Ίσως πρόκειται για το πιο έξυπνο πουλί, κάτι που επιβεβαιώνει και μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που συνέκρινε την εξυπνάδα των κορακιών με την εξυπνάδα των παιδιών. Τα τελευταία έως την ηλικία των επτά ετών δεν ξεπερνούν τα κοράκια στην ικανότητα επίλυσης ορισμένων προβλημάτων, για παράδειγμα με ποιο τρόπο θα βγάλουν κάτι μέσα από μια βαθιά μισογεμάτη στάμνα. Μόνο από τα οκτώ χρόνια και μετά, σύμφωνα με την μελέτη, τα παιδιά γίνονται αναμφισβήτητα πιο έξυπνα και ικανά από τα κοράκια!
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχολογίας Νικολά Κλέιτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS ONE», έκαναν πειράματα με 80 παιδιά ηλικίας τεσσάρων έως δέκα ετών, ενώ σε προηγούμενη μελέτη είχαν κάνει αντίστοιχα πειράματα με κοράκια. Μεταξύ άλλων τεστ, επαναλήφθηκε η διάσημη ιστορία του Αισώπου, στην οποία τα κοράκια -και τα παιδάκια- ρίχνουν πετραδάκια για να ανέβει η στάθμη του νερού και να μπορέσουν να πιουν από ένα μακρύ κανάτι ή να βγάλουν κάτι που επιπλέει μέσα σε αυτό.
Το γενικό συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι άνθρωποι σκέπτονται διαφορετικά από κοράκια, πιο ανοιχτόμυαλα, και έτσι μαθαίνουν να κατανοούν καλύτερα τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος, πράγμα που τους βοηθά σταδιακά να λύνουν πιο πολύπλοκα προβλήματα σε σχέση με τα πονηρά πουλιά.
Όμως μέχρι την ηλικία περίπου των επτά ετών οι επιδόσεις των παιδιών και των κορακιών δεν έδειξαν να διαφέρουν ιδιαίτερα, καθώς και οι δύο ομάδες χρειάζονταν κατά μέσο όρο πέντε προσπάθειες δίλεπτης διάρκειας μέχρι να μάθουν να πετυχαίνουν αυτό που τους ζητούσε το τεστ, δηλαδή να καταφέρουν να βγάλουν από ένα μισογεμάτο σωλήνα κάτι που επέπλεε. Μόνο από την ηλικία των οκτώ ετών και έπειτα, τα παιδιά ξεπερνούσαν σαφώς τα κοράκια, πετυχαίνοντας θετικό αποτέλεσμα με την πρώτη τους κιόλας προσπάθεια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το βασικό χαρακτηριστικό που κάνει το νου των παιδιών να υπερέχει από μια στιγμή και μετά, είναι ότι οι άνθρωποι δεν περιορίζονται τόσο όσο τα κοράκια από προκαταλήψεις για το τι είναι δυνατό να γίνει.
«Τα παιδιά δεν ξεκινάνε με την ιδέα του τι είναι δυνατό και τι όχι. Γι’ αυτό, άλλωστε, στα παιδιά αρέσει η μαγεία», δήλωσε η ερευνήτρια Λούσι Τσέκε. «Είναι ικανά να μάθουν τι πρέπει να κάνουν, για να λύσουν το πρόβλημα, ακόμα κι αν η αλυσίδα των γεγονότων (αιτίας-αποτελέσματος) εκ πρώτης όψεως φαίνεται αδύνατη. Στην ουσία, τα παιδιά αγνοούν το γεγονός πως κάτι δεν θα έπρεπε να συμβαίνει και επικεντρώνονται στο ότι τελικά συμβαίνει. Αντίθετα, τα πουλιά φαίνεται να αποτυγχάνουν, από ένα σημείο και μετά, επειδή απωθούνται από το γεγονός ότι κάτι, γι' αυτά, δεν θα έπρεπε να συμβαίνει».
Το εργαστήριο πειραματικής ψυχολογίας της δρος Κλέιτον στο Κέμπριτζ έχει κάνει πολλές έρευνες μέχρι τώρα που έχουν αναδείξει τις ικανότητες των κορακιών στην κατασκευή και χρήση εργαλείων, τον σχεδιασμό-προγραμματισμό για το μέλλον, ίσως ακόμα και την κατανόηση του τι σκέπτονται τα άλλα πουλιά!