Έρπης γεννητικών οργάνων: ΟΛΑ τα αίτια και συμπτώματα σε άντρες και γυναίκες

Μιχάλης Θερμόπουλος
03 Σεπτεμβρίου 2022 | 18:00

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ιογενής νόσος που επηρεάζει το δέρμα ή τις βλεννογόνους μεμβράνες των γεννητικών οργάνων. Είναι το πιο σύνηθες ιογενές Σεξουαλικά Μεταδιδόμενο Νόσημα (ΣΜΝ).

Ο έρπης γεννητικών οργάνων είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Τόσο οι άντρες, όσο και οι γυναίκες είναι επί της ουσίας το ίδιο επιρρεπείς στο να ασθενήσουν με αυτό το ΣΜΝ.

Είναι επομένως πολύ σημαντικό να γνωρίζετε το γιατί και κυρίως το πώς εκδηλώνεται ο έρπης των γεννητικών οργάνων, προκειμένου να ξέρετε πώς να προφυλαχθείτε, αλλά και πότε επιβάλλεται να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

Πού οφείλεται η νόσος: Αίτια

Υπάρχουν δυο τύποι απλού έρπητα:

Μονοκατευθυντικός τύπος ιών έρπη-1 (HSV-1)
Μονοκατευθυντικός τύπος ιών έρπη-2 (HSV-2)

Ο μονοκατευθυντικός τύπος-1 συχνά προκαλεί τις μολύνσεις από έρπη στο στόμα και στα χείλια. Ο HSV-1 μπορεί να εξαπλωθεί από το στόμα στα γεννητικά όργανα κατά τη διάρκεια του στοματικού έρωτα.

Ο μονοκατευθυντικός τύπος-2 προκαλεί τις περισσότερες περιπτώσεις του έρπητα των γεννητικών οργάνων. Ο HSV-2 μπορεί να μεταφέρεται μέσω των εκκρίσεων του στόματος ή των γεννητικών οργάνων. Οι HSV-2 μολύνσεις είναι πιο κοινές στις γυναίκες από ότι στους άντρες.

Ο μονοκατευθυντικός ιός έρπη (HSV) μεταδίδεται από ένα άτομο σε ένα άλλο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Μπορείτε να κολλήσετε όταν το δέρμα, ο κόλπος, το πέος, ή το στόμα σας έρθει σε επαφή με κάποιο άτομο που έχει ήδη έρπη.

Ο έρπης γεννητικών οργάνων είναι πιο πιθανό να μεταδοθεί από την επαφή με το δέρμα ατόμου που νοσεί και έχει ορατές πληγές, φουσκάλες, ή κάποιο εξάνθημα. Μπορείτε επίσης να κολλήσετε τον ιό ακόμα και όταν κάποιος δεν έχει καμία ορατή πληγή (μπορεί ακόμη και να μην ξέρει ότι έχει έρπη), ή από το σάλιο ενός ανθρώπου που έχει έρπη, ή ακόμα και από τα κολπικά υγρά.

Επειδή ο έρπης γεννητικών οργάνων μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα ή κάποια ορατή πληγή, ένας σεξουαλικός σύντροφος, που έχει κολλήσει τον ιό στο παρελθόν, αλλά δεν έχει καμία πληγή έρπη μπορεί ακόμα να μεταφέρει τη μόλυνση σε άλλους.

Πως εκδηλώνεται ο έρπης γεννητικών οργάνων: Συμπτώματα

Αρκετοί άνθρωποι με μόλυνση δεν αναπτύσσουν πληγές, ή έχουν πολύ ήπια συμπτώματα που δεν γίνονται αντιληπτά, ή τα συγχέουν με τσιμπήματα εντόμων, ή ακόμη και με άλλες δερματικές παθήσεις.

Τα γενικευμένα ή συστηματικά συμπτώματα είναι:

Μειωμένη όρεξη
Πυρετός
Δυσφορία
Πόνοι μυών χαμηλά στην πλάτη, τους γλουτούς, τους μηρούς, ή τα γόνατα

Τα συμπτώματα στα γεννητικά όργανα περιλαμβάνουν μικρές, επίπονες φουσκάλες, που είναι γεμάτες με διάφανο ή κιτρινωπό υγρό. Αυτές βρίσκονται συνήθως:

Στις γυναίκες: Στα εξωτερικά κολπικά χείλη (χείλη του αιδοίου), στον κόλπο, στον τράχηλο της μήτρας, γύρω από τον πρωκτό και στους μηρούς ή τους γλουτούς
Στους άντρες: Στο πέος, στο όσχεο, γύρω από τον πρωκτό, στους μηρούς ή τους γλουτούς
Και στα δύο φύλα: Στη γλώσσα, το στόμα, τα μάτια, τα ούλα, τα χείλια, τα δάχτυλα και σε άλλα μέρη του σώματος

Προτού να εμφανιστούν οι φουσκάλες, μπορεί να υπάρχει η αίσθηση τσουξίματος, καψίματος ή φαγούρας στο δέρμα ή το αίσθημα πόνου στο σημείο που θα εμφανιστούν οι φουσκάλες. Όταν οι φουσκάλες ανοίξουν, αφήνουν ρηχά έλκη που είναι πολύ επώδυνα. Αυτά τα έλκη σχηματίζουν μια “κρούστα” και τελικά θεραπεύονται σε 7-14 ημέρες, ή και παραπάνω σε πιο σπάνιες περιπτώσεις.

Έρπης γεννητικών οργάνων: Άλλα συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν περιλαμβάνουν:

Πρήξιμο και ευαισθησία στους λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα (κατά τη διάρκεια της νόσου)
Επίπονη ούρηση

Οι γυναίκες μπορεί να έχουν κολπικές εκκρίσεις ή, περιστασιακά, αδυναμία αδειάσματος της κύστης και τότε είναι απαραίτητη η χρήση ενός ουροκαθετήρα.

Υπάρχει πιθανότητα υποτροπής μέσα στις πρώτες εβδομάδες ή μήνες μετά την πρώτη φορά που κάποιος νοσεί με έρπη των γεννητικών οργάνων. Η κάθε επόμενη φορά είναι σχεδόν πάντα λιγότερο σοβαρή και πιο σύντομη από την πρώτη εμφάνιση της νόσου. Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των υποτροπών τείνει να μειώνεται.

Ωστόσο, άπαξ και μολυνθεί κάποιος, ο ιός παραμένει μέσα στα κύτταρα των νεύρων, ακόμα και μετά την ίαση. Ο ιός μπορεί να παραμείνει αδρανής σε “λανθάνουσα κατάσταση” για μια μεγάλη χρονική περίοδο.

Η μόλυνση μπορεί “ξεσπάσει” ή να επανενεργοποιηθεί οποιαδήποτε στιγμή. Στα περισσότερα “ξεσπάσματα” δεν υπάρχει καμία προφανής αιτία.