Υπερπλασία του προστάτη: Τι γνωρίζουμε για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο βασιλιάς Κάρολος
Τεράστιο ενδιαφέρον για ένα θέμα που απασχολεί πάρα πολλούς άνδρες προσέλκυσε η ανακοίνωση του βασιλιά Καρόλου ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον προστάτη. Μια ανακοίνωση που στόχο είχε, σύμφωνα με πληροφορίες, να ενθαρρύνει τους άνδρες με παρόμοια συμπτώματα να ζητήσουν έναν έλεγχο από τον γιατρό τους.
Η υπερπλασία του προστάτη είναι κάτι που αναπτύσσουν πολλοί άνδρες καθώς μεγαλώνουν.
Τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ επιβεβαίωσαν ότι σίγουρα δεν είναι καρκίνος.
Η υπερπλασία του προστάτη δεν αποτελεί συνήθως σοβαρή απειλή για την υγεία, αλλά μπορεί να προκαλέσει ανησυχητικά συμπτώματα που χρειάζονται θεραπεία.
Ενδεικτικό του μεγάλου ενδιαφέροντος που υπήρξε είναι ότι η σχετική σελίδα του βρετανικού ΕΣΥ, του NHS, είδε τους επισκέπτες της να αυξάνονται κατακόρυφα μετά την είδηση για τον βασιλιά.
Οι επισκέψεις στη σχετική σελίδα χθες, Τετάρτη 17 Ιανουαρίου, ήταν 16.410, δηλαδή μέσο όρο μια επίσκεψη κάθε πέντε δευτερόλεπτα, από 1.414 επισκέψεις την προηγούμενη ημέρα, σύμφωνα με στελέχη του βρετανικού NHS.
Τι είναι η υπερπλασία του προστάτη
Ο προστάτης είναι ένας αδένας που πρέπει να έχει περίπου το μέγεθος ενός καρυδιού.
Βρίσκεται στη βάση της κύστης – του οργάνου που αποθηκεύει τα ούρα.
Όταν οι άνδρες ουρούν, τα ούρα ρέουν σε έναν μακρύ σωλήνα που ονομάζεται ουρήθρα, ο οποίος διέρχεται από το κέντρο του προστάτη.
Όταν ο προστάτης παρουσιάζει υπερπλασία, τότε «αγκαλιάζει» τον σωλήνα πιο σφιχτά και μπορεί να αρχίσει να περιορίζει τη ροή.
Ο προστάτης μεγαλώνει όσο μεγαλώνουν οι άνδρες.
Το πόσο γρήγορα μεγαλώνει, όμως, διαφέρει από άτομο σε άτομο – και δεν προκαλεί πάντα πρόβλημα.
Αλλά περισσότεροι από ένας στους τρεις άνδρες άνω των 50 ετών παρουσιάζουν κάποια συμπτώματα υπερπλασίας του προστάτη.
Σε ποια ηλικία αναπτύσσουν οι άντρες την κατάσταση;
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη γενικά ξεκινάει στην 4η δεκαετία της ζωής ενός άνδρα, εξελίσσεται αργά και συνήθως προκαλεί συμπτώματα μετά από τα 50 χρόνια ζωής.
Πόσο συχνή είναι η κατάσταση; Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου;
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη είναι εξαιρετικά κοινή. Η προχωρημένη ηλικία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για υπερπλασία του προστάτη. Οι μισοί από τους άνδρες άνω των 50 ετών εμφανίζουν συμπτώματα καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, αλλά μόνο το 10% χρειάζεται ιατρική ή χειρουργική επέμβαση.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Ο προστάτης αυξάνεται σε μέγεθος και μπορεί να συμπιέσει την ουρήθρα που διατρέχει το κέντρο του προστάτη. Αυτό μπορεί να εμποδίσει τη ροή των ούρων από την ουροδόχο κύστη -μέσω της ουρήθρας- προς τα έξω. Μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση ούρων στους κόλπους της ουροδόχου κύστης (κατακράτηση ούρων), γεγονός που οδηγεί σε νυκτουρία (νυχτερινή συχνοουρία).
Άλλα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν μια αργή ροή ούρων, την ανάγκη για ούρηση επειγόντως και δυσκολία στην εκκίνηση της ούρησης. Τα πιο σοβαρά προβλήματα περιλαμβάνουν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και πλήρη απόφραξη της ουρήθρας, κάτι που είναι σοβαρό και μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό των νεφρών.
Είναι η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη ένας τύπος καρκίνου;
Όχι! Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη ΔΕΝ είναι πρόδρομος για καρκίνο του προστάτη.
Τι εξετάσεις γίνονται;
Κατά κανόνα απαιτείται δακτυλική εξέταση. Ο γιατρός μπορεί επίσης να εξετάσει την ουρήθρα, τον προστάτη και την κύστη χρησιμοποιώντας υπερήχους ή ένα ενδοσκοπικό όργανο, που εισάγεται μέσω του πέους.
Υπάρχουν φυσικές/σπιτικές θεραπείες ή χρειάζεται χειρουργείο;
Η αναμονή με παρακολούθηση είναι συχνά η καλύτερη επιλογή για τους άνδρες που δεν ενοχλούνται από τα συμπτώματα. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν χρειάζεται καμία θεραπεία εκτός από το να κάνουν τακτικές εξετάσεις και να περιμένουν να δουν αν η κατάσταση χειροτερεύει ή όχι. Η ιατρική θεραπεία του διευρυμένου προστάτη συνήθως προορίζεται για άνδρες με σοβαρά συμπτώματα.
Η ιατρική θεραπεία είναι συνήθως αποκλειστικά για άνδρες που έχουν σημαντικά συμπτώματα.
Δεν χρειάζονται όλοι οι ασθενείς χειρουργική θεραπεία
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη συνήθως αντιμετωπίζεται συντηρητικά, δηλαδή με βελτιώσεις στον τρόπο ζωής και φαρμακευτική αγωγή. Από τους άνδρες με συμπτώματα, μόνο ο ένας στους τρεις (το σχεδόν 30%) δεν μπορεί να τα ελέγξει με φάρμακα και χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, συνηθέστερα στους άνδρες που δεν έχουν ανταποκριθεί ικανοποιητικά σε φαρμακευτική αγωγή ή σε εκείνους που έχουν σοβαρότερα προβλήματα, όπως η πλήρης αδυναμία ούρησης.
Δεν υπάρχει μία εγχείρηση κατάλληλη για όλους τους ασθενείς
Η επιλογή της ενδεδειγμένης χειρουργικής μεθόδου γίνεται κατά περίπτωση, με βάση ορισμένους παράγοντες στους οποίους συμπεριλαμβάνονται:
- Το μέγεθος του προστάτη
- Η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς
- Προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις που έχει κάνει
- Η τυχόν λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων
- Η εμπειρία του χειρουργού
- Οι προσωπικές προτιμήσεις του ασθενούς
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολλές τεχνικές
Το διογκωμένο τμήμα του προστάτη (το αδένωμα) μπορεί να αφαιρεθεί με:
- Ανοιχτή, λαπαροσκοπική ή ρομποτική απλή προστατεκτομή
- Εμβολισμό της προστατικής αρτηρίας (μέθοδος PAE)
- Διουρηθρική προστατεκτομή (μέθοδοι TURIS και TURP)
- Εκπυρήνιση του προστάτη με λέιζερ (τεχνικές HoLEP και ThuLEP)
- Εκτομή με τη χρήση υψηλής πίεσης νερού (aquablation)
- Έγχυση καυτού ατμού εντός του προστάτη (τεχνική Rezum)
- Αγκύρωση του αδενώματος προς τη περιφέρεια (τεχνική Urolift)
- Διουρηθρική εξάχνωση με λέιζερ (μέθοδος TULVP)
- Φωτοεκλεκτική εξάχνωση με λέιζερ (μέθοδος PVP)
- Διάφορες ανακουφιστικές τεχνικές χωρίς αφαίρεση ιστού με πρόσκαιρα αποτελέσματα
Σημειώνεται πως οι περισσότερες από αυτές τις τεχνικές δεν είναι κατάλληλες για την αφαίρεση ενός καρκίνου στον προστάτη. Ο καρκίνος αντιμετωπίζεται συνήθως με ριζική προστατεκτομή που μπορεί να γίνει με ανοιχτή επέμβαση, λαπαροσκοπικά ή με ρομποτική χειρουργική. Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν ο ασθενής δεν μπορεί να υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή, μπορεί να γίνει διουρηθρική εκτομή με τη μέθοδο TURP.
Όλες οι εγχειρήσεις για τον προστάτη μπορεί να έχουν επιπλοκές
Η πιο συχνή είναι η παλίνδρομη εκσπερμάτιση κατά την οποία το σπέρμα διοχετεύεται προς την ουροδόχο κύστη, αντί προς την έξοδο του πέους. Επιπλέον, τον πρώτο καιρό μετά την επέμβαση και αναλόγως με την μέθοδο που έχει εφαρμοστεί μπορεί να παρατηρηθούν προβλήματα, όπως ακράτεια ούρων, στυτική δυσλειτουργία, αιμορραγία ή ακόμα και λοιμώξεις.
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη: 10 βασικά δεδομένα που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε
Γιατί πρέπει να τρώμε περισσότερους ξηρούς καρπούς και σπόρους