Ποια προβλήματα δημιουργεί ο διαβήτης στο σεξ;

Της Αναστασίας Χριστοφέλη Γενικού Οικογενειακού Γιατρού

Σύμφωνα με έρευνες η στυτική δυσλειτουργία παρατηρείται στο 50-70% των ανδρών με σακχαρώδη διαβήτη.

Γύρω στο 50% αυτών παρουσιάζουν προβλήματα στύσης μετά από 10 χρόνια από τη στιγμή που γίνεται η διάγνωση της νόσου. Αυτό συμβαίνει διότι τα άτομα που πάσχουν καιρό από διαβήτη και συγχρόνως δεν έχουν πετύχει καλή ρύθμιση, μπορεί να αντιμετωπίσουν φθορές τόσο στο αγγειακό όσο και στο νευρικό σύστημα που ευθύνονται για την επίτευξη της στύσης.

Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να προκαλέσει διάφορες επιπλοκές, όπως αγγειοπάθεια που ευθύνεται για την ελλιπή αιμάτωση του πέους (η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθεί η στύση) και νευροπάθεια, δηλαδή διαταραχή των νευρικών λειτουργιών που και αυτές είναι απαραίτητες για τη στύση.

Aκόμη, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της λήψης συγκεκριμένων φαρμάκων που λαμβάνει ο διαβητικός για τη θεραπεία του, αλλά και των παθήσεων που συχνά συνυπάρχουν με το διαβήτη, όπως η υπέρταση, η στεφανιαία νόσος κλπ. που ωστόσο ο ιατρός που παρακολουθεί τον διαβητικό μπορεί να τα αντικαταστήσει με άλλα και να τροποποιήσει τη φαρμακευτική αγωγή, ώστε να μην επηρεάζεται η στύση.

Πώς προλαμβάνεται το πρόβλημα

Οι διαβητικοί θα πρέπει να ελέγχουν την γλυκόζη του αίματος όσο συχνά τους υποδεικνύει ο θεράπον ιατρός τους ώστε να καταφέρνουν να ρυθμίσουν τα επίπεδά της στο αίμα ικανοποιητικά, τόσο με την φαρμακευτική αγωγή , όσο και με το να υιοθετήσουν έναν τρόπο ζωής τέτοιον που να μην επιβαρύνεται περαιτέρω το αγγειακό τους σύστημα, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες να εμφανίσουν πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας. Aυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσέχουν το σωματικό βάρος, να μην καπνίζουν (το κάπνισμα αποτελεί μία επιπλέον επιβάρυνση για το καρδιαγγειακό σύστημα), να γυμνάζονται και να ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή. Ακόμη, θα πρέπει να καταναλώνουν αλκοόλ με προσοχή, γιατί συμβάλλει στην αύξηση του βάρους και επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας από την κατανάλωσή του.

Η κατάλληλη θεραπεία

H θεραπευτική αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας εξαρτάται από το μέγεθος της φθοράς που έχει προκαλέσει ο διαβήτης στο αγγειακό ή στο νευρικό σύστημα. Όσο μικρότερη είναι η φθορά, τόσο καλύτερα είναι τα θεραπευτικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι αν αντιμετωπιστεί έγκαιρα το πρόβλημα αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες επιτυχούς αντιμετώπισης.

Aρχικά, οι ειδικοί προσπαθούν να θεραπεύσουν το πρόβλημα με τη χορήγηση φαρμάκων που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τη στυτική δυσλειτουργία, φάρμακα που τα τελευταία χρόνια έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση του προβλήματος της στυτικής δυσλειτουργίας. Συνήθως, τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη μορφή θεραπείας στα χέρια των ειδικών.

Aν η φαρμακευτική αγωγή φανεί αναποτελεσματική ή ο ασθενής δεν μπορεί να λάβει φαρμακευτική αγωγή όπως πχ άτομα που παίρνουν νιτρώδη για στεφανιαίο πρόβλημα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει στον ασθενή άλλες μορφές θεραπείας, πιο επεμβατικές, όπως:

α) ενδοπεϊκές ενέσεις, με τις οποίες χορηγούνται αγγειοδραστικές ουσίες που προκαλούν στύση για ικανοποιητικό χρονικό διάστημα (ο άνδρας μπορεί να κάνει μόνος του αυτές τις ενέσεις, σύμφωνα με τις υποδείξεις του γιατρού) και

β) ενδοπεϊκές προθέσεις, οι οποίες τοποθετούνται με χειρουργική επέμβαση και προκαλούν στύση, όταν ο άνδρας επιθυμεί να έρθει σε ερωτική επαφή.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η στυτική δυσλειτουργία αντιμετωπίζεται επιτυχώς.

ΧΡΙΣΤΟΦΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΓΕΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Email: christofeli.anast@gmail.com