Υπάρχει κάτι το μυστηριακό σε αυτή την πρώτη βουτιά κάθε χρονιάς. Μπορεί να την επιχειρήσω νωρίς, μόλις που έχει μπει ο Απρίλιος, σε παγωμένα, διάφανα νερά κάποιου ελληνικού νησιού απ’ τα πολλά που αγαπώ, μπορεί και να με παρασύρει ο χρόνος κι ο καιρός και να την καταφέρω στα μέσα Ιουνίου, στο πιο οικείο Σούνιο. Μα ποτέ δεν με απογοητεύει. Όπου κι αν είμαι, όποτε κι αν είναι αυτό, η πρώτη βουτιά είναι σαν να σβήνει από πάνω μου ολόκληρο το χειμώνα.