Έρπης Γεννητικών Οργάνων*

• Από Iatropedia

Τι είναι η νόσος

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι μια σεξουαλικά  μεταδιδόμενη ιογενής  νόσος  και επηρεάζει το δέρμα ή τις βλεννογόνους μεμβράνες των γεννητικών οργάνων. Είναι η πιο συχνά σεξουαλικά μεταδιδόμενη ιογενής νόσος.

Πού οφείλεται η νόσος – Αίτια - Παράγοντες που την πυροδοτούν

Υπάρχουν δυο τύποι απλού έρπη:

•Μονοκατευθυντικός τύπος ιών έρπη-2 (HSV-2)

•Μονοκατευθυντικός τύπος ιών έρπη-1 (HSV-1)

Ο μονοκατευθυντικός τύπος ιών έρπη 22 προκαλεί τις περισσότερες περιπτώσεις του έρπη των γεννητικών οργάνων. Ο HSV-2 μπορεί να μεταφέρεται μέσω των εκκρίσεων του στόματος ή των γεννητικών οργάνων.

Ο μονοκατευθυντικός τύπος ιών έρπη-1(HSV-1)συχνά προκαλεί τις μολύνσεις από έρπη του στόματος και των χειλιών(συνήθως αποκαλούμενων ως κρύες πληγές ή φουσκάλες από τον πυρετό). Ο HSV-1 μπορείνα εξαπλωθεί από το στόμα στα γεννητικά όργανα κατά τη διάρκεια του στοματικού έρωτα.

Ο μονοκατευθυντικός ιός έρπη (HSV) μεταδίδεται από ένα άτομο σε ένα άλλο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Μπορείτε να κολλήσετε όταν το δέρμα, ο κόλπος, το πέος, ή το στόμα σας έρθει σε επαφή με κάποιο άτομο που έχει ήδη έρπη.

Ο έρπης είναι πλέον πιθανός να μεταδοθεί από την επαφή με το δέρμα ατόμου που νοσεί και έχει ορατές πληγές, φουσκάλες, ή ένα εξάνθημα (ένα ενεργό ξέσπασμα).

Μπορείτε επίσης να κολλήσετε έρπη ακόμα και όταν κάποιος δεν έχει καμιά ορατή πληγή (μπορεί ακόμη και να μην ξέρει ότι έχει έρπη), ή από το σάλιο ενός ανθρώπου που έχει έρπη ή ακόμα και από τα κολπικά ρευστά.

Επειδή ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα ή κάποια ορατή πληγή, ένας σεξουαλικός σύντροφος που έχει κολλήσει έρπη στο παρελθόν αλλά δεν έχει καμία πληγή έρπη μπορεί ακόμα να μεταφέρει τη μόλυνση σε άλλους.

Οι HSV-2 μολύνσεις είναι πιο κοινές στις γυναίκες από ότι στους άντρες.

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

Αρκετοί άνθρωποι με μόλυνση δεν είχαν ποτέ τις πληγές, ή έχουν πολύ ήπια συμπτώματα που δεν φαίνονται ή τα συγχέουν με τσιμπήματα εντόμωνή ακόμη και με άλλες δερματικές καταστάσεις.

Τα γενικευμένα ή συστηματικά συμπτώματα είναι:

• Μειωμένη όρεξη

• Πυρετός

• Δυσφορία

• Πόνοι μυών χαμηλά στην πλάτη, τους γλουτούς, τους μηρούς, ή τα γόνατα

Τα συμπτώματα στα γεννητικά όργανα περιλαμβάνουν την εμφάνιση των μικρών, επίπονων φουσκαλών που είναι γεμάτες με καθαρό ή κιτρινωπό υγρό.

Βρίσκονται συνήθως:
·         Στις γυναίκες: στα εξωτερικά κολπικά χείλη (χείλη του αιδοίου), στον κόλπο, στον τράχηλο της μήτρας, γύρω από τον πρωκτό και στους μηρούς ή τους γλουτούς

·         Στους άντρες: στο πέος, στο όσχεο, γύρω από τον πρωκτό, στους μηρούς ή τους γλουτούς

·         Και στα δύο φύλα: στη γλώσσα, το στόμα, τα μάτια, τα ούλα, τα χείλια, τα δάχτυλα και σε άλλα μέρη του σώματος

·         Προτού να εμφανιστούν οι φουσκάλες, μπορεί να υπάρχει η αίσθηση τσουξίματος, καψίματος ή φαγούρας στο δέρμα ή το αίσθημα πόνου στο σημείο που  θα εμφανιστούν
οι φουσκάλες

·        Όταν οι φουσκάλες ανοίξουν, αφήνουν ρηχά έλκη που είναι πολύ επίπονα. Αυτά τα έλκη σχηματίζουν μια " κρούστα" και τελικά θεραπεύονται σε 7 - 14 ή ακόμα και παραπάνω ημέρες

Άλλα συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν περιλαμβάνουν:

·         Διευρυμένους (πρησμένους) και ευαίσθητους λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα (κατά τη διάρκεια της νόσου)
·         Επίπονη ούρηση
·         Οι γυναίκες μπορούν να έχουν κολπικές εκκρίσεις ή, περιστασιακά, αδυναμία αδειάσματος της κύστης και τότε είναι απαραίτητη η χρήση ενός ουροκαθετήρα .

Μια υποτροπή μπορεί να εμφανιστεί εβδομάδες ή μήνες μετά το πρώτο. Είναι σχεδόν πάντα λιγότερο σοβαρή και πιο σύντομη από την πρώτη εμφάνιση της νόσου. Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των υποτροπών τείνει να μειωθεί.

Μόλις μολυνθεί ένας άνθρωπος, εντούτοις, ο ιός κρύβεται μέσα στα κύτταρα των νεύρων και παραμένει στο σώμα. Ο ιός μπορεί να παραμείνει αδρανής  για μια μεγάλη περίοδο του χρόνου (αυτό καλείται λανθάνουσα κατάσταση).

Η μόλυνση μπορεί "ξεσπάσει" ή να επανενεργοποιηθεί οποιαδήποτε στιγμή. Στα περισσότερα «ξεσπάσματα», δεν υπάρχει καμία προφανής αιτία.

Τα γεγονότα που μπορούν να προκαλέσουν τη λανθάνουσα κατάσταση της μόλυνσης να γίνει ενεργή και να φέρουν ένα «ξέσπασμα» είναι:
·         Κούραση
·         Ενόχληση στα γεννητικά όργανα (συμπεριλαμβανομένου της σεξουαλικής επαφής)
·         Εμμηνόρροια (περίοδος)
·         Φυσική ή συναισθηματική πίεση
·         Τραύμα
·         Άλλη ασθένεια (πνευμονία κλπ) ή χειρουργική επέμβαση
·         Ανοσοκαταστολή (πχ. ασθενείς με AIDS ή άτομα που λαμβάνουν χημειοθεραπεία)

Οι εμφανίσεις έρπη μπορούν να επαναληφθούν τόσο σπάνια όπως μία φορά το χρόνο, ή τόσο συχνά ώστε τα συμπτώματα να φαίνονται συνεχή. Οι επαναλαμβανόμενες μολύνσεις στους άνδρες είναι γενικά ηπιότερες και πιο σύντομες από εκείνες στις γυναίκες.

Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις

Οι εξετάσεις μπορούν να γίνουν στις πληγές ή τις φουσκάλες στο δέρμα για να εντοπιστεί ο έρπης. Αυτές οι δοκιμές  πραγματοποιούνται συχνότερα όταν κάποιος έχει ένα πρώτο ξέσπασμα. Στις έγκυες γυναίκες εμφανίζονται συμπτώματα στα γεννητικά όργανα.

·         Η καλλιέργεια του υγρού από μια φουσκάλα ή μια ανοικτή πληγή μπορεί να είναι θετική για το μονοκατευθυντικό τύπο έρπη. Είναι πιο χρήσιμη κατά τη διάρκεια του πρώτου ξεσπάσματος.

Ποιες είναι οι επιπλοκές

Οι έγκυες γυναίκες που έχουν ενεργή μόλυνση έρπη στα γεννητικά τους όργανά ή στο γεννητικό σωλήνα όταν γεννήσουν μπορεί να μεταδώσουν τη μόλυνση στο νεογέννητο.

 ·         Ο κίνδυνος μόλυνσης είναι υψηλότερος για το μωρό εάν στη μητέρα μεταδοθεί ο έρπης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο κίνδυνος για βαριάς μορφής μόλυνση στο μωρό είναι χαμηλότερος στα επαναλαμβανόμενα «ξεσπάσματα» του έρπη, με υψηλότερο κίνδυνο στις γυναίκες που έχουν ένα "ξέσπασμα" κατά την διάρκεια της γέννας. Γυναίκες με ιστορικό έρπη που έχουν μόνο περιστασιακά ή κανένα ξέσπασμα σπάνια μπορούν να μεταδώσουν τη μόλυνση στα μωρά τους.

·         Τα μωρά των γυναικών που μολύνθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σε κίνδυνο για πρόωρη γέννηση. Το μωρό μπορεί να αναπτύξει μόλυνση στον εγκέφαλο (μηνιγγίτιδα,εγκεφαλίτιδα), χρόνιες μολύνσεις στο δέρμα, σοβαρή  αναπτυξιακή καθυστέρηση,ή ακόμη να επέλθει και θάνατος.
 
Μερικοί άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν βαριάς μορφής μολύνσεις από έρπη που αφορούν τον εγκέφαλο, τα μάτια, τον οισοφάγο, το συκώτι, το νωτιαίο μυελό, ή τους πνεύμονες. Αυτές οι επιπλοκές εμφανίζονται συχνά σε ανθρώπους που έχουν αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα (λόγω AIDS υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολίες ή παίρνουν υψηλές 

δόσεις κορτιζόνης).

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων δεν μπορεί να θεραπευτεί. Τα αντιϊκά φάρμακα μπορούν να ανακουφίσουν από τον πόνο και την ταλαιπωρία και να θεραπεύσουν τις πληγές γρηγορότερα. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν κατά τη διάρκεια των πρώτων εμφανίσεων του έρπη και λιγότερο τις επόμενες φορές. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνταιγιανα θεραπεύσουν τον έρπη είναι η ακυκλοβίρη, η φαμσικλοβίρη, και η βαλασικλοβίρη.

Για τις συνεχής υποτροπές, αρχίστε το φάρμακο μόλις αρχίσει το τσούξιμο, το κάψιμο, ή η φαγούρα, ή μόλις παρατηρήσετε φουσκάλες. Οι άνθρωποι που εμφανίζουν έρπη πολλές φορές, μπορούν να παίρνουν αυτά τα φάρμακα καθημερινά για μια χρονική περίοδο.

Οι έγκυες γυναίκες μπορούν να θεραπευθούν από τον έρπη κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα της εγκυμοσύνης για να μειώσουν την πιθανότητα ξεσπάσματος κατά τη γέννα. Εάν υπάρχει ένα ξέσπασμα κατά τη γέννα, θα συστηθεί καισαρική τομή για να μειώσει την πιθανότητα μετάδοσης στο μωρό.

Γενικά μέτρα για ερπητικές βλάβες:
·         Μην φοράτε νάιλον ή άλλα συνθετικά καλσόν,εσώρουχα,ή παντελόνια. Αντ' αυτού, φορέστε άνετα ενδύματα από βαμβάκι

·         Συστήνεται ήπιο καθάρισμα με σαπούνι και νερό

·         Τα θερμά λουτρά μπορούν να ανακουφίσουν από τον πόνο (κατόπιν, διατηρείστε τις φουσκάλες στεγνές)

Εάν σε μια από τις πληγές αναπτυχθεί μια μόλυνση από τα βακτηρίδια, ρωτήστε το γιατρό σας εάν χρειάζεστε ένα αντιβιοτικό.

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο – Πρόγνωση

Μόλις μολυνθείτε, ο ιός μένει στο σώμα σας για το υπόλοιπο της ζωής σας. Μερικοί άνθρωποι δεν εμφανίζουν ποτέ έρπη ενώ άλλοι έχουν συχνά ξεσπάσματα. Στους ανθρώπους με καλό ανοσοποιητικό σύστημα, ο έρπης των γεννητικών παραμένει ως μια εντοπισμένη και ενοχλητική μόλυνση, αλλά είναι σπάνια απειλητική για τη ζωή.

Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε το έρπη στα γεννητικά όργανα είναι να αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή, συμπεριλαμβανομένου του στοματικού έρωτα. Οι μονογαμικές - μακροχρόνιες σχέσεις με σύντροφο που έχει εξετασθεί  και βρεθεί αρνητικός στον έρπη των γεννητικών οργάνων μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού.

Τα προφυλακτικά παραμένουν ο καλύτερος τρόπος προστασίας από τη μετάδοση του έρπη κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής από κάποιον που είναι μολυσμένος. Η σωστή χρησιμοποίηση ενός προφυλακτικού θα βοηθήσει στην αποτροπή της εξάπλωσης της ασθένειας. Ένα προφυλακτικό από λατέξ πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια όλης της σεξουαλικής επαφής, ακόμα κι αν το πρόσωπο που έχει τον έρπη δεν έχει οποιεσδήποτε πληγές ή φουσκάλες εκείνη την περίοδο.

Επιπλέον, οι άνθρωποι με το έρπη των γεννητικών οργάνων που δεν έχουν οποιαδήποτε συμπτώματα πρέπει να πουν στο σύντροφο τους ότι έχουν την ασθένεια. Τα εμβόλια ενάντια στον έρπη είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο.