Η νόσος του Τσάγκας ή αλλιώς “αμερικάνικη τρυπανοσωμίαση”, ανιχνεύεται δύσκολα, ενώ στους φορείς, έχει μεγάλη περίοδο επώασης μέσα στον οργανισμό τους, μέχρι να νοσήσουν και να εκδηλώσουν τα πρώτα συμπτώματα.
Τα συμπτώματα ποικίλουν και δεν είναι ίδια για κάθε άνθρωπο, όμως πλέον οι γιατροί, έχουν πάρει οδηγίες να είναι περισσότερο προσεκτικοί. Ένας πυρετός, ένα αίσθημα αδυναμίας, ακόμη και ένα πρήξιμο στο μάτι μπορεί να είναι κάποια σημάδια για την ασθένεια αυτή. Στη συνέχεια και μετά από μια μεγάλη περίοδο ύφεσης (δηλαδή κάποιος μπορεί να είναι φορέας να παρουσιάσει ένα σύμπτωμα και μετά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να είναι και να νιώθει υγιής), η ασθένεια χτυπά βάναυσα και εκδηλώνεται με δυσκοιλιότητα και πόνους στην κοιλιά, με προβλήματα στο πεπτικό σύστημα και αναίτιους εμετούς, με διόγκωση των εντέρων και υπερβολική διόγκωση της καρδιάς.
Η ασθένεια μεταδίδεται και κατά τη μετάγγιση αίματος, ενώ δυσκολότερα την “περνάει” η έγκυος μητέρα στο παιδί της. Στη Νότιο Αμερική, όλο και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να νοσούν. Το Μεξικό, η Βολιβία, η Κολομβία, το Εκουαδόρ, είναι οι χώρες που παρουσιάζουν τα περισσότερα προβλήματα, ενώ οι επιστήμονες υπολογίζουν τον αριθμό των ανθρώπων που νοσούν στα 10.000.000
Ένα άλλο όνομα που της έχουν δώσει είναι η “νόσος των φτωχών”, γιατί προσβάλλει ανθρώπους που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές, σε φτωχές περιοχές, ενώ στις ΗΠΑ οι περισσότεροι πάσχοντες είναι μετανάστες από το Μεξικό και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ο αριθμός τους ξεπερνάει τους 30.000
Οι γιατροί λένε ότι μπορεί να θεραπευτεί μόνο εάν διαγνωστεί έγκαιρα, με εξαιρετικά βαριά φαρμακευτική αγωγή (τουλάχιστον για διάστημα 3 μηνών), η οποία όπως είναι φυσικό έχει και υψηλό κόστος.
Σαν κύριο φορέα μετάδοσης οι γιατροί θεωρούν τους μολυσμένους κοριούς. Όταν κάποιος δαγκωθεί από έναν τέτοιο κοριό, το παράσιτο “κρούζειο τρυπανόσωμα”, απελευθερώνεται στο αίμα και καταλήγει στην καρδιά όπου και ζει και πολλαπλασιάζεται.
1 στους 4 ανθρώπους θα πεθάνει αιφνιδίως και με διογκωμένη καρδιά.
Η νόσος του Chagas πήρε το όνομά της από τον βραζιλιάνο γιατρό που την πρωτοπεριέγραψε το 1909 – τον δρα Κάρλος Ριμπέιρο Τζουστινιάνο Τσάγκας. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν επίσης ότι και ο ίδιος ο Κάρολος Δαρβίνος νόσησε και πέθανε από την ασθένεια αυτή. Στο ημερολόγιο του μάλιστα είχε γράψει ότι τον δάγκωσε ένα μαύρο έντομο δίχως φτερά. Προφανώς η επώαση κράτησε πολλά χρόνια όπως είπαμε και 47 χρόνια αργότερα πέθανε από την καρδιά του με τα συμπτώματα που περιγράψαμε.