Νόσος του Freiberg*

• Από Iatropedia

Τι είναι η νόσος

Η βλάβη της επιφυσιακής πλάκας - επίφυσης (σημεία στα οποία αυξάνεται- μεγαλώνει το οστό) στην παιδική και εφηβική ηλικίας χαρακτηρίζεται με το γενικό όρο οστεοχονδρώσεις. Υπάρχουν διάφοροι τύποι οστεοχονδρώσεων ανάλογα με την ανατομική.

1) Οστεοχόνδρωση σπονδυλικής στήλης (Νόσος του Scheuermann)

2) Οστεοχόνδρωση άρθρωσης του ισχίου (Νόσος του Legg-Calve-Perthes)

3) Οστεοχόνδρωση άκρου ποδός (Νόσος του Kohler)

4) Οστεοχόνδρωση δεύτερου μετατάρσιου (Νόσος του Freiberg)

5) Οστεοχόνδρωση αγκώνα (Νόσος του Panner)

6) Οστεοχόνδρωση κνήμης (Osgood - Schlatter)

7) Διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα

Πού οφείλεται η νόσος – Αίτια - Παράγοντες που την πυροδοτούν

Κακώσεις-τραυματισμοί στην περιοχή των επιφύσεων είναι το πιθανότερο αίτιο της βλάβης της επιφυσιακής πλάκας. Αν και υπάρχουν πολλές θεωρίες για την εξήγηση των παθολογοφυσιολογικών μηχανισμών βλάβης της πλάκας, επιστημονικά δεν έχει καθοριστεί τελικά το αίτιο.

Επιδημιολογικά στοιχεία

Οι οστεοχονδρώσεις αφορούν κυρίως την παιδική και εφηβική ηλικία. Υπάρχουν οστεοχονδρώσεις που είναι συχνότερες στις γυναίκες (νόσος του Freihberg) και οστεοχονδρώσεις που είναι συχνότερες στους άνδρες (διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα).

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

Τα βασικά συμπτώματα μιας οστεοχόνδρωσης είναι ο πόνος στην άρθρωση, η τοπική ευαισθησία στην κίνηση, ο περιορισμός της κινητικότητας αυτής (δυσκαμψία) και η πιθανή παραμόρφωση της. Στην νόσο του Schauerman μπορούμε να παρατηρήσουμε μια κύρτωση (κύφωση) της σπονδυλικής στήλης ενώ στη διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα του γόνατος δυσκολία στη βάδιση.

Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις

Η κλινική εξέταση από τον ειδικό ιατρό όπως και η σαφής περιγραφή των συμπτωμάτων από τον ασθενή είναι η βάση για τη διάγνωση της νόσου. Σημαντικής αξίας είναι επίσης εξετάσεις όπως οι ακτινογραφίες, αξονική και μαγνητική τομογραφία (παρατήρηση ισχαιμικής νέκρωσης στις περιοχές βλάβης των επιφυσιακών πλακών), μικροβιολογικές εξετάσεις για τον αποκλεισμό ειδικών παθήσεων (π.χ. σακχαρώδους διαβήτη κλπ). Είναι σημαντικό ότι η παρατήρηση της δυσκινησίας - δυσκαμψίας και ο χρόνιος πόνος σε μια άρθρωση είναι τα ύποπτα εκείνα σημεία της ύπαρξης οστεοχόνδρωσης στην αρχική της φάση.

Ποιες είναι οι επιπλοκές

Οι οστεοχονδρώσεις σαν αποτέλεσμα ισχαιμικής βλάβης πιθανόν στην επίφυση του οστού είναι δυνατόν να διαταράξουν τον μηχανισμό αύξησης αυτού. Οι παραμορφώσεις στον σκελετό θα εμφανιστούν αργότερα με βράχυνση ή στρέβλωση των οστών.

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Καταρχήν εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία με αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή και ακινητοποίηση της περιοχής (χρήση γύψου ή νάρθηκα). Σε περίπτωση συμμετοχής της άρθρωσης στην παραμόρφωση και δυσκολία στη λειτουργία της η χειρουργική θεραπεία είναι επιβεβλημένη. Οι συνήθεις τύποι των επεμβάσεων είναι η αφαίρεση των νεκρωτικών στοιχείων και η ανατομική καθήλωση των στοιχείων της άρθρωσης.

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο - Πρόγνωση

Η έγκαιρη διάγνωση μιας οστεοχόνδρωσης όλων των τύπων που έχουν προαναφερθεί θα δώσει τις δυνατότητες της γρήγορης συντηρητικής αγωγής και της αποφυγής πιθανώς της χειρουργικής παρέμβασης.

Δρ. Πάνος Ευσταθίου, Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Μανωλίδου Ζαχαρούλα, R.N., M.Sc.