Ρήξη αχίλλειου: Γιατί ο Κόμπι Μπράιαντ σταματάει το μπάσκετ;

Iatropedia
16 Απριλίου 2013 | 06:00

Πολλοί τον παρομοίασαν με τον τεράστιο Μάικλ Τζόρταν. Το όνομα του υπεραθλητή Κόμπι Μπράιντ έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στο πάνθεον των αθλητών του NBA. Χαρισματικότατος σκόρερ, ήταν ο άνθρωπος ορχήστρα στην ομάδα του ΝΒΑ Los Angeles Lakers. Και όμως για φέτος ο Κόμπι Μπράιντ, το μπάσκετ το ξεχνάει. Σταματάει για την εφετινή χρονιά αφού υπέστη έναν σοβαρότατο τραυματισμό: Ρήξη Αχιλλείου. Συχνά οι γιατροί παρομοιάζουν τον τραυματισμό αυτό σαν την “αχίλλειο πτέρνα” των αθλητών. Πρόκειται για έναν τραυματισμό που μπορεί να συμβεί στον καθένα αλλά πολύ περισσότερο στους αθλητές. Στο επιστημονικό κείμενο που θα διαβάσετε θα κατανοήσετε τι ακριβώς είναι η ρήξη αχίλλειου, πως μπορεί κάποιος να το πάθει και πως θεραπεύεται.

Του Αθανασίου Μπαδέκα

χειρουργού ορθοπαιδικού τραυματιολόγου,

Προέδρου της επιστημονικής επιτροπής Ευρωπαϊκής Εταιρίας άκρου ποδός- ποδοκνημικής

Με αφορμή την περίπτωση του Κόμπι Μπράιαντ του φημισμένου μπασκετμπολίστα των Λος Άντζελες Λείκερς που υπέστη ρήξη Αχιλλείου τένοντα και παλιότερα του Ντείβιντ Μπέκαμ, είναι χρήσιμο να αναφέρουμε κάποια χρήσιμα στοιχεία ως αναφορά την παθοφυσιολογία του μεγαλύτερου τένοντα του ανθρωπίνου σώματος , τον τρόπο ρήξης αυτού και την θεραπεία και αποκατάσταση της πολύ σοβαρής αυτής αθλητικής κάκωσης.

Ο αχίλλειος τένοντας συσπάται κατά την προσγείωση της πτέρνας στο έδαφος κατά την διάρκεια του κύκλου της βάδισης και επίσης σύπάται επίσης απότομα κατά την φάση της απογείωσης του ποδιού από το έδαφος. Αυτή την απόλυτα ελεγχόμενη και αρμονική κίνηση ρυθμίζει ο Αχίλλειος τένοντας. Πρακτικά ο Αχίλλειος τένοντας διαβιβάζει και προσαρμόζει την ροπή του βάρους του ανθρωπίνου σώματος στον άκρο πόδα με αρμονικό τρόπο έχοντα ςμία λειτουργία ως το γκάζι και το φρένο του σώματος. Η ροπή και τα φορτία αυτά που εξασκούνται στον Αχίλλειο τένοντα μπορουν να φτάσουν ακόμη και 18 φορές το βάρος τοτ σώματος κατά την διάρκεια του τρεξίματος και ιδιαίτερα σε δρόμους ταχύτητας (σπριντ) και στα άλματα.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την κακή αιμάτωση του Αχιλλείου τένοντα στην περιοχή 2 με 6 εκατοστά από την κατάφυση του στην πτέρνα, κάνει τον τένοντα αυτό αρκετά ευένδοτο στη ρήξη.

Είναι εντυπωσιακό ότι από την Αρχαία Μυθολογία το τρωτό σημείο του Αχιλλέα ήταν ο Αχίλλειος τένοντας, η μητέρα του η Θέτιδα προσπάθησε να κάνει τον Αχιλλέα άτρωτο, βουτώντας τον στα νερά της Στύγας, όμως πιάνοντάς τον από την πτέρνα, τον άφησε τρωτό σ' αυτό το σημείο, 2-6 εκατόστα από την κατάφυση του Αχιλλέιου στην πτέρνα.

Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η βλαισοπλατυποδία που κάνει τον τένοντα να λειτουργεί με λάθος μοχλοβραχίονα, εγχύσεις κορτιζόνης, λάθος προπόνηση που καταπονεί τον Αχίλλειο, η ηλικία οι περισσότερες ρήξεις παρουσιάζινται σε αθλητές άνω των τριάντα ετών και η χρήση κάποιων αντιβιωτικών όπως οι κινολόνες.

Ο αθλητής πολλές φορές ακούει ένα θόρυβο σαν να έσκασε λάστιχο, και νομίζει ότι κάποιος από πίσω του έδωσε κλωτσιά, η συνέχιση της άθλησης είναι αδύνατη και υπάρχει ψηλαφητό έλλειμμα στην περιοχή του Αχιλλέιου τένοντα.

Στην ρήξη του Αχιλλείου τένοντα η θεραπεία είναι κατά βάση χειρουργική, η συντηρητική θεραπεία μπορεί να έχει θέση σε ηλικιωμένα άτομα χωρίς αθλητικές δραστηριότητες, διότι ο χάνουμε αρκετά από την εκρηκτικότητα και την αλτικότητα καθότι ο Αχίλλειος τένοντας επούλωνεται σε επιμύκυνση.

Η χειρουργική θεραπεία βασίζεται στην τελικοτελική συρραφή του τένοντα και στην ενίσχυση του Αχιλλείου τένοντα με άλλους παρακείμενους, όπως ο μακρός πελματικός, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Υπάρχουν και οι διαδερμικές μέθοδοι ( με μικρές τομές) αυτές μπορουν να εφαρμοστουν σε μικρότερες ρήξεις ή ρήξεις που δεν είναι εκτεταμένες σε όλη την μάζα του τένοντα, η κάθε μέθοδος έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, ο χειρουργός εξειδικευμένος στις παθήσεις αυτές θα πρέπει να τις γνωρίζει όλες και να εφαρμ΄ζει την κατάλληλ εξατομικευμένα ανά περίπτωση, διότι καμμία ρήξη δεν είναι ίδια.

Η πλήρηςαποκατάσταση άσχετα με το τι παρουσιάζεται από κάποιους κρατά αρκετούς μήνες, περίπου 5με 8 μήνες, και αυτό δεν οφείλεται μόνο στον χρόνο που χρειάζεται η αποκατάσταση της μυικής ισχύος του Αχιλλείου και της γαστροκνημίας αλλά και στον χρόνο που χρειάζεται η αποκατάσταση των κολλαγόνων ινών του Αχιλλείου τένοντα.

Τέλος θα πρέπει να τονιστεί ότι σημαντικό ρόλο στην πλήρη αποκατάσταση παίζει και ο σωστός προσανατολισμός των ινών αυτών κατά την συρραφή του τένοντα καθώς και η επιμελής συρραφή και αποκατάσταση του περατένοντα που περιβάλλει, προστατεύει και τρέφει τον Αχίλλειο τένοντα, πράγμα που γίνεται κυρίως με τις ανοικτές (μίνι) μεθόδους συρραφής. ΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΑΔΕΚΑΣ