Για την υπόθεση αυτή έχει ασκηθεί ήδη ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου της κλινικής για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/1950). Ο ίδιος ο κ. Γρηγοριάδης ήταν διοικητικός διευθυντής της κλινικής μέχρι τις αρχές του 2008, οπότε και αντικαταστάθηκε.
Το πόρισμα
Το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) αποτυπώνει σε 66 σελίδες τις παρανομίες ενώ το πόρισμα ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2014 και διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, η οποία διενήργησε προκαταρκτική έρευνα και άσκησε την ποινική δίωξη.
«Χρεώνονται σιλικονούχα σκευάσματα που δήθεν χρησιμοποιούνται για την ακράτεια κοπράνων με 2.943 ευρώ έκαστο, ενώ το κουτί περιλαμβάνει τρία τεμάχια με κόστος 160 ευρώ έκαστο», ανέφερε η καταγγελία. Και συνεχίζει: «Το 2007 ή 2008 με τη σύσταση της νέας τους εταιρίας PAVIRO (σ.σ.: όπου μετείχαν τρία μέλη του Δ.Σ. της κλινικής, όχι όμως ο κ. Γρηγοριάδης), η προμήθεια του υλικού γινόταν από την PAVIRO. Μέχρι τότε κόβονταν κανονικά τιμολόγια άσχετα αν γινόταν πραγματική χρήση, αφού στην πραγματικότητα από τα εκατοντάδες που χρεώθηκαν δεν χρησιμοποιήθηκαν παραπάνω από 20». Σημειώνεται ότι ο κ. Γρηγοριάδης, πατέρας του αντιμνημονιακού ηθοποιού Κλέωνα Γρηγοριάδη, μέχρι και τον Ιανουάριο του 2007 ήταν βασικός μέτοχος της κλινικής – κατείχε το 51% – και διοικητικός διευθυντής της.
Σύμφωνα με το πόρισμα του ΣΕΥΥΠ που έχει στα χέρια του το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», η κλινική «Σωτήρ» προμηθευόταν το επίμαχο υλικό PTQ από την κατασκευάστρια εταιρεία Uroplasty μέσω της εταιρείας Μedical Consulting ΕΠΕ. Η τιμή πώλησης του συγκεκριμένου υλικού από την κατασκευάστρια εταιρεία Uroplasty στη Μedical Consulting ΕΠΕ ανερχόταν στο ποσό των 923 ευρώ – συσκευασία των τριών τεμαχίων.
Το 2007 τρία μέλη του Δ.Σ. της κλινικής (όχι όμως ο κ. Γρηγοριάδης) ίδρυσαν την εταιρεία PAVIRO (από τα αρχικά των επωνύμων των τριών μελών του Δ.Σ. της κλινικής), η οποία προμηθευόταν απευθείας από την κατασκευάστρια εταιρεία το σιλικονούχο υλικό.
Η εταιρία
Όπως προκύπτει ωστόσο από τα παραστατικά , με την ίδρυση της PAVIRO το κόστος του υλικού μειώνεται δραστικά, σχεδόν κατά 50% σε σχέση με την τιμή που το πωλούσε η Uroplasty στη Medical. Συγκεκριμένα, από τα 923 ευρώ η τιμή έπεσε στα 509 ευρώ το 2007 και στα 514 ευρώ το 2008.
Ομως η κλινική χρέωνε στους ασθενείς και στα ασφαλιστικά ταμεία το υλικό 2.943 ευρώ, σχεδόν πέντε φορές πάνω από την τιμή που το προμηθευόταν. Το κέρδος, δε, πολλαπλασιαζόταν με γεωμετρική πρόοδο, αφού οι υπεύθυνοι της κλινικής χρέωναν με 2.943 ευρώ κάθε ένα από τα τρία τεμάχια της συσκευασίας.
Την ίδια ώρα, στα ασφαλιστικά ταμεία απέφευγαν να διευκρινίσουν πώς χρησιμοποιούσαν τη συσκευασία, με αποτέλεσμα να τους καταβάλλεται για κάθε συσκευασία το ποσό των 8.829 ευρώ. Με τον τρόπο αυτό, από κάθε συσκευασία κέρδιζαν 8.315 ευρώ.