Η φαρμακευτική δαπάνη είναι το σημείο «αγκάθι» στην όλη διαπραγμάτευση καθώς υπάρχει συμφωνία μείωσης του clawback κατά 30% από το 2017 και αυτό είναι αδύνατον να συμβεί αν η δαπάνη αυξάνεται και οι φαρμακευτικές εταιρίες καλούνται να πληρώσουν την διαφορά από ένα κλειστό, φτωχό ετήσιο προϋπολογισμό.
Η ελληνική πλευρά προτάσσει το γεγονός ότι η αρμόδια επιτροπή ελέγχου της φαρμακευτικής δαπάνης κάνει αλλεπάλληλες συνεδριάσεις κάθε εβδομάδα και προσπαθεί να βρει τις καλύτερες λύσεις σε συνεργασία με τους εκπροσώπους των φαρμακευτικών επιχειρήσεων. Αλλά οι Θεσμοί -ως γνωστόν- θέλουν έργα και όχι λόγια ή συνεδριάσεις…
Ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, Σωτήρης Μπερσίμης έχει πάντως προτείνει την εφαρμογή του μοντέλου της Πορτογαλίας το οποίο προβλέπει μηδενική συμμετοχή σε φάρμακα που θεωρούνται απαραίτητα για την ζωή, 10% σε σημαντικά φάρμακα για χρόνιες παθήσεις, 31% για φάρμακα που θεωρούνται σημαντικά για σοβαρές παθήσεις, 63% σε όσα έχουν αποδεδειγμένη θεραπευτική αξία αλλά όχι προτεραιότητα σύμφωνα με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα και 85% σε νέα φάρμακα, τα οποία δεν έχουν αποδείξει ακόμη τη θεραπευτική τους αξία.
Τέλος, στην σημερινή ατζέντα υπάρχουν πάντα οι μεταρρυθμίσεις στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα, η απελευθέρωση της αγοράς των ΜΥΣΥΦΑ αλλά και το χρονοδιάγραμμα της εισόδου τους στις αλυσίδες λιανικής. Αλλά για αυτά υπάρχει πάντα και η επόμενη συνάντηση του Νοεμβρίου.