Εντερίτιδα από κολοβακτηρίδιο Escherichia coli*

• Από Iatropedia

Τι  είναι η νόσος

Πρόκειται για μια οξέως εισβάλλουσα συνήθως, παθολογική κατάσταση, λοιμώδους προσβολής  του λεπτού εντέρου, από το  κολοβακτηρίδιο Eschericchia Coli, το οποίο, απ΄τη στιγμή που βρεθεί εγγυός των εντερικών κυττάρων,  προσκολλάται σε αυτά , αρχίζοντας την δραστήρια αναπαραγωγή και  πολλαπλασιασμό του, χωρίς να προκαλεί τοπική φλεγμονή μεν, αλλά ποσότητες εξωτοξίνης, που δρώντας στο εντερικό επιθήλιο και αυξάνοντας την διαπερατότητα του, οδηγεί σε διάρροια. Eίναι η πιο κοινή αιτία της διάρροιας των ταξιδιωτών.

Που οφείλεται η νόσος – Αίτια – Παράγοντες που την πυροδοτούν

1.Η κατανάλωση ανεπεξέργαστου ή μολυσμένου νερού ή πρόσφατο ταξίδι σε μέρη με ακάθαρτο πόσιμο νερό  και πλημμελώς συντηρούμενο αποχετευτικό – υδρευτικό δίκτυο

2.Η κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών ( παρασκευασμένων υπό πλημμελείς συνθήκες υγιεινής ή μη επαρκώς ή/και ορθώς συντηρούμενων μετά την παρασκευή τους )                         

3.Πρόσφατο κρούσμα μόλυνσης από κολοβακτηρίδιο Ε. ή πρόσφατη περίπτωση εμετού ή διάρροιας στην οικογένεια                                                                                                                                

4.Υψηλή περιβαλλοντική θερμοκρασία και υψηλή σχετική υγρασία ( τροπικά κλίματα , θερινοί μήνες)     

5.Πλημμελές πλύσιμο των χεριών , των τροφών ή των οικοσκευών , κατόπιν επαφής με απορρίμματα , περιττώματα οικιακών ή άγριων ζώων ή/και ακάθαρτων εν γένει επιφανειών

Πως εκδηλώνεται η νόσος – Συμπτώματα

Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν το κολοβακτηρίδιο Ε. εισέρχεται στο έντερο. Το διάστημα μεταξύ μόλυνσης και εμφάνισης συμπτωμάτων είναι συνήθως 24 – 72 ώρες. Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται:

1.Διάταση εντέρου , με αεροπλήθια ( αυξημένη ποσότητα αέρα στο έντερο ) και κοιλιακό άλγος , συνήθως κολικοειδούς  χαρακτήρα , σε ορισμένες περιπτώσεις συνοδευόμενο από γαστρικές κράμπες                                                                                                                                              

2.Διάρροια που είναι ξαφνική και έντονη ( σε κάποιες περιπτώσεις  αιματηρή ή βλέννο-αιματηρή, με αυτές τις δύο τελευταίες να έχουν σοβαρότερη πρόγνωση)                                                                                                                                           

3.Πυρετός (που μπορεί να κυμαίνετε από δεκατικό σε πολύ υψηλό)

4.Ανορεξία ή μείωση της όρεξης για φαγητό και για λήψη υγρών, καταβολή και εξάντληση του ασθενούς   

                                                                                                                                            5.Ναυτία και Εμετός (που σε ορισμένες περιπτώσεις, μαζί με τις διάρροιες, μπορούν να οδηγήσουν τον ασθενή σε σοβαρές ηλεκτρολυτικές διαταραχές και αφυδάτωση)

Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις

Οι ακόλουθες δοκιμασίες , πέραν της κλινικής εξέτασης του ασθενούς , μπορούν να συμβάλλουν στη διάγνωση της εντερίτιδας:

1.γενική εξέταση αίματος για τον έλεγχο των λευκών αιμοσφαιρίων - λευκοκυττάρωση

2. Ποσοτικός και Ποιοτικός προσδιορισμός της CRP ( C Αντιδρώσας Πρωτεΐνης )  

3.καλλιέργεια και παρασιτολογική εξέταση κοπράνων                               

4.βιοχημικός έλεγχος για την επιβεβαίωση της διατήρησης ή μη του ισοζυγίου ηλεκτρολυτών

Ποιες είναι οι επιπλοκές

1.Αφυδάτωση ή/και ηλεκτρολυτικές διαταραχές ( από παρατεταμένη διάρροια ή/και εμέτους)  

2.Όψιμη και Προσωρινή δυσανεξία στη λακτόζη που συνήθως βελτιώνεται  και υποχωρεί αυτόματα μέσα σε 1 – 2 εβδομάδες ή λιγότερο

3. Σε παραμελημένες περιπτώσεις κώμα και θάνατος

Θεραπεία – Μέθοδοι  αντιμετώπισης

Οι περισσότερες περιπτώσεις , συνήθως θεραπεύονται  από μόνες τους σε 1- 3 ημέρες και δεν χρειάζονται ιδιαίτερη αγωγή και φροντίδα, πέραν ίσως απλών υποστηρικτικών παρεμβάσεων (σωστή ενυδάτωση με κλασματική χορήγηση, ελαφρύ φαγητό με μικρά και συχνά γεύματα) ή/και τυπικά συμπτωματικής φαρμακευτικής αγωγής (αντιπυρετικάκ.ο.κ).

Καλό είναι να αποφεύγεται εκτός Νοσοκομείου η χορήγηση  αντιδιαρροϊκών φαρμάκων, επειδή ενδέχεται να επιβραδύνουν την έξοδο των βακτηρίων ή/και των τοξινών τους από τον πεπτικό σωλήνα. Αντί αυτών, προτιμούμε την χορήγηση τροποποιητών της εντερικής χλωρίδας  τα γνωστά σε όλους μας προβιοτικά όπως ο γαλακτοβάκιλλος και οι σακχαρομύκητες).

Τα σοβαρότερα περιστατικά μπορεί να χρειαστούν Νοσοκομειακή νοσηλεία και παρακολούθηση (κάτι που σαφώς αποφασίζει ο Ιατρός που θα τα επισκεφθεί) με ενδοφλέβια χορήγηση διαλύματα ηλεκτρολυτών επί εκσεσημμασμένης  αφυδατώσεως ή/και αντιβιοτικών επί πολύ υψηλού πυρετού και εργαστηριακώς επιβεβαιωμένης μικροβιακής τους αιτιολογίας.

Καλό είναι στις οξείες φάσεις,  να αποφεύγονται  τα γαλακτοκομικά προϊόντα καθώς και τα όξινα φρούτα και τα λαχανικά, καθώς και οποιοδήποτε βαρύ ή καρυκευμένο φαγητό.

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο – Πρόγνωση

Το προσεκτικό πλύσιμο των χεριών και των οικοσκευών βοηθάει. Μην καταναλώνετε ανεπεξέργαστα ή πιθανόν μολυσμένα τρόφιμα ή νερό ή παγάκια. Ψήνετε πάντα καλά τα κρέατα, σε υψηλές θερμοκρασίες, ιδιαίτερα τα αλεσμένα. Αποφεύγετε τον συνωστισμό και συγχρωτισμό και ιδιαίτερα την επαφή με άτομα που πάσχουν από εντερίτιδα και ιδιαίτερα σε ενδημικές περιοχές μη μοιράζεστε πετσέτες, οδοντόβουρτσα και μαχαιροπήρουνα με άλλους.

Η πρόγνωση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι συνήθως καλή.

Νικόλαος Κονδύλης

Ειδικός Γενικής - Οικογενειακής Ιατρικής