Η μικροκεφαλία μπορεί να προκληθεί από διάφορους γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Πρόσφατα η παγκόσμια ιατρική κοινότητα αντιλήφθηκε ότι -εκτός των άλλων- είναι αποτέλεσμα και της ασθένειας έγκυων γυναικών από τον ιό Ζίκα.
Τα παιδιά με μικροκεφαλία έχουν πολλά αναπτυξιακά προβλήματα. Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει ακόμα καμία θεραπεία, αλλά η έγκαιρη παρέμβαση με υποστηρικτική θεραπεία, μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της ανάπτυξης του παιδιού και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του.
Συμπτώματα
Η κύρια ένδειξη για την μικροκεφαλία είναι προφανής:
- Το μέγεθος του κεφαλιού του παιδιού είναι πολύ μικρότερο από εκείνο των άλλων παιδιών της ίδιας ηλικίας και φύλου.
Το μέγεθος του κεφαλιού μετράται ως η περιφέρεια του κρανίου στην κορυφή του κεφαλιού του παιδιού. Υπάρχουν τυποποιημένα διαγράμματα κανονικής ανάπτυξης ενός παιδιού και η μέτρηση συγκρίνεται με μετρήσεις άλλων παιδιών και διαχωρίζεται σε εκατοστημόρια (κατηγορίες με ποσοστά %).
Μερικά παιδιά έχουν απλά πιο μικρές κεφαλές, με την μέτρηση να πέφτει στο πρώτο εκατοστημόριο. Σε παιδιά με μικροκεφαλία, όμως, το μέγεθος του κεφαλιού είναι σημαντικά κάτω του μέσου όρου, ενδεχομένως ακόμη και κάτω από το πρώτο εκατοστημόριο για την ηλικία και το φύλο του.
Ένα παιδί με πιο σοβαρή μικροκεφαλία μπορεί επίσης να έχει μέτωπο με κλίση προς τα πίσω.
Αίτια
Εκτός από τον ιό Ζίκα στην μητέρα κατά την περίοδο της κύησης, η μικροκεφαλία στο παιδί μπορεί να οφείλεται στους ακόλουθους παράγοντες:
- Κρανιοσυνοστέωση. Η πρόωρη σύντηξη των αρθρώσεων (ραφές) μεταξύ των πλακών οστών που σχηματίζουν το κρανίο ενός βρέφους. Η θεραπεία της κρανιοσυνοστέωσης απαιτεί συνήθως χειρουργική επέμβαση για το διαχωρισμό των συγκολλημένων οστών.
- Χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Το σύνδρομο Down και άλλες ασθένειες ή παθήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μικροκεφαλία.
- Εγκεφαλική ανοξία (μειωμένα επίπεδα οξυγόνου στον εγκέφαλο του εμβρύου). Ορισμένες επιπλοκές στην εγκυμοσύνη ή στον τοκετό μπορεί να μειώσουν την παροχή οξυγόνου στον εμβρυϊκό εγκέφαλο.
- Λοιμώξεις του εμβρύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτές περιλαμβάνουν την τοξοπλάσμωση, τον κυτταρομεγαλοϊό, την ερυθρά και την ανεμοβλογιά.
- Η έκθεση του εμβρύου σε ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ ή σε ορισμένες τοξικές χημικές ουσίες στη μήτρα. Οτιδήποτε από αυτά θέτει το βρέφος σε κίνδυνο ανωμαλιών του εγκεφάλου.
- Σοβαρός υποσιτισμός. Όταν το έμβρυο δεν λαμβάνει επαρκή διατροφή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά η ανάπτυξή του και κατ’ επέκταση η ανάπτυξη του εγκεφάλου του.
- Ανεξέλεγκτη φαινυλκετονουρία στην μητέρα. Πρόκειται για μια ανωμαλία κατά τη γέννηση, που εμποδίζει την ικανότητα του σώματος να διασπάσει το αμινοξύ φαινυλαλανίνη.