Πότε το σεξ στέλνει τους άνδρες στα επείγοντα;

Ένα προβλήμα που ομολόγησαν οι άνδρες ότι αντιμετώπισαν στη διάρκεια του σεξ αφορούσε τη δυσλειτουργία των αυξητικών μεθόδων που χρησιμοποιούσαν, για την ενίσχυση των προσόντων τους.

Σε αρκετούς παρουσιάσθηκαν βλάβες στα ελάσματα με αποτέλεσμα να χρειασθούν επειγόντως την βοήθεια των ειδικών γιατρών.

Όπως εξηγεί στο iatropedia ο Δημήτρης Μπορούσας χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος οι πεικές προθέσεις, είναι κυλινδρικά εμφυτεύματα από ειδικό υλικό (σιλικόνη, τιτάνιο και ειδικά πλαστικά), που τοποθετούνται εντός του αυλού των σηραγγωδών σωμάτων του πέους (των κυλινδρικών σχηματισμών που γεμίζουν με αίμα και προκαλούν τη στύση), ανδρών με στυτική δυσλειτουργία, όταν οι άλλες επιλογές θεραπείας (φάρμακα, ενδοπεικές ενέσεις, συσκευές κενού), έχουν αποτύχει ή δεν μπορούν να εφαρμοστούν στον ασθενή.

λυγίζουν τα προσόντα

Στην ίδια εκπομπή αναφέρθηκαν πολλές περιπτώσεις όπου τα προσόντα του άνδρα λυγίζουν. Πάντως δεν είναι πρωτόγνωρο αφού βάση στατιστικών στοιχείων έχουν καταγραφεί διεθνώς 1.331 τέτοιες περιπτώσεις αρχής γενομένης από το 1935.

Ο χειρουργός ουρολόγος Θάνος Παλλαντζάς αναφέρει ότι συνήθως η πάθηση αυτή συμβαίνει σε άνδρες ηλικίας 20 με 50 χρόνων, κυρίως μεταξύ των 20 και 30 χρόνων.

Πάντως οι ειδικοί δηλώνουν κατηγορηματικά ότι η επέμβαση θα πρέπει να πραγματοποιηθεί τις πέντε πρώτες ώρες μετά το κάταγμα, καθώς έτσι μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα μετατραυματικής στυτικής δυσλειτουργίας, και δυσμορφίας του πέους (Ν. Peyronie), χωρίς βέβαια να εξαλείφεται.

με ..πριαπισμό

Μια ακόμη περίπτωση που έφτασε στα τμήματα των επειγόντων περιστατικών και απασχόλησε την εκπομπή αφορούσε ένα άνδρα που είχε εμφανίσει πριαπισμό.

Σύμφωνα με τον κ. Δημήτριο Μπορούσα πριαπισμός (priapism) χαρακτηρίζεται η εμμένουσα, συνήθως επώδυνη, στύση η οποία δεν συνοδεύεται από σεξουαλική επιθυμία. Αν και εμφανίζεται περίπου στο 1/3 των περιπτώσεων τα αίτια παραμένουν άγνωστα. Και συνεχίζει:

Ανάλογα με το αίτιο χαρακτηρίζεται ως:

Θρομβοεμβολικός: Παρατηρείται σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική αναιμία, με λευχαιμία και σε λιπώδες έμφρακτο. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 4-6.5% των ασθενών με δρεπανοκυτταρική αναιμία εμφανίζουν πριαπισμό. Η θεραπεία αυτών των ασθενών περιλαμβάνει αλκαλοποίηση, αναλγησία, ενυδάτωση και μεταγγίσεις έτσι ώστε η αιμοσφαιρίνη να είναι πάνω από 10mg% και η αιμοσφαιρίνη S σε πυκνότητα μικρότερη από 30%.

Τραυματικός: Εμφανίζεται μετά από τραύμα γεννητικών οργάνων και/ή περινέου. Οι κακώσεις αυτού του τύπου, μπορεί να προκαλέσουν φλεβική θρόμβωση, αιμορραγία και οίδημα του πέους, τα οποία οδηγούν σε πριαπισμό χαμηλής ροής. Αντίθετα, αν η κάκωση αφορά τη σηραγγώδη αρτηρία, τότε μπορεί να παρατηρηθεί πριαπισμός υψηλής ροής.

Νευρογενής: Σε βλάβες της σπονδυλικής στήλης, σε αυτόνομη νευροπάθεια και μετά από αναισθησία κατά τη διάρκεια επεμβάσεων.