέρει τον ιό στο σπίτι, αυτό αρκεί για να κολλήσουν σχεδόν όλοι.

Πώς μεταδίδεται και για πόσο χρόνο;

Μεταδίδεται με τα σταγονίδια που εκπέμπει οάρρωστος όταν αυτός μιλά, βήχει ή φτερνίζεται.Συνήθως ο άρρωστος μεταδίδει τον ιό τις 2-4 πρώτες μέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων αλλά κάποιες φορές μπορεί να μεταδίδεται ο ιός ακόμα και τρεις βδομάδες αργότερα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται 2-3 μέρες μετά την επαφή με τον ιό και διαρκούν περίπου μια εβδομάδα. Σπάνια, μπορεί να διαρκέσουν λίγο περισσότερο.

Το κοινό κρυολόγημα εμφανίζεται με ερεθισμό στο λαιμό, ρινική καταρροή, φτέρνισμα και βήχα.

Άτομα με κοινό κρυολόγημα συχνά παρουσιάζουνπυρετό, κακουχία, απώλεια της όρεξης, πόνος στους μύες και πονοκέφαλο.

Πρόληψη

H έκθεση στο κρύο δεν συνδέεται ούτε με το κρυολόγημα ούτε με τη σφοδρότητα που αυτό θα έχει! Oύτε μπορείς να αποκτήσεις ανοσία σ' αυτό. Eίναι τόσοι πολλοί οι ιοί που κυκλοφορούν, χιλιάδες, που κάποιος νέος ιός θα βρεθεί σε «ρίξει».

Δυστυχώς δεν υπάρχει εμβόλιο για το κοινό κρυολόγημα αφού το προκαλούν τόσοι πολλοί διαφορετικοί ιοί. Καλό όμως είναι να ακολουθήσετε τις πιο κάτω συμβουλές.
• Αποφεύγετε την επαφή με αυτούς που έχουν κοινό κρυολόγημα.
• Μην εκτίθετε τα παιδιά σας στο παθητικό κάπνισμα.
• Να μάθετε να πλένετε εσείς και τα παιδιά σας τακτικά και με προσοχή τα χέρια σας.
• Να καλύπτετε το στόμα σας κάθε φορά που βήχετε ή φταρνίζεστε.
• Μην μοιράζεστε προσωπικά αντικείμενα με κανένα.
• Μην χρησιμοποιείτε μαντιλάκι άλλων ανθρώπων

Πρακτικές συμβουλές

• Φυσιολογικός ορός στη μύτη βοηθά το παιδί να αναπνεύσει καλύτερα.
• Χρησιμοποιήστε ειδικό υγραντήρα για να αυξήσετε λίγο την υγρασία στο δωμάτιο του παιδιού.
• Κάντε του ένα ζεστό μπάνιο

Θεραπεία

Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής ιατρικώς αποδεδειγμένη και εγκεκριμένη θεραπεία που να στοχεύει στην καταπολέμηση του ιού του κρυολογήματος, δεν υπάρχει θεραπεία του κρυολογήματος. Η θεραπεία στοχεύει στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων, στο να αυξάνει την άνεση του ασθενούς και στο να αποτρέπει πιθανή επιπλοκή εξαιτίας της νόσου.

Μέσα σε λίγες μέρες το ανοσοποιητικό αντιδρά και αποτρέπει τον ιό να προσβάλλει περισσότερα κύτταρα.

Τα αναλγητικά που είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται είναι ηπαρακεταμόλη και ιμπουπροφένηενώ η χρήση ασπιρίνης πρέπει να αποφεύγεται καθώς είναι πιθανόν να προκαλέσει ένα σπάνιο σύνδρομο που αποκαλείται «σύνδρομο Reyes».

Τα αντιβιοτικά στοχεύουν στην καταπολέμηση μικροοργανισμών όπως και συνεπώς δεν βοηθάνε στο κρυολόγημα καθώς δεν έχουν δράση στους ιούς.

Μανωλίδου Ζαχαρούλα, R.N., M.Sc.

Δείτε επίσης:

Διαβάστε περισσότερα για το κοινό κρυολόγημα