Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: Ο τιτάνιος αγώνας γιατρών και νοσηλευτών στα Επείγοντα μέσα από τα “μάτια” συγγενούς ασθενούς

  • Γιάννα Σουλάκη
Τέμπη
Οι πρώτες δραματικές στιγμές στα Επείγοντα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λάρισας, όπως τις έζησε συνοδός ασθενούς.

Το τιτάνιο επιστημονικό και ανθρώπινο έργο που κλήθηκε να φέρει εις πέρας το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό των δύο νοσοκομείων της Λάρισας, όταν τα ξημερώματα της Τετάρτης άρχισαν να καταφτάνουν στα Επείγοντα οι πρώτοι τραυματίες από τη σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, περιγράφει συνοδός ασθενούς.

Η κα. Ματίνα Μιχαντά, κάτοικος Λάρισας, έμεινε εμβρόντητη όταν βρέθηκε κατά λάθος στη μέση της τεράστιας επιχείρησης που έλαβε χώρα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, για την παροχή πρώτων βοηθειών στους επιζώντες, τις πρώτες στιγμές αμέσως μετά το δυστύχημα.

Είχε επισκεφθεί το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) τα ξημερώματα της Τετάρτης (1/3), συνοδεύοντας την άρρωστη μητέρα της. Όταν άρχισαν να καταφτάνουν οι πρώτοι τραυματίες.

“Σκισμένα, ματωμένα ρούχα, ματωμένα πρόσωπα, ημιλιπόθυμα, με μώλωπες και ξεραμένα αίματα, με εγκαύματα, με κολάρα. Οι νοσηλευτές να τρέχουν ασταμάτητα. Η καθαρίστρια δε σταματά λεπτό να καθαρίζει το διάδρομο. Κουβαλάνε νερά για τον κόσμο, να έχουν να πιουν. Διασωληνώνουν. Εξετάζουν. Εξετάζουν. Κάποιος περνάει δίπλα με μια μεγάλη κούτα με κολάρα. Ψάχνουν αναλώσιμα”, ήταν οι πρώτες σκηνές που αντίκρισε, όπως λέει.

Το σύνολο των εργαζομένων του Νοσοκομείου, έλαβε εκτάκτως ειδοποίηση τα ξημερώματα από τη Διοίκηση να βρεθεί άμεσα στις θέσεις του, με την επισήμανση ότι υπάρχει “σύγκρουση τρένων με δεκάδες τραυματίες”.

“Έχουν ξυπνήσει και έχουν έρθει όλοι, πριν φτάσουν τα πρώτα ασθενοφόρα. Έχουν παρατάξει πάρα πολλά φορεία στην είσοδο στα επείγοντα. Αδειάζουν όσο γίνεται τη Βραχεία, να έχουν χώρο. Αρχίζουν να φτάνουν τα πρώτα φορεία”, λέει η ίδια περιγράφοντας τις πρώτες στιγμές.

Όταν και οι νοσηλευτές “λυγίζουν”

Στη θέα των τραυματιών, ακόμη και οι ίδιοι οι επαγγελματίες υγείας, λυγίζουν. Ειδικά οι πιο άμαθοι:

“Στη Βραχεία έχουν αφήσει μόνο έναν νοσηλευτή. Ήταν η πρώτη του μέρα στο Τμήμα Επειγόντων. Μετά από δυο ώρες, κατέρρευσε. Του έβαλαν ορό, ήταν κι εκείνος υπό επίβλεψη πλέον. Μια Νοσηλεύτρια πήγε να καθίσει σε ένα αμαξίδιο να πάρει μια ανάσα κι έπεσε”.

Τις εικόνες που αντικρίζουν γιατροί και νοσηλευτές στα Επείγοντα από τα βαριά τραύματα των επιβατών του μοιραίου τρένου, είναι πολύ δύσκολο να τις αντέξει άνθρωπος.

Ακόμη κι αν έχει την εμπειρία και έχει λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση.

Η ανάγκη, ωστόσο, υπερβαίνει την προσωπική δυσκολία και το προσωπικό συνεχίζει -εξωτερικά ατάραχο- τη δουλειά του.

Το επιστημονικό καθήκον, αλλά και το μεγαλείο της ψυχής τους να σωθούν ανθρώπινες ζωές νέων παιδιών, τους οπλίζουν με κουράγιο. Παραμένουν στις θέσεις τους και εκτελούν με άριστο τρόπο το έργο της παροχής πρώτων βοηθειών, σύμφωνα με την αυτόπτη – μάρτυρα:

“Μια ομάδα που παρέχει ψυχολογική υποστήριξη, ήταν από νωρίς εκεί. Νοσηλευτές, γιατροί, άπαντες παρόντες. Κι όλο έρχονταν φορεία… Δυο τραυματίες με πολλαπλά κατάγματα δεν άντεχαν τον πόνο, ούρλιαζαν και μας έσκιζαν την ψυχή. Το προσωπικό ήρεμο, απόλυτα λειτουργικό, με ταχύτητες τρελές, με διαύγεια απίστευτη, συντονίζονταν τόσο ομαλά. Είχαν μάθει τους τραυματίες με τα ονόματα τους και έδιναν οδηγίες με σαφήνεια. Και είχαν ήδη, 47 άτομα προς περίθαλψη ως εκείνη την ώρα”, λέει η κα. Μιχαντά σε άρθρο της στο ilarissa.gr.

Σκηνές από … ταινία!

Οι συνοδοί των ασθενών που βρέθηκαν τυχαία στο Πανεπιστημιακό της Λάρισας τη στιγμή εκείνη, δεν πίστευαν ότι συμμετείχαν σε αυτό το απόκοσμο και αδιανόητο σκηνικό, το οποίο θύμιζε σκηνή από ταινία, όπως λέει η ίδια.

“Εγώ, και άλλη μια συνοδός, παρακολουθούσαμε σαν να βλέπαμε ταινία, σαν να μην πιστεύουν τα μάτια μας όσα βλέπαμε. Όσες ταινίες έχω δει με σχετικό περιεχόμενο, δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που συνέβαινε το βράδυ της Τετάρτης στο ΠΓΝΛ”.

Σε λίγο φάνηκαν και οι πρώτοι γονείς των νέων παιδιών που επέβαιναν στο τρένο. Τραγικές φιγούρες, έμπαιναν στα ΤΕΠ του Νοσοκομείου καταφτάνοντας από κάθε γωνιά της Ελλάδας και αναζητούσαν με αγωνία ανάμεσα στους τραυματίες, να αντικρίσουν τα πρόσωπα των παιδιών τους. Να βεβαιωθούν ότι ζουν κι ότι είναι καλά.

“Γονείς να παίρνουν τηλέφωνο και να ψάχνουν τα παιδιά τους. Γονείς να είναι έξω από τα Επείγοντα και να τρελαίνονται από την αγωνία τους. Να καλούν τα παιδιά τους, να μην μπορούν να τα βρουν. Και στα φορεία, όλο νέα παιδιά. Όλοι μικρότεροί μου”, λέει η Ματίνα Μιχαντά.

Λίγο πιο δίπλα, ένας νοσηλευτής, ο οποίος λίγο καιρό πριν βρισκόταν σε απεργία πείνας. Τώρα βοηθούσε με όλες του τις δυνάμεις.

“Μόνος του, είχε ταυτόχρονα ένα φορείο στο ένα χέρι και ένα αμαξίδιο στο άλλο και πήγαινε τους τραυματίες για εξετάσεις. Νοσηλεύτριες φρόντιζαν τα πάντα για τους τραυματίες και ερχόντουσαν και στη βραχεία να δουν αν χρειαζόμαστε κάτι. Νεαρός νοσηλευτής πήρε με στοργή μια γιαγιά μόνη της για εισαγωγή σε κλινική. Γιατροί όλων των ειδικοτήτων ήταν επί ποδός”, λέει η συνοδός ασθενούς.

Τρίτο 24ωρο μετά από τις στιγμές αυτές κι ακόμη δεν μπορεί να διαχειριστεί μέσα της τα όσα είδε και έζησε, λέει η κα. Μιχαντά.

“Το σοκ είναι ακόμα μη διαχειρίσιμο για όσα είδα κι ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει. Αλλά η εικόνα όλου του προσωπικού του νοσοκομείου, που έτρεχε ασταμάτητα με απίστευτη ψυχραιμία και τέτοια αποτελεσματικότητα σε τόσο αντίξοες συνθήκες και σε ένα τέτοιο μακελειό, έχει κερδίσει τον αμέριστο θαυμασμό μου”, καταλήγει η ίδια.

«Λειτούργησε και η εμπειρία της πανδημίας»

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που τα Νοσοκομεία της Λάρισας κλήθηκαν να διαχειριστούν δύσκολες υγειονομικές καταστάσεις.

Η πρόσφατη εμπειρία της πανδημίας -καθώς η πόλη βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα της νόσου COVID πολλές φορές μέσα στα τελευταία 3 χρόνια- σίγουρα έπαιξε τον ρόλο της.

Κι ακόμη κι αν αυτές οι τραγικές στιγμές δεν ευνοούν τους πανηγυρισμούς, είναι κοινή ομολογία ότι το επιχειρησιακό σχέδιο του υπουργείο Υγείας αποδείχθηκε εξαιρετικά λειτουργικό.

Δούλεψε άμεσα η συλλογή των τραυματιών και η διακομιδή τους μέσω του ΕΚΑΒ, η παροχή ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών στους τραυματίες στα Νοσοκομεία, αλλά και η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης στους επιζώντες και τις οικογένειές τους.

Ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης και ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ – ΚΕΠΥ, Νίκος Παπαευσταθίου βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στα Νοσοκομεία της Λάρισας και συντόνισαν τις επιχειρήσεις σε κεντρικό επίπεδο, ενώ ο ίδιος ο Θάνος Πλεύρης έζησε τις πρώτες δύσκολες στιγμές μαζί με τους συγγενείς των τραυματιών και αγνοουμένων.

Ο γενικός γραμματέας Υπηρεσιών Υγείας, Ιωάννης Κωτσιόπουλος, συντόνισε τον επιχειρησιακό έλεγχο των 7 νοσοκομείων του ΕΣΥ που ανέλαβαν την φροντίδα των τραυματιών.

Η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Μίνα Γκάγκα, βρέθηκε στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, όπου διακομίστηκαν επίσης δεκάδες τραυματίες.

Η υφυπουργός Υγείας, υπεύθυνη για θέματα Ψυχικής Υγείας, Ζωή Ράπτη, βρίσκεται για τρίτο 24ωρο στο Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας στο πλευρό των συγγενών των θυμάτων που περνούν τον Γολγοθά της ταυτοποίησης των σορών.

“Η άμεση αντίδραση μας είναι η παρακαταθήκη της πανδημίας καθώς η ομάδα αυτή, έχει δουλέψει μαζί στην πανδημία και έχουμε τεράστια εμπειρία πια”, αναφέρει στο iatropedia.gr ο γενικός γραμματέας, Ιωάννης Κωτσιόπουλος και καταλήγει:

“Ακόμη πιο αξιέπαινη, όμως, είναι η δουλειά του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού των 7 νοσοκομείων, που έδωσε για μια ακόμη φορά τον καλύτερο εαυτό του για την περίθαλψη των ασθενών”, όπως λέει.