Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, ειδικοί ανέλυσαν διεξοδικά όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται λανθασμένα εναντίον των εμβολίων από τους υποστηρικτές του αντιεμβολιαστικού κινήματος και ανέδειξαν τη μεγάλη σημασία τους για τη δημόσια υγεία.
Επιπλέον, αναδείχτηκε ο συμβουλευτικός ρόλος του παιδιάτρου, ο οποίος θα πρέπει να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση της οικογένειας αλλά και του συνόλου της κοινωνίας.
Τα σύγχρονα επιδημιολογικά δεδομένα στην Ελλάδα επιβεβαιώνουν τη διαρκώς αυξανόμενη διστακτικότητα και την κριτική στάση των γονέων απέναντι στους εμβολιασμούς. Ο Καθηγητής Παιδιατρικής κ. Ε. Γαλανάκης, επισήμανε ότι ακόμη και κάποιοι Παιδίατροι φαίνονται επιφυλακτικοί στο θέμα του εμβολιασμού, όπως αποδεικνύεται από τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού του ιατρικού προσωπικού με το ετήσιο εμβόλιο της γρίπης.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα ξεκίνησε πριν σχεδόν 10 χρόνια στις Δυτικές χώρες και προωθήθηκε κυρίως από τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως τονίστηκε, συνδέθηκε με το παράλληλο κίνημα ομοιοπαθητικής αντιμετώπισης νοσημάτων, ενώ σε συγκεκριμένες περιοχές κυρίως στην Αμερική και τη Β. Ευρώπη, οι γονείς αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους σε ποσοστό 5-10%. Οι ομιλητές υπογράμμισαν ότι αυτή η τάση μπορεί να προκαλέσει επιδημικά κύματα λοιμωδών νοσημάτων που στις μέρες μας εξαπλώνονται με μεγάλη ταχύτητα.
Παράλληλα, η νομικός κ. Ε. Παπαευαγγέλου τόνισε ότι, στις περιπτώσεις όπου κινδυνεύει η ζωή του μη εμβολιασθέντος ή του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, η νομική ευθύνη βαρύνει τον παιδίατρο που δεν εμβολιάζει τα παιδιά με τα εμβόλια του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών κάθε χώρας.
Την ημερίδα συντόνισε η Ομότιμη Καθηγήτρια Παιδιατρικής, κ. Χρύσα Μπακούλα, Διευθύντρια της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών, η οποία δήλωσε: «Ας μην ξεχνάμε ότι στην παγκόσμια κοινότητα, όσοι έχουν την τύχη να εμβολιαστούν είναι υγιείς. Αντίθετα, όσοι δεν έχουν πρόσβαση στα εμβόλια λόγω – κυρίως – οικονομικής αδυναμίας, συνήθως πεθαίνουν από λοιμώδη νοσήματα. Πρόκειται για μια πολύ ασταθή ισορροπία που αποδυναμώνεται με τους αντιρρησίες της αξίας των εμβολίων και αντιμετωπίζεται μόνο με το συνεπή εμβολιασμό παιδιών και ενηλίκων».