Η οξεία μέση ωτίτιδα είναι μια βακτηριακή λοίμωξη του μέσου ωτός πίσω από το τύμπανο του αυτιού, η οποία προκαλεί να γίνει φλεγμονή και έντονους πόνους.
Τρία στα τέσσερα παιδιά θα βιώσουν αυτή τη μόλυνση μέσα στο πρώτο έτος ζωής τους. Κατά συνέπεια, η ωτίτιδα είναι η πιο κοινή αιτία που τα μικρά παιδιά θα ακολουθήσουν κάποια αγωγή με αντιβίωση.
Ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ μελέτησαν 520 παιδιά ηλικίας 9-23 μηνών με οξεία μέση ωτίτιδα.
“Λαμβάνοντας υπόψη σημαντικές ανησυχίες σχετικά με την υπερβολική χρήση των αντιβιοτικών και την αυξημένη αντοχή στα αντιβιοτικά, προχωρήσαμε σε αυτή την έρευνα για να δούμε αν η μείωση της διάρκειας της θεραπείας με αντιβιοτικά θα αποδεικνυόταν εξίσου σημαντική με τη μειωμένη αντοχή στα αντιβιοτικά”, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, δρ Alejandro Hoberman.
Τα παιδιά με οξεία μέση ωτίτιδα κατανεμήθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Η πρώτη έλαβε την τυπική θεραπεία 10 ημερών με το αντιβιοτικό αμοξυκιλλίνη-κλαβουλανικό και η δεύτερη ομάδα έλαβε μια συντομευμένη θεραπεία 5 ημερών με την ίδια αντιβίωση, αλλά για τις επόμενες 5 μέρες έλαβε ένα εικονικό φάρμακο. Κανείς από τους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων και των γιατρών, δεν γνώριζε ποιο παιδί ήταν σε ποια ομάδα.
Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν από τον Οκτώβριο μέχρι και το τέλος της περιόδου έξαρσης για αναπνευστική λοίμωξη και έκαναν μια τελευταία επίσκεψη στο Ιατρικό Κέντρο του πανεπιστημίου τον Σεπτέμβριο του επόμενου έτους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος αποτυχίας της θεραπείας στην ομάδα των 5 ημερών (34%) ήταν υπερδιπλάσιος από τον κίνδυνο στην ομάδα των 10 ημερών (16%).
“Τα αποτελέσματα αυτά θεωρούνται σημαντικά, δεδομένου ότι ο σχεδιασμός της μελέτης έγινε για να διαπιστωθεί αν η θεραπεία των 5 ημερών θα είναι τόσο καλή όσο και εκείνη των 10 ημερών”, είπε ο δρ Hoberman.
Αντ’ αυτού, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όχι μόνο η αρχική τους υπόθεση αποδείχτηκε λάθος, αλλά και ότι η θεραπεία 10 ημερών ήταν πολύ πιο αποτελεσματική.
Όταν έλεγξαν την παρουσία βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά στην ρινοφαρυγγική (πίσω μέρος της μύτης) περιοχή των παιδιών, είδαν ότι δεν υπήρχε μείωση στην ομάδα των 5 ημερών, όπως ίσως ανέμεναν από την μη ολοκλήρωση του κύκλου της αντιβίωσης. Επίσης, η μειωμένης διάρκειας αντιβίωση δεν μείωσε τον κίνδυνο των συχνών ανεπιθύμητων παρενεργειών, όπως διάρροια, ή εξάνθημα.
Η μελέτη έδειξε επίσης για πρώτη φορά ότι σχεδόν ένα στα δύο παιδιά, στα οποίους παρατηρήθηκε υπολειμματικό υγρό στο μέσο αυτί μετά τη θεραπεία, είχαν επαναλαμβανόμενη λοίμωξη (δηλαδή δεύτερη μόλυνση από ωτίτιδα) σε ποσοστό σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν είχαν καθόλου υπόλειμμα υγρού στο μέσο αυτί.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine.