Η αρτηριοσκληρωτική αγγειακή νόσος, ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό, είναι τώρα ο στόχος μιας νέας γενιάς νανοφαρμάκων 1.000 φορές πιο μικρών από την άκρη μιας ανθρώπινης τρίχας, ικανών να εισχωρούν κάτω από τις αθηρωματικές πλάκες επισκευάζοντας τις ασθενείς αρτηρίες. Σύμφωνα με τον Δρ. Φαροχζάντ, επίκουρο καθηγητή και επικεφαλής του εργαστηρίου νανοφαρμάκων και βιοϋλικών στο Νοσοκομείο Γυναικών Brigham και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, η χρήση στοχευμένων βιοδιασπώμενων νανοφαρμάκων περιόρισε μετά την πάροδο πέντε εβδομάδων την αθηροσκλήρωση σε ποντίκια, σταθεροποιώντας τις συσσωρευθείσες πλάκες που σε περίπτωση ρήξης ενείχαν κίνδυνο καρδιακής προσβολής.
Ελισσόμενα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, τα νανοφάρμακα έφθασαν στον στόχο τους εισχωρώντας στο εσωτερικό των πλακών, μεταφέροντας φορτίο αντιφλεγμονώδους σκευάσματος με την μορφή ενός βιομιμητικού πεπτιδίου το οποίο προέρχεται από την ανεξίνη (Αnnexin A1) μιας εκ των φυσικών αντιφλεγμονωδών πρωτεϊνών του οργανισμού. Στα αποτελέσματα των δοκιμών που δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική έκδοση του Science Translational Medicine, οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρατήρησαν αύξηση του κολλαγόνου και ενίσχυση του ινώδους καλύμματος των αθηρωματικών πλακών εν σχέσει με τα πειραματόζωα στα οποία τους είχαν χορηγηθεί νανοσωματίδια κενά φαρμάκου.
Όσο πιο στοχευμένη είναι η θεραπεία, τόσο μικρότερη θα είναι η διάρκειά της, επισημαίνουν οι ειδικοί καθώς η μείωση της φλεγμονής είναι μεν το ζητούμενο, ωστόσο συχνά χορηγούνται φάρμακα για χρόνια ή και δεκαετίες… Επίσης, αν το αντιφλεγμονώδες δεν έχει στοχευμένη δράση, ενδέχεται να επηρεάσει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τις λοιμώξεις, προειδοποιούν. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία δεν είναι μόνο πολλά υποσχόμενη για την θεραπεία της αθηροσκλήρωσης αλλά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε άλλους τομείς, όπως π.χ. στην θεραπεία τραυμάτων.