Η Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού έχει οριστεί ως η δεύτερη Πέμπτη κάθε Μαρτίου και διοργανώνεται υπό την κοινή αιγίδα της Διεθνούς Εταιρείας Νεφρολογίας (International Society of Nephrology) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιδρυμάτων για το Νεφρό (International Federation of Kidney Foundations).
Φέτος, είναι αφιερωμένη στα παιδιά με τίτλο “Kidney Disease & Children: Act Early to Prevent It”, δηλαδή επικεντρώνεται στην ενημέρωση για τις παιδικέν παθήσεις των νεφρών και για τις δράσεις από πλευράς γονέων, ώστε να τις προλάβουν εγκαίρως.
Νεφρικά νοσήματα στην παιδική ηλικία
Οι πιο κοινές ασθένειες των νεφρών στα παιδιά εμφανίζονται κατά τη γέννηση. Αυτές περιλαμβάνουν:
- Απόφραξη βαλβίδας της οπίσθιας ουρήθρας: Αυτή η στένωση, ή απόφραξη της ουρήθρας επηρεάζει μόνο τα αγόρια. Μπορεί να διαγνωστεί πριν καν γεννηθεί το μωρό, ή αμέσως μετά και αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση.
- Εμβρυική υδρονέφρωση: Αυτή η διεύρυνση του ενός ή και των δύο νεφρών προκαλείται είτε από απόφραξη στο αναπτυσσόμενο ουροποιητικό σύστημα, ή από μια κατάσταση που ονομάζεται ουρητηροκυστική παλινδρόμηση, κατά την οποία τα ούρα ρέουν αφύσικα προς τα πίσω (ανάποδη ροή) ανάμεσα σε κύστη και ουρητήρες. Η εμβρυική υδρονέφρωση συνήθως διαγιγνώσκεται πριν από τη γέννηση του παιδιού και η θεραπεία της ποικίλλει ευρέως. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατάσταση απαιτεί μόνο συνεχή παρακολούθηση, αλλά σε άλλες, επιβάλλεται χειρουργική επέμβαση για να απομακρυνθεί το “εμπόδιο” στο ουροποιητικό σύστημα.
- Πολυκυστική νόσος των νεφρών: Αυτή είναι μια πάθηση κατά την οποία αναπτύσσονται πολλές κύστεις γεμάτες με υγρό και στα δύο νεφρά. Οι κύστεις μπορεί να πολλαπλασιαστούν τόσο πολύ και να αναπτυχθούν σε τέτοιο μέγεθος, ώστε να οδηγήσουν σε νεφρική ανεπάρκεια. Οι περισσότερες μορφές αυτής της νόσου είναι κληρονομικές. Οι γιατροί μπορούν να τη διαγνώσουν πριν, ή μετά τη γέννηση του παιδιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, δεν υπάρχουν συμπτώματα. Σε πιο σοβαρές καταστάσεις μπορεί να προκύψουν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, πέτρες στα νεφρά και υψηλή πίεση αίματος. Η θεραπεία για την πολυκυστική νόσο των νεφρών στα παιδιά ποικίλλει. Σε μερικές περιπτώσεις αρκεί μια διατροφική προσαρμογή και σε άλλες απαιτείται μεταμόσχευση νεφρού, ή αιμοκάθαρση.
- Οξέωση νεφρικού σωλήνα: Αυτό συμβαίνει όταν οι νεφροί δεν ελέγχουν σωστά την ποσότητα του οξέος στο σώμα. Μπορεί να προκαλέσει πέτρες στα νεφρά και να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού. Συνήθως αντιμετωπίζεται με φάρμακα.
- Όγκος Wilms: Αυτός ο τύπος καρκίνου της παιδικής ηλικίας επηρεάζει το νεφρό και, συνήθως, διαγιγνώσκεται εντός των πρώτων 2 χρόνων ζωής του παιδιού. Μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία.
- Σπειραματονεφρίτιδα: Αυτή είναι μια φλεγμονή ή μόλυνση των σπειραμάτων, που είναι τμήματα των νεφρών τα οποία περιέχουν μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία. Μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα των νεφρών να φιλτράρουν τα απόβλητα και μπορεί να οδηγήσει σε διόγκωση, αίμα στα ούρα και μια μείωση της παραγωγής ούρων. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή, ενώ σε άλλες απαιτείται αιμοκάθαρση, ή μεταμόσχευση νεφρού.
- Νεφρωσικό σύνδρομο: Αυτό συμβαίνει όταν το σώμα χάνει μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης μέσω των ούρων, συνήθως λόγω της μεταβολής των νεφρών. Οι περισσότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται αφότου το παιδί συμπληρώσει ένα έτος ζωής. Το οίδημα στο πρόσωπο, στην κοιλιά και στα άκρα είναι μερικά από τα κύρια συμπτώματα. Συνήθως η πάθηση αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή.
Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού: Συγγενή προβλήματα με το ουροποιητικό σύστημα
Καθώς το μωρό αναπτύσσεται στη μήτρα, μέρος του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να αυξηθεί σε μη φυσιολογικό μέγεθος ή με ανώμαλο σχήμα, ή θέση. Αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνουν:
- Αντίγραφα ουρητήρων: Αυτό συμβαίνει όταν ένα νεφρό έχει δύο ουρητήρες αντί για έναν. Μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, με χειρουργική επέμβαση.
- Πεταλοειδές νεφρό: Οι δύο νεφροί “συγχωνεύονται” σε ένα τοξωτό νεφρό, που συνήθως λειτουργεί κανονικά, αλλά είναι πιο επιρρεπές στο να αναπτύξει προβλήματα αργότερα στη ζωή. Το πεταλοειδές νεφρό δεν χρειάζονται ιατρική ή χειρουργική θεραπεία, αλλά πρέπει να ελέγχεται τακτικά από τους γιατρούς.