Αυτή είναι η διαπίστωση μιας νέας μικρής αμερικανικής έρευνας -της πρώτης του είδους της- που παρουσιάσθηκε σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής στο Ντένβερ του Κολοράντο. Σύμφωνα με την μελέτη, το μέγεθος του ανδρικού γεννητικού οργάνου ίσως παίζει κάποιο ρόλο στο πόσο εύκολα ένας άνδρας μπορεί να γίνει πατέρας.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Brigham Young της Γιούτα, με επικεφαλής τον Όστιν Σλέιντ, σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου» και τη βρετανική «Τέλεγκραφ», ανέλυσαν στοιχεία για 815 άνδρες, από τους οποίους οι 219 είχαν ζητήσει βοήθεια για προβλήματα υπογονιμότητας, ενώ οι υπόλοιποι για άλλες καταστάσεις, όπως η στυτική δυσλειτουργία ή ο πόνος στους όρχεις.
Μεταξύ άλλων, μετρήθηκε το πέος των ανδρών και βρέθηκε ότι όσοι δεν είχαν αναπαραγωγικά προβλήματα, είχαν κατά μέσο όρο πέος μήκους 13,4 εκατοστών, έναντι 12,5 εκατοστών όσων είχαν πρόβλημα υπογονιμότητας.
«Είναι πιθανώς μια εκδήλωση γενετικών παραγόντων που προδιαθέτουν κάποιον σε υπογονιμότητα. Αυτό δεν σημαίνει πως οι άνδρες με μικρότερο πέος κατ’ ανάγκη πρέπει να ανησυχούν για τη γονιμότητά τους», δήλωσε ο Σλέιντ. «Το ένα εκατοστό μπορεί να μην αποτελεί καμιά εντυπωσιακή διαφορά, αλλά πάντως έχει σαφώς στατιστική σημασία. Μένει να δούμε αν υπάρχει κάποιο όριο στο μέγεθος του πέους, πέρα από το οποίο μπορούν να προβλεφθούν πιο σοβαρά προβλήματα γονιμότητας», πρόσθεσε.
Όμως, άλλοι επιστήμονες, όπως η καθηγήτρια Σίνα Λιούις του Πανεπιστημίου Κουίνς του Μπέλφαστ, δήλωσε ότι είναι μάλλον απίθανο οι γιατροί να…πιάσουν τη μεζούρα μετά τη νέα μελέτη. Όπως είπε, «ένα πράγμα που τρομάζει τους άνδρες, είναι πως το μέγεθος μετράει. Το να ακούσουν τώρα ότι έχουν μικρότερη πιθανότητα να γίνουν πατέρες, δεν είναι καλό μήνυμα. Οι γιατροί δεν θα ήθελαν να κάνουν τέτοιες μετρήσεις στην κλινική, συνεπώς η νέα μελέτη δεν θα είναι πραγματικά κλινικά χρήσιμη. Εξάλλου, η έρευνα δεν μας λέει ποιό είναι το φυσιολογικό μέγεθος ενός πέους…».
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ