Το ΣτΕ έκρινε συνταγματικό το clawback υπέρ ΕΟΠΥΥ

της Μαρίας Τσιλιμιγκάκη

Το μέτρο εφαρμόστηκε από το υπουργείο Υγείας το 2012 ως έκτακτο οικονομικό μέτρο στις φαρμακευτικές εταιρείες. Όπως αναφέρουν οι δικαστικές αποφάσεις έκτοτε, τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα των φαρμακευτικών εταιρειών δεν είναι υποχρεωτικό να είναι στην λίστα των φαρμάκων του ΕΟΠΥΥ (με τη βούλησή τους εντάχθηκαν), ενώ και η αγορά φαρμάκων αυτή καθαυτή είναι ελεύθερη.

Ακόμη, όπως αναφέρει το ΣτΕ, το μέτρο αυτό είχε εξαγγελθεί με τον νόμο 4046/2012, ο οποίος ανέφερε ότι «ένας αυτόματος μηχανισμός επανείσπραξης θα εγγυάται ότι η δαπάνη για τα εξωνοσοκομειακά φάρμακα για την περίοδο 2012 – 2015 δεν θα ξεπερνά τα όρια του προϋπολογισμού».

Ο μηχανισμός υποχρεώνει τις φαρμακευτικές εταιρείες να επιστρέψουν τα ποσά που υπερβαίνουν τον προϋπολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης των φορέων της κοινωνικής ασφάλισης. Ενώ το ανώτατο πλαφόν του προϋπολογισμού της φαρμακευτικής δαπάνης καθορίζεται με απόφαση του υπουργού Υγείας.

Αλλά το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι το clawback δεν επιβλήθηκε ως φόρος ή κοινωνική εισφορά και δεν καταργήθηκαν οι νομοθετικές προβλέψεις περί καθορισμού της τιμής των φαρμάκων, αλλά και δεν επιβλήθηκε κανένας περιορισμός των απαιτήσεων από τις πωλήσεις των φαρμάκων.

Επίσης, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι «ο εν λόγω περιορισμός χρηματικών απαιτήσεων δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα και στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτόκολλου της ΕΣΔΑ, το οποίο ορίζει ότι η περιουσία κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου είναι σεβαστή, εάν τηρείται και η αρχή της δίκαιης ισορροπίας μεταξύ του γενικού συμφέροντος που αφορά το κοινωνικό σύνολο και των αξιώσεων για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ατόμου».