Ο παιδικός καρκίνος μπορεί να νικηθεί
Στη χώρα μας, περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, κυρίως από λευχαιμία. Τα τελευταία χρόνια, με την πρόοδο της ιατρικής και λόγω της επάρκειας φαρμάκων και καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού, ποσοστό 70% από τα παιδιά που έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένη θεραπεία γίνεται καλά. Μέγιστο επίτευγμα της ιατρικής αποτελεί το γεγονός ότι οκτώ στα δέκα παιδιά με λευχαιμία σήμερα θεραπεύονται.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά προσβάλλονται πολύ σπανιότερα από καρκίνο σε σχέση με τους ενήλικες, ωστόσο, ο καρκίνος παραμένει η συχνότερη αιτία θανάτου σε παιδιά μετά τα ατυχήματα.
Ο καρκίνος στο παιδί δεν είναι κληρονομικός, δεν είναι μεταδοτικός. Δεν σημαίνει θάνατο. Είναι μια σοβαρή, απειλητική για τη ζωή του παιδιού, νόσος που χρειάζεται χρόνο και κατάλληλη, εξειδικευμένη θεραπεία, αναφέρει ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες «Φλόγα», επισημαίνοντας παράλληλα ότι για τον παιδικό καρκίνο, δεν υπάρχει πρόληψη. Όμως η αξιολόγηση υπόπτων συμπτωμάτων και ευρημάτων μπορεί να οδηγήσει στην έγκαιρη διάγνωση, γι αυτό πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση των επαγγελματιών της υγείας ώστε να είναι σε θέση να διαγνώσουν έγκαιρα τη νόσο και στη σωστή ενημέρωση των γονιών ώστε να απευθύνονται έγκαιρα στα παιδιατρικά νοσοκομεία.
Αν η διάγνωση γίνει χωρίς καθυστέρηση τα ποσοστά ίασης είναι υψηλά: οι σύγχρονες θεραπείες κάνουν την παρατεταμένη επιβίωση και την ανάρρωση όχι μόνο πιθανές αλλά και δυνατές για πολλούς παιδικούς καρκίνους.
Οι κυριότερες μορφές παιδικού καρκίνου είναι: Λευχαιμίες (οξεία λεμφοβλαστική, οξεία μυελοβλαστική), οι όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος που είναι κυρίως εγκεφαλικοί όγκοι (αστροκύτωμα, γλοίωμα, μυελοβλάστωμα, επενδύμωμα), τα λεμφώματα (κακοήθεις όγκοι λεμφαδένων ή άλλων οργάνων), οι όγκοι του αμφιβληστροειδούς (ρετινοβλάστωμα), τα σαρκώματα μαλακών μορίων (ραβδομυοσάρκωμα) και των οστών (οστεοσάρκωμα, σάρκωμα Ewing),οι όγκοι νεφρών (νεφροβλάστωμα) και επινεφριδίων (νευροβλάστωμα), οι όγκοι ήπατος (ηπατοβλάστωμα), κ.α. Κακοήθεις όγκοι ενήλικου τύπου όπως ο καρκίνος του μαστού, του πνεύμονα, του προστάτη, κλπ είναι πάρα πολύ σπάνιο να παρατηρηθούν στην παιδική ηλικία. Ο πιο συνηθισμένος καρκίνος στην παιδική ηλικία είναι η λευχαιμία, μια νόσος που προσβάλλει τα κύτταρα που παράγονται στον μυελό των οστών.
Τα παιδιά με καρκίνο πρέπει να θεραπεύονται σε ειδικά παιδιατρικά ογκολογικά τμήματα και να αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που θα τα φροντίζουν όχι μόνο κατά τη διάρκεια της θεραπείας αλλά και στην περίοδο της επανένταξης, υπογραμμίζουν οι ειδικοί.
Ο σκοπός της θεραπείας του παιδικού καρκίνου δεν είναι μόνο η ίαση, αλλά και η διατήρηση της ποιότητας ζωής, η ψυχολογική και ψυχοκοινωνική ευεξία των νεαρών ασθενών, καθώς η κατάθλιψη είναι μια από τις πιο κοινές ψυχιατρικές διαταραχές του παιδικού καρκίνου, ως αποτέλεσμα της απώλειας του φυσιολογικού ρυθμού ζωής, λόγω της νόσου και των παρενεργειών από τη μακρόχρονη θεραπεία.
Η «Φλόγα» εδώ και 30 χρόνια, βρίσκεται δίπλα στο παιδί με καρκίνο και αγωνίζεται για την καλύτερη ιατρική, ψυχική και κοινωνική φροντίδα του παιδιού που δίνει μάχη για να κερδίσει τη ζωή του, αλλά και στους γονείς, οι οποίοι για όσο διάστημα τα παιδιά τους υποβάλλονται σε θεραπεία, είναι υποχρεωμένοι να αφιερώσουν όλο το χρόνο τους στο παιδί τους.
Οι Σύλλογοι «Φλόγα» και «Λάμψη» (Σύλλογος γονέων παιδιών πασχόντων από κακοήθη νοσήματα Βορειας Ελλάδας) βρίσκονται δίπλα στις οικογένειες, μοιράζονται τους φόβους και τις αγωνίες τους και στηρίζουν με κάθε τρόπο τον αγώνα τους. Προσπαθούν να ενημερώσουν σωστά την κοινή γνώμη για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας και να διαλύσουν τις προκαταλήψεις.
«Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας μπορεί να ιαθεί.Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη σωστή ιατρική φροντίδα, ανεξάρτητα από την εθνική, κοινωνική ή οικονομική τους κατάσταση.Τα παιδιά με καρκίνο έχουν την ανάγκη όλων μας», υπογραμμίζει η «Φλόγα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τοκετός καταγεγραμμένος για 1η φορά, από μαγνητικό τομογράφο. ΒΙΝΤΕΟ
Παιδικός καταρράκτης; Και όμως αντιμετωπίζεται
Τι συμβαίνει όταν το αίμα του εμβρύου είναι ασύμβατο με της εγκύου;