Η κραυγή των γονέων «χαμήλωσέ το!» όταν οι έφηβοι ακούνε μουσική είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι όλα τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα συνηγορούν πως παιδιά και έφηβοι κινδυνεύουν να χάσουν την ακοή τους βάζοντας στην διαπασών τη μουσική.
Εκείνο, όμως, πως δεν συνειδητοποιούν οι γονείς είναι ότι οι βλάβες στην ακοή των παιδιών τους έχουν αρχίσει από τη νηπιακή ηλικία και αθροίζονται στην πορεία της ζωής τους.
Επομένως πρέπει να λαμβάνουν τα μέτρα τους πολύ πριν φτάσουν στο σημείο να ακούσουν τις μουσικές επιλογές των εφήβων.
Τις επισημάνσεις αυτές κάνει η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (ΑΑΡ) σε επιστημονική γνωμοδότηση που δημοσιεύεται στην ιατρική επιθεώρηση Pediatrics.
Καταστροφική η μουσική με ακουστικά
Όπως εξηγεί, η χρήση προσωπικών συσκευών ακρόασης είναι μια από τις συχνότερες μορφές έκθεσης σε δυνατούς ήχους. Η υπερβολική ή παρατεταμένη έκθεση σε αυτούς μπορεί να προκαλέσει:
- Απώλεια ακοής (βαρηκοΐα)
- Εμβοές των ώτων (βουητό στα αυτιά)
- Υπερακουσία (όξυνση της ακοής σε σημείο να μοιάζουν αφόρητα δυνατοί και επώδυνοι οι καθημερινοί ήχοι)
Μία μελέτη έδειξε ότι το 60% των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων υπερβαίνουν την μέγιστη ημερήσια συνιστώμενη δόση θορύβου για διαφύλαξη της ακοής. Αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί όταν βρίσκονται σε πολύβουο περιβάλλον. Σε τέτοια περίπτωση, προσπαθούν να αποκλείσουν τους περιβάλλοντες ήχους δυναμώνοντας τη μουσική στο κινητό τους.
Όχι στις συναυλίες και στα γήπεδα
Για να προστατεύσουν την ακοή των παιδιών, η ΑΑΡ συνιστά στους φροντιστές τους να αποφεύγουν να τα παίρνουν μαζί τους σε θορυβώδες περιβάλλον, όπως:
- Συναυλίες
- Αθλητικά γεγονότα
- Επιδείξεις πυροτεχνημάτων
Εάν παρίστανται τα παιδιά σε τέτοιες εκδηλώσεις, πρέπει να φορούν προστατευτικά καλύμματα των αυτιών τους. Αυτό ισχύει ανεξαρτήτως ηλικίας, ακόμα και για τα νήπια.
Επιπλέον, οι γονείς δεν πρέπει να νομίζουν πως είναι ασφαλές για παιδιά και εφήβους το ανώτατο όριο ήχου που έχει θεσπιστεί. Αυτό είναι τα 85 ντεσιμπέλ επί κατά μέσον όρο οκτώ ώρες την ημέρα, αλλά έχει θεσπιστεί για την επαγγελματική έκθεση των ενηλίκων.
«Τα παιδιά έχουν μικρότερους ακουστικούς πόρους από τους ενήλικες, με συνέπεια να εντείνονται οι υψηλότερης συχνότητας ήχοι», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της γνωμοδότησης Dr. Sophie J. Balk, καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Κολλέγιο Ιατρικής Albert Einstein, στη Νέα Υόρκη. «Επιπλέον δεν είναι ανησυχητική μόνο η ένταση του ήχου, αλλά και η διάρκεια και η συχνότητα έκθεσης σε αυτόν».
Όπως εξήγησε, καθημερινοί ήχοι, όπως η κίνηση των οχημάτων στους δρόμους ή η τηλεόραση που είναι ανοιχτή στο δωμάτιο, διαταράσσουν εκτός από την ακοή και:
- Τον ύπνο
- Τη μάθηση
- Την ποιότητα ζωής των παιδιών
«Είναι πολύ σημαντικό να αποτρέψουμε από νωρίς στη ζωή την έκθεση των παιδιών στους επιβλαβείς ήχους», τόνισε.
Νευροαισθητήρια απώλεια ακοής
Η ΑΑΡ αναφέρει πως η νευροαισθητήρια απώλεια της ακοής είναι συνέπεια βλάβης στο έσω ους. Η βλάβη στην ακοή συνήθως είναι συνήθως μη αναστρέψιμη. Η έκθεση στην δυνατή μουσική, είτε μέσω προσωπικής συσκευής ακρόασης είτε σε συναυλία ή άλλο ανάλογο γεγονός, μπορεί εύκολα να την προκαλέσει.
Για να προστατευθούν τα παιδιά, «πρέπει να έχουν την μουσική σε ένταση πουτους επιτρέπει να ακούνε όταν κάποιος τους μιλάει», συνιστά ο Dr. Brian K. Reilly, μέλος της συντακτικής ομάδας της γνωμοδότησης.
Οι ειδικοί λένε πως οι ήχοι άνω των 70 db (ντεσιμπέλ) μπορεί να βλάψουν την ακοή, ιδίως σε παρατεταμένη έκθεση. Εκείνοι όμως που υπερβαίνουν τα 120 db μπορεί να προκαλέσουν άμεση βλάβη (και με μία έκθεση). Ενδεικτικά:
- Οι ήχοι μιας μοτοσικλέτας, μιας ροκ συναυλίας ή ενός κινηματογράφου κυμαίνονται από 80 έως και 115 db
- Ο ήχος ενός κεραυνού ή της απογείωσης ενός αεροπλάνου υπερβαίνει τα 120 db
Φωτογραφία: iStock