Όπως προέκυψε από τη χθεσινή συνάντηση των εκπροσώπων των θεσμών με στελέχη του Υπουργείου Υγείας, οι δανειστές επιθυμούν την περαιτέρω μείωση των τιμών στα οικονομικά φάρμακα, αλλά με τρόπο που θα πλήξει ανεπανόρθωτα την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες αφήνουν έξω από την κουβέντα τα ακριβά εισαγόμενα φάρμακα.
Με αφορμή αυτό, ο κ. Τρύφων ανέφερε ότι ο όλος σχεδιασμός της τρόικας τα τελευταία χρόνια για τον χώρο του φαρμάκου στην Ελλάδα πλήττει τα ταμεία και το κράτος, διαλύοντας κάθε έννοια ελληνικής παραγωγής και εγχώριας προστιθέμενης αξίας μέσα σε έναν κλειστό προϋπολογισμό.
Πρόσθεσε, δε, ότι κατά τη γνώμη του, είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα μέτρα ευνοούν κάποιες βιομηχανίες του εξωτερικού, οι οποίες έχουν εκπροσώπους του συνδικαλιστικού τους οργάνου στις Βρυξέλλες. Έκανε επίσης λόγο για “περίεργη σύμπτωση” που αυτά τα ίδια συμφέροντα των βιομηχανιών αυτών μοιάζει να τα υποστηρίζουν και οι εκπρόσωποι των θεσμών εδώ, στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του κ. Τρύφων στο αν οι μειώσεις που προτείνει η τρόικα στα φάρμακα θα είναι θετικές για ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία.
«Σαφώς όχι. Εμείς δεν ζητήσαμε κανενός είδους προστασία. Για παράδειγμα, εισαγόμενο φάρμακο που το 2010 κόστιζε 30 ευρώ, σήμερα ελληνική εταιρεία το δίνει με 70% έκπτωση στα 9 ευρώ. Η τρόικα λέει να πάει (η τιμή) στα 2-3 ευρώ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το φάρμακο θα το χρησιμοποιήσει το ταμείο και ο ασθενής, γιατί δεν θα υπάρχει στην αγορά, θα φύγει. Δεν μπορεί να παραχθεί με το κόστος αυτό, θα φύγει από το σύστημα και θα υποκατασταθεί με ένα ακριβότερο, εισαγόμενο με πατέντα. Αυτή είναι η υποκατάσταση. Η παρέμβαση αυτή της τρόικας αποτελεί μόχλευση, δημιουργεί στρέβλωση στην αγορά και οδηγεί σε ολιγοπώλιο».
Ο πρόεδρος της ΠΕΦ δήλωσε μάλιστα πως γνώμη του είναι πως η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να βάλει βέτο σε αυτά τα πλάνα και να απαιτήσει να διαχειριστούμε τον κλειστό προϋπολογισμό των 2 δισ. ευρώ όπως εμείς θεωρούμε πρέπον και όχι όπως θέλουν οι θεσμοί.
Πρόσθεσε επίσης ότι η ΠΕΦ θα στηρίξει ένα ισότιμο σύστημα δαπάνης με διαρθρωτικά μέτρα που ισχύουν σε όλη την Ευρώπη και πως το σωστό είναι να μην συμπεριληφθεί στο επερχόμενο νομοσχέδιο το μοναδικό από αυτά τα μέτρα που εν τέλει δεν είναι διαρθρωτικό και αφορά στις μειώσεις των οικονομικών φαρμάκων. Στόχος θα πρέπει να είναι να μπορέσει η Ελλάδα να κατανείμει τη δαπάνη των 2 δισ με τρόπο που να κάνει ισότιμη την συμμετοχή και των ξένων και των ελληνικών φαρμάκων, και των εισαγόμενων και των παραγόμενων.