Λεύκη: 9 μύθοι που δεν πρέπει να πιστεύουμε και τι ισχύει στ’ αλήθεια

Ρούλα Τσουλέα
28 Ιουνίου 2024 | 10:01

Η λεύκη δεν θεωρείται απειλητική αλλά μπορεί να έχει σημαντικό συναισθηματικό και ψυχολογικό αντίκτυπο.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από λεύκη, μία χρόνια, επίκτητη δερματική πάθηση που στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται στην υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Υπολογίζεται ότι 37 εκατομμύρια ενήλικες και 5,8 εκατομμύρια παιδιά πάσχουν από αυτήν. Σε πολλές περιπτώσεις η νόσος έχει σημαντικό συναισθηματικό και ψυχολογικό αντίκτυπο, κυρίως όταν εκδηλώνεται στο πρόσωπο, τα χέρια ή άλλα ευαίσθητα σημεία του σώματος.

Μολονότι, όμως, είναι τόσο συχνή, περιβάλλεται από πολλούς μύθους. Μερικοί από τους κυριότερους (και η αλήθεια γι’ αυτούς) είναι οι εξής, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της Ελληνικής Δερματολογικής & Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ).

ΜΥΘΟΣ: Η λεύκη είναι κοσμητική πάθηση

H ΑΛΗΘΕΙΑ: Είναι μία δερματική πάθηση αυτοάνοσης αιτιολογίας, που προκαλεί απώλεια του χρώματος του δέρματος και δημιουργεί λευκές κηλίδες. Οι κηλίδες αυτές σχηματίζονται όταν καταστραφούν κατά λάθος από το ανοσοποιητικό σύστημα τα μελανοκύτταρα.

Τα μελανοκύτταρα είναι τα κύτταρα που παράγουν την μελανίνη – την χρωστική ουσία που προσδίδει χρώμα στο δέρμα, τα μαλλιά και τα μάτια.

Η λεύκη δεν θεωρείται απειλητική για τον οργανισμό. Μπορεί όμως να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του ασθενούς, καθώς και να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής του.

ΜΥΘΟΣ: Η λεύκη αφορά μόνο το δέρμα

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Εμφανίζεται κυρίως στο δέρμα, αλλά μπορεί να επηρεάσει τον βλεννογόνο στο εσωτερικό του στόματος και της μύτης. Αν εμφανιστεί σε περιοχές με τριχοφυΐα, οι τρίχες αποκτούν λευκό χρώμα. Επιπλέον ως αυτοάνοσο νόσημα, συχνά συνυπάρχει και με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις όπως:

Η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς
Η ατοπική δερματίτιδα
Η αλωπεκία

ΜΥΘΟΣ: Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα με πιο σκούρο δέρμα

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Η λεύκη μπορεί να εμφανιστεί σε όλους τους τόνους δέρματος. Απλώς τείνει να είναι πιο εμφανής σε άτομα με πιο σκούρες επιδερμίδες.

ΜΥΘΟΣ: Η λεύκη είναι κληρονομική

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Δεν είναι τεκμηριωμένα κληρονομική. Έχει όμως κληρονομική προδιάθεση. Το περίπου 20% των ασθενών έχουν τουλάχιστον έναν συγγενή πρώτου βαθμού με λεύκη.

ΜΥΘΟΣ: Προκαλείται από το στρες

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Το στρες δεν προκαλεί από μόνο του λεύκη. Ανήκει, όμως, στους παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνισή της, μαζί με:

Την απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος
Την γενετική ευαισθησία

Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση της λεύκης μπορεί να είναι αιτία αυξημένου στρες, διότι είναι η πάθηση επηρεάζει την όψη του δέρματος και την εξωτερική εμφάνιση. Έτσι οι ασθενείς συχνά αναφέρουν πως έχουν μειωμένη αυτοπεποίθηση, χαμηλή αυτοεκτίμηση καθώς και συμπτώματα άγχους ή κατάθλιψης.

ΜΥΘΟΣ: Η λεύκη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του δέρματος

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Ο καρκίνος του δέρματος σε πολλές περιπτώσεις οφείλεται στην υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου. Ωστόσο αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι τα ποσοστά καρκίνου του δέρματος είναι χαμηλότερα στους πάσχοντες από λεύκη, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν απαιτείται προσοχή και προφύλαξη όταν εκτίθενται στον ήλιο.

ΜΥΘΟΣ: Συγκεκριμένες τροφές μπορεί να επιδεινώσουν τη λεύκη

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Μέχρι σήμερα, καμία τροφή δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι προκαλεί λεύκη ή αντιθέτως ότι βοηθά στον επαναχρωματισμό του δέρματος. Συνιστάται, όμως, να αποφεύγεται η κατανάλωση τροφών στις οποίες ο ασθενής είναι αλλεργικός ή έχει δυσκολία στην πέψη, διότι κάτι τέτοιο μπορεί να διαταράξει το πεπτικό ή ορμονικό σύστημα και να διεγείρει περαιτέρω το ανοσοποιητικό σύστημα που συνδέεται με τη λεύκη.

Η βασική οδηγία προς τους ασθενείς είναι να ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή. Συνήθως συνιστάται η διατροφή να περιλαμβάνει βιταμίνη D, διότι βοηθά σημαντικά το ανοσοποιητικό.

ΜΥΘΟΣ: Η λεύκη δεν αντιμετωπίζεται

Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Αν και δεν υπάρχει οριστική θεραπεία γι’ αυτήν, οι ασθενείς μπορούν να αναπτύξουν ένα προσωπικό πλάνο διαχείρισης σε συνεργασία με τον δερματολόγο τους. Υπάρχουν διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές που μπορεί να συμβάλλουν: