Τι είναι τα σημάδια εκ γενετής;

Iatropedia
30 Ιανουαρίου 2015 | 19:00

Πολλές φορές οι μαμάδες και οι μπαμπάδες ανησυχούν και πανικοβάλλονται όταν δουν πως το μωράκι τους γεννήθηκε με ένα σημάδι, τα λεγόμενα εκ γενετής σημάδια. Το άγχος τους είναι μεγάλο γιατί σκέφτονται αν θα υποχωρήσει, αν κρύβεται κάποια σοβαρή νόσος από πίσω και κατά πόσο θα επηρεαστεί το παιδί τους. Τα περισσότερα από αυτά τα σημάδια είναι αθώα και δεν απαιτούν θεραπεία, ενώ πολλά από αυτά θα εξαφανιστούν με την πάροδο των ετών. Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τα εκ γενετής σημάδια .

Της Χριστίνας Ι. Μπουντούρη

Γενικού – Οικογενειακού Ιατρού

Τα εκ γενετής σημάδια είναι δερματικές κηλίδες που είναι παρούσες κατά τη γέννηση ή εμφανίζονται συνήθως μέσα στους δύο πρώτους μήνες ζωής. Μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Τα αγγειακά σημάδια και οι μελαγχρωστικές κηλίδες.

Ο λόγος για τον οποίο δημιουργούνται παραμένει άγνωστος, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προκαλούν σοβαρά προβλήματα και τα περισσότερα δεν χρειάζονται θεραπεία.

Τα αγγειακά σημάδια προκύπτουν από μια υπερανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων στο δέρμα του παιδιού και σε αυτά περιλαμβάνονται τα αιμαγγειώματα, το «δάγκωμα του πελαργού» και η «κηλίδα του κρασιού».

Τα αγγειακά σημάδια σπάνια προκαλούν προβλήματα υγείας, εκτός από τις αισθητικές αλλαγές. Τα περισσότερα σημάδια είναι προσωρινά και θα εξαφανιστούν από μόνα τους κατά την σχολική ηλικία. Ωστόσο, κάποια άλλα είναι μόνιμα. Τα μόνιμα σημάδια συνήθως δεν αντιμετωπίζονται εκτός και αν προκαλούν ανεπιθύμητα συμπτώματα, ή μέχρι το παιδί να είναι τουλάχιστον σχολικής ηλικίας.

Ορισμένες ενδείξεις για τη θεραπεία τους είναι ο πόνος, η αιμορραγία, η ταχεία αύξηση του μεγέθους, καθώς και αν βρίσκονται σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως στο μάτι όπου μπορεί να εμποδίζουν την όραση.

Τα μελαγχρωματικά σημάδια προκαλούνται από μειωμένη ή αυξημένη χρώση του δέρματος με μελανίνη και σε αυτά περιλαμβάνονται οι καφέ κηλίδες (café au lait κηλίδες), η μογκολιανή μπλε κηλίδα και οι συγγενείς σπίλοι.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται θεραπεία για τα μελαγχρωματικά σημάδια. Όταν όμως απαιτούν θεραπεία αυτή ποικίλει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, το είδος του σημαδιού, της θέσης και των ορίων του. Η χειρουργική εκτομή είναι συνήθως η ενδεδειγμένη θεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις.