Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, MD, PSC, PhD, ουρολόγος – ανδρολόγος, πρόεδρος του International Andrology και διευθυντής του Τμήματος Σεξουαλικής Υγείας στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών εξηγεί τη μεθοδολογία της έρευνας:
«Μελετήσαμε τη συχνότητα της απιστίας με βάση το επάγγελμα και αναλογικά με τον ίδιο αριθμό ανδρών, 300 άτομα ανά επάγγελμα. Για λογούς καθαρά κατανόησης της στατιστικής μεθόδου επιλέξαμε τους πιο συχνά άπιστους, με βάση την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Και ως μεγάλη συχνότητα απιστίας θεωρήσαμε αυθαίρετα αλλά κοινωνικά αποδεκτή φόρμουλα το δέκα διαφορετικούς συντρόφους στη διάρκεια πέντε ετών. Ως ελάχιστη την μία ή την καμία φορά».
Επτά χρόνια φαγούρα
Τα «επτά χρόνια φαγούρα» είναι καθοριστικά, διότι, σε όλα τα επαγγέλματα, η απιστία τουλάχιστον άπαξ στη διάρκεια ερωτικής σχέσης εφτά ετών ήταν σχεδόν ο κανόνας. Βέβαια το ερευνητικό ενδιαφέρον εστιάστηκε στο πόσες φορές απίστησε κάποιος.
Σύμφωνα με τον χειρουργό ουρολόγο – ανδρολόγο, συνεργάτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Χρήστο Φλιάτουρα, κάποια επαγγέλματα φαίνεται να κουβαλούν γονιδιακά και κοινωνικά μια μεγαλύτερη τάση για… αμαρτίες.
«Στην έρευνα για λόγους κατανόησης συγκρίναμε τρία επαγγέλματα που μας φάνηκαν πιο άπιστα σε σχέση με τα άλλα. Πολιτικούς, γιατρούς και δικηγόρους. Βέβαια ξεχωρίσαμε τους πολιτικούς σαν πολιτικούς και μόνο και όχι σαν δικηγόρους-πολιτικούς, αφού είναι γνωστό πως στη Βουλή η Νομική είναι το alter ego της πολιτικής.
Με βάση το 10, οι πολιτικοί είχαν βαθμό απιστίας 8, τον πιο ψηλό βαθμό. Μετά ακολουθούσαν οι γιατροί, κυρίως χειρουργοί, με βαθμό 7 και μετά οι δικηγόροι με 6».
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η επιστήμη έχει, ήδη, αποδείξει πως το ανθρώπινο είδος κουβαλά υποδοχείς ντοπαμίνης και ανταμοιβής σε διαφορετική συχνότητα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες. Πιο άπιστο γονιδιακά είναι το είδος που έχει τους 7R υποδοχείς σε μεγαλύτερη πυκνότητα και πιο πιστό οι ομάδες με 4R.
Φορείς του 7
«Οι φορείς του 7 θεωρείται ότι είναι οι ανθρωπίδες, που, όταν πέρασαν από την Αφρική στην Ευρώπη, δεν σταμάτησαν στην Αλάσκα, αλλά πέρασαν τον Βερίγγειο Κόλπο όσο ακόμα ήταν πάγος και εξερεύνησαν την Αμερική… Οι φορείς των εφτά υποδοχέων φαίνεται πως είναι πιο ευρηματικοί και ανήσυχοι κοινωνικά, αλλά και επαγγελματικά. Παίρνουν περισσότερα ρίσκα και διακινδυνεύουν ακόμη και τη ζωή τους για να ικανοποιήσουν τις ηδονές που κρύβουν τα γονίδια και οι εντολές τους», μας λέει ο κ. Κωνσταντινίδης.
Η περιέργεια και η αμφισβήτηση, η έρευνα και η συνεχής αναζήτηση κρύβονται σχεδόν πάντα πίσω από τους γονιδιακά εφτά υποδοχείς της ντοπαμίνης.
«Σε απλά ελληνικά κανένας με τέσσερις υποδοχείς δε θα ανέβαινε το Έβερεστ, ούτε θα γινόταν Κολόμβος. Επειδή σήμερα η πίστη στα στερεότυπα θολώνει τη σκέψη, πρέπει να πούμε πως οι άπιστοι επαγγελματίες θέλουν ηδονές σε μεγαλύτερη ένταση από τους σχετικά ήσυχους πιστούς. Και δεν γίνονται μοναχοί στον Αγίου Όρους, αλλά, αντίθετα, θέλουν εξουσία, δύναμη και τόλμη, που λειτουργούν σαν ναρκωτικά του εγκεφάλου, όπως περίπου και η κοκαΐνη. Ο εγκέφαλός μας είναι γενετικά άπιστος και ας μη γνωρίζουμε ακριβώς γιατί», προσθέτει πρόεδρος του International Andrology.
Τρία «καθώς πρέπει» επαγγέλματα
Η πολιτική, η ιατρική και η δικηγορία είναι τρία επαγγέλματα που, σύμφωνα με τους ειδικούς, που επεξεργάστηκαν τα στοιχεία της έρευνας, έχουν έναν κοινό χαρακτήρα. Είναι επιθετικά και σε βαθμό επιβίωσης δαρβινικά τα πιο δύσκολα.
Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, οι μεν πολιτικοί έχουν εχθρούς μέσα στα κόμματά τους και αντιπάλους απέναντι από το κόμμα τους, άρα η μάχη για επιβίωση είναι αμείλικτα εξουθενωτική. Αν προσθέσεις και το μικρόβιο της εξουσίας, που λειτουργεί άκρως αφροδισιακά, το μίγμα είναι εκρηκτικό και για τον περίγυρο γοητευτικό.
Οι χειρουργοί με τη σειρά τους νοιώθουν σαν μικροί θεοί, όταν επεμβαίνουν για να σώσουν ζωές ή όταν ο απλός άνθρωπος απέναντι τους βλέπει σαν θεούς και τους πιστεύει περισσότερο και από τη μάνα του. Αυτό το είδος ερωτικής σχέσης, που αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο, που κρατά τη ζωή σου στα χέρια του, μπορεί και να μεταφραστεί σαν τον έρωτα, ως αντίδοτο του θανάτου. Η λατρεία και ο θαυμασμός από την μοιχεία είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.
Οι δικηγόροι, τέλος, έχουν ένα πλεονέκτημα. Είναι ψυχίατροι, ψυχαναλυτές, αλλά πληρώνονται όταν είναι καλοί στο πολλαπλάσιο από μια απλή συνεδρία στο ντιβάνι. Οι περισσότεροι, δε, είναι καλοί ρήτορες και μαγεύουν με το πολύπλοκο λεξιλόγιό τους τους πελάτες, όπως το φίδι μαγεύει το πουλί πριν το καταπιεί… Οι δικηγόροι είναι εξομολογητές και κοινωνιολόγοι ξέρουν τόσα για την ανθρώπινη ψυχή, αφού οι πελάτες τους είναι αμαρτωλοί συνήθως, θεμιτά ή αθέμιτα.
Ο θρίαμβος της κοινής λογικής με Δημοσθένεια ρητορεία είναι ακαταμάχητος σε μια ερωτική σχέση. Οι δικηγόροι και να θέλουν ν’ αγιάσουν είναι δύσκολο, όταν έχουν μια γοητευτική πελάτισσα που θέλει να χωρίσει.
Λίγα λόγια για τους υποδοχείς ντοπαμίνης
Οι τέσσερις και εφτά υποδοχείς της ντοπαμίνης 4R and 7R εμφανίστηκαν όταν οι πρώτοι ανθρωπίδες έφυγαν από την Αφρική 60.000 έως 130.000 χρόνια πριν.
Η μεγάλη πυκνότητά τους συνδυάζεται με εφευρετικότητα και φαντασία και συσχετίζεται με την περίοδο της μεγαλύτερης μετανάστευσης πληθυσμών στην ανθρώπινη ιστορία.
Η μεγαλύτερη πυκνότητά τους εμφανίστηκε σε πληθυσμούς κοντά στον Αμαζόνιο (70%) και οι ανθρωπολόγοι υποψιάζονται ότι είναι απόγονοι των ανθρωπίδων, που δεν σταμάτησαν στον Βερίγγειο Κόλπο, αλλά προχώρησαν ακόμη 8.000 μίλια, φτάνοντας τόσο χαμηλά και ρισκάροντας τη ζωή τους – ανήσυχοι και τολμηροί.
Σε κολλεβιστικές κοινωνίες οι υποδοχείς αυτοί έχουν ελάχιστη πυκνότητα, ενώ σε ανταγωνιστικές και σε ατομιστικές κοινωνίες έχουν την μέγιστη πυκνότητα.
Δηλαδή οι ήσυχες κοινωνίες είναι εναντίον των εφτά υποδοχέων και οι ατομικιστικές υπέρ.
«Αν μεταφράσουμε την ανθρώπινη ιστορία νευροβιολογικά και γονιδιακά, μπορεί να υπάρχει μια εξήγηση, γιατί όλοι δεν γινόμαστε πολιτικοί, γιατροί και δικηγόροι, αλλά οι πλέον ανταγωνιστικοί και ηγετικοί ίσως να επιλέγονται και από τη μαμά φύση και όχι μόνο από τη μαμά τους στο κρεβάτι του έρωτα.
Σε μια κοινωνία όπως η δική μας, που το σπίτι του γείτονα θα γκρεμιστεί, αφού γκρεμίστηκε και το δικό μου, όλα είναι πιθανά. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα και το Ομάν είναι οι δυο χώρες που οι πολίτες τους θα ξόδευαν λεφτά για να καταγγείλουν έναν πετυχημένο πολίτη» καταλήγει ο κ. Φλιάτουρας.