Γλαύκωμα*

• Από Iatropedia

Ορισμός

Το γλαύκωμα είναι νόσος του οπτικού νεύρου, προσβάλει περίπου το 2% του πληθυσμού, δηλ. ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Το γλαύκωμα μπορεί να προκαλέσει βλάβη στις νευρικές ίνες, προκαλώντας τη δημιουργία τυφλών σημείων.

Εάν το οπτικό νεύρο έχει καταστραφεί σε όλη του την έκταση, προκαλείται ολική τύφλωση.

Αίτια, επιπτώσεις και παράγοντες κινδύνου

Το γλαύκωμα συνήθως εμφανίζεται μετά τα 40. Πιο συχνά παρουσιάζεται σε άτομα με ιστορικό γλαυκώματος στην οικογένεια. Είναι μια κληρονομική νόσος κατά 20%. Εμφανίζεται επίσης συχνότερα σε μύωπες, διαβητικούς και χρήστες κορτιζόνης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οφείλεται στη διαταραχή της ισορροπίας ανάμεσα στην παραγωγή και την αποχέτευση ενός υγρού (υδατοειδές υγρό) που φυσιολογικά παράγεται στο εσωτερικό του ματιού.

 Η διαταραχή αυτή μπορεί να προκαλέσει αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, η οποία με τον καιρό είναι δυνατόν να προκαλέσει βλάβες στο οπτικό μας νεύρο. Σε ορισμένους τύπους γλαυκώματος, πιθανόν συνυπάρχει μειωμένη αιματική ροή με συνέπεια το οπτικό μας νεύρo να μην διατρέφεται σωστά. Αιτίες που δημιουργούν μειωμένη αιματική ροή, είναι κυρίως αυτές που έχουν σχέση με το καρδιακό και αγγειακό μας σύστημα.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΙΕΣΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΓΛΑΥΚΩΜΑ.

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- την ηλικία
- οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος
- προηγούμενους τραυματισμούς στο μάτι
- ιστορικό σοβαρής αναιμίας ή καταπληξίας
- συστηματικές παθήσεις (σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση κ.λ.π.)

Τύποι γλαυκώματος

• Χρόνιο γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας (το συχνότερο)
• Γλαύκωμα φυσιολογικής ή χαμηλής πιέσεως
• Γλαύκωμα κλειστής ή στενής γωνίας (οξύ ή χρόνιο)
• Δευτεροπαθές γλαύκωμα (μετά από φλεγμονές, τραύματα, εγχειρήσεις, φάρμακα κ.τ.λ)
• Συγγενές γλαύκωμα (εμφανίζεται στην πρώιμη παιδική ηλικία).

Συμπτώματα

Είναι μια ύπουλη ασθένεια, γιατί δεν έχει συμπτώματα (με εξαίρεση κάποιους τύπους γλαυκώματος όπως το οξύ γλαύκωμα)

Διάγνωση - παρακολούθηση

Η εξέλιξη που έγινε τα τελευταία χρόνια στην ιατρική τεχνολογία είναι πολύ σημαντική. Η τεχνολογία μας έδωσε πολύ σημαντικές δυνατότητες, τόσο στην διάγνωση όσο και στη θεραπεία του γλαυκώματος. Η διάγνωση είναι το πιο σημαντικό κομμάτι στην μελέτη και παρακολούθηση ενός ασθενή, καθότι αυτή θα καθορίσει αν χρειάζεται θεραπεία ή όχι και ποιος τύπος θεραπείας είναι ο σωστός.

Η παρακολούθηση θα πρέπει να περιλαμβάνει: Τονομέτρηση Γωνιοσκοπία ΟφθαλμοσκόπησηΜελέτη οπτικού πεδίου ή περιμετρία.

Ορισμένες από αυτές τις δοκιμασίες μπορεί να μην είναι απαραίτητες για κάθε άτομο. Μπορεί να χρειαστεί να επαναλάβετε αυτές τις εξετάσεις σε τακτική βάση, για να καθοριστεί εάν η βλάβη από το γλαύκωμα αυξάνει με τον καιρό.

Θεραπεία

Σκοπός της θεραπείας στους γλαυκωματικούς ασθενείς είναι να αποφύγουμε επιδείνωση των βλαβών του οπτικού νεύρου, των οπτικών ινών και του οπτικού πεδίου. Ο κύριος τρόπος θεραπείας του γλαυκώματος είναι η διατήρηση χαμηλής ενδοφθάλμιας πίεσης.

Η έρευνα στο γλαύκωμα επικεντρώνεται στο να βρεθούν φάρμακα που θα πετυχαίνουν αυξημένη ροή του αίματος στο οπτικό νεύρο και επομένως την καλύτερη διατροφή του αλλά και φάρμακα που κυρίως θα προστατεύουν το οπτικό νεύρο (νευροπροστασία). Σήμερα, υπάρχουν ήδη κάποια τέτοια φάρμακα και η έρευνα προσπαθεί να αυξήσει τα όπλα για την καταπολέμηση του γλαυκώματος.

Φάρμακα
Με την μορφή κολλυρίων όπου μπορούμε να έχουμε ένα είδος ή συνδυασμό περισσότερων κολλυρίων. Ο γιατρός κρίνει ποια θεραπεία είναι η κατάλληλη και αν χρειάζονται αλλαγές. Μερικά από τα φάρμακα επιτυγχάνουν μια αυξημένη αιματική ροή στο οπτικό νεύρο και κάποια άλλα νευροπροστασία. Σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθούν χάπια για μικρό χρονικό διάστημα για την μείωση της πίεσης. Χάπια μπορεί να δοθούν για μεγαλύτερο διάστημα για την αύξηση της αιματικής ροής στα οπτικά νεύρα. Η θεραπεία γίνεται εφόρου ζωής.

Ακτίνες  LASER (ΛΕΙΖΕΡ)

Είναι μια ασφαλής και ανώδυνη μέθοδος που ενδείκνυται σε ορισμένους τύπους γλαυκώματος και συνήθως αποτελεί συμπλήρωμα της φαρμακευτικής αγωγής.

Χειρουργική Επέμβαση
Γίνεται αν οι δύο προηγούμενες θεραπευτικές αγωγές αποτύχουν, ή και νωρίτερα, αν ο γιατρός το κρίνει σκόπιμο. Συνήθως επεμβαίνουμε όταν η πίεση του ματιού δεν ρυθμίζεται με φάρμακα και laser και όταν παρόλο την θεραπεία υπάρχει επιδείνωση της κλινικής κατάστασης. Με την χειρουργική επέμβαση επιτυγχάνεται η καλύτερη παροχέτευση του υγρού του ματιού μέσω ενός ανοίγματος που δημιουργείται.

Πρόληψη

Η διάγνωση του γλαυκώματος είναι μια πολύ σημαντική διάγνωση. Ο ασθενής βρίσκεται μπροστά σε μια χρόνια πάθηση, με χρόνια θεραπεία και φυσικά αλλάζει και η ψυχολογική του διάθεση. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει είναι ότι εφόσον ακολουθεί τις οδηγίες του ιατρού του και παρακολουθείται όποτε χρειάζεται τότε μπορεί να μην φοβάται την βαριά εξέλιξη της νόσου και να ζει κατά τα άλλα μια απόλυτα φυσιολογική ζωή χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς.

Οι ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από γλαύκωμα θα πρέπει να κάνουν έναν πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο με μέτρηση της πιέσεώς τους και οφθαλμοσκόπηση κάθε 3-4 μήνες, από τον γιατρό τους. Θα πρέπει επίσης να υποβάλλονται σε μελέτη γλαυκώματος με βάση όλη την παραπάνω τεχνολογία κάθε 6 μήνες. Οι νέες αυτές τεχνολογίες είναι συμπληρωματικές και ο σκοπός είναι να δούμε αν υπάρχει εξέλιξη της πάθησης στον χρόνο και να πάρουμε ανάλογες αποφάσεις.

Οι ασθενείς επίσης με οφθαλμική υπερτονία, αν και δεν έχουν γλαύκωμα και πιθανότατα δεν χρειάζονται χρόνια θεραπεία, θα πρέπει να ελέγχονται το ίδιο όπως οι γλαυκωματικοί ασθενείς, ώστε σε περίπτωση που εμφανιστούν οι πρώτες βλάβες να κρατηθούν στα αρχικά αυτά στάδια.

Η πρόληψη κατά του γλαυκώματος είναι πολύ σημαντική. Άτομα με ιστορικό γλαυκώματος στην οικογένεια θα πρέπει να ελέγχονται μια φορά το χρόνο προληπτικά από τον οφθαλμίατρό τους. Επίσης, ασθενείς μύωπες, διαβητικοί, ασθενείς με καρδιαγγειακά προβλήματα θα πρέπει να ελέγχονται προληπτικά μια φορά το χρόνο.

Επίσης, όλοι θα πρέπει να έχουν κάνει ένα οφθαλμολογικό check-up τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους μέχρι την ηλικία των 40 ετών. Μετά την ηλικία αυτή καλό είναι να κάνουν ένα check-up από τον οφθαλμίατρό τους μια φορά κάθε 1-2 χρόνια. Θυμίζουμε ότι το γλαύκωμα δεν έχει κανένα σύμπτωμα και ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων διαγνώσκεται τυχαία.

Ο γλαυκωματικός ασθενής μπορεί να ζει μια κανονική ζωή, αρκεί να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες και την αγωγή που του συνέστησε ο γιατρός του, καθώς επίσης και να ελέγχεται συχνά. Μόνο με τον έλεγχο θα μπορούμε να γνωρίζουμε την εξέλιξη της νόσου και πώς θα την αντιμετωπίσουμε.

Τέλος οι γλαυκωματικοί ασθενείς όταν πηγαίνουν στον οφθαλμίατρό τους θα πρέπει να ενδιαφέρονται περισσότερο για την υγεία του οπτικού τους νεύρου και λιγότερο για την πίεση στα μάτια τους. Έτσι, μην ξεχνάτε ποτέ να ρωτήσετε: Πώς είναι γιατρέ, την φορά αυτή το οπτικό μου νεύρο;