Τα ουρολογικά προβλήματα είναι πολύ συχνά στους άνδρες, όχι μόνο στη μέση και την τρίτη ηλικία, αλλά από την εφηβεία κιόλας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ομοσπονδιακών ιδρυμάτων υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health), οι νέοι ταλαιπωρούνται πολύ συχνά από αυτά. Στην πραγματικότητα, τα ουρολογικά προβλήματα αποτελούν το περίπου 30% των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν.
Ο χειρουργός-ουρολόγος Δρ. Ηρακλής Πούλιας, τ. πρόεδρος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας, εξηγεί ποια είναι τα επτά πιο συνηθισμένα ουρολογικά προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι νέοι.
Καρκίνος των όρχεων
Νέοι ηλικίας 15-30 ετών αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα των πασχόντων από καρκίνο των όρχεων. Γι’ αυτό τον λόγο συνιστάται σε όλα τα αγόρια και τους νεαρούς ηλικίας 15-30 ετών να κάνουν κάθε μήνα προσεκτική ψηλάφηση των όρχεών τους.
Ύποπτα συμπτώματα που πρέπει να αξιολογούνται από τον ουρολόγο ιατρό είναι:
- Η ανίχνευση ενός όγκου ή μιας διόγκωσης σε οποιονδήποτε όρχι ή στο όσχεο
- Η εμφάνιση πόνου, ενόχλησης ή αισθήματος βάρους στην περιοχή
Τα καλά νέα είναι ότι στο 95% των περιπτώσεων ο καρκίνος των όρχεων είναι ιάσιμος. Αν μάλιστα γίνει αντιληπτός στα αρχικά του στάδια, το ποσοστό ιάσεως υπερβαίνει το 98%.
Κάταγμα πέους
Παρ’ ότι το πέος δεν διαθέτει οστά, οι ειδικοί αποκαλούν «κάταγμα» το σκίσιμο του ινώδους χιτώνα που περιβάλλει το πέος και την ταυτόχρονη ρήξη των σηραγγωδών σωμάτων. Τα σηραγγώδη σωμάτια είναι δομές σαν κύλινδροι στο πέος, που γεμίζουν με αίμα για να επέλθει η στύση.
Το κάταγμα πέους κατά κανόνα συμβαίνει από απότομη κίνηση στη διάρκεια του σεξ. Συνήθως παρατηρείται όταν η γυναίκα κάθεται πάνω στον άντρα και εκείνος έχει σκληρή στύση. Το επακόλουθο είναι ανυπόφορος πόνος και μεγάλο αιμάτωμα του πέους.
Το κάταγμα πέους είναι επείγον περιστατικό και πρέπει να αντιμετωπίζεται αμέσως. Η καθυστερημένη αντιμετώπιση (πέραν των 6-8 ωρών) ενέχει κίνδυνο μόνιμης στυτικής δυσλειτουργίας.
Και σε αυτή την περίπτωση, οι νέοι (κυρίως οι ηλικίες 20-40 ετών) αποτελούν την ομάδα υψηλού κινδύνου για εμφάνιση του συγκεκριμένου προβλήματος.
Νεφρολιθίαση
Είναι ένα από τα πιο συχνά ουρολογικά προβλήματα που παρατηρούνται σε νέους. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από ένας στους 15 άνδρες εκδηλώνουν νεφρολιθίαση (πέτρα στο νεφρό) τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Η μέση ηλικία εμφάνισης της πέτρας για πρώτη φορά είναι τα 30-40 έτη, αλλά τουλάχιστον οι μισοί πάσχοντες έχουν ηλικία κάτω των 30 ετών. Οι μισοί από τους ασθενείς υποτροπιάζουν μέσα σε μία δεκαετία, ενώ το συνολικά 75% μέσα σε μία 20ετία.
Τα περιστατικά νεφρολιθίασης παρουσιάζουν σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια. Κύριες αιτίες γι’ αυτό είναι η ακολούθηση διατροφής με πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα, πολλή ζάχαρη ή/και αλάτι και πολλές ζωικές πρωτεΐνες (π.χ. κρέατα).
Η νεφρολιθίαση συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα. Μπορεί όμως να εκδηλωθεί με πόνο, αίμα στα ούρα (αιματουρία) ή/και με ουρολοίμωξη.
Στυτική δυσλειτουργία
Αν και η στυτική δυσλειτουργία θεωρείται από πολλούς πρόβλημα των μεσηλίκων και των ηλικιωμένων ανδρών, η αλήθεια είναι ότι εκδηλώνεται και σε πολλούς νέους.
Ιταλική μελέτη, π.χ., που είχε δημοσιευτεί το 2013 στο περιοδικό Journal of Sexual Medicine είχε δείξει πως από τους άνδρες με στυτική δυσλειτουργία, ο ένας στους τέσσερις έχει ηλικία κάτω των 40 ετών. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι γενικά ένας στους 20 άνδρες ηλικίας κάτω των 40 ετών έχουν στυτική δυσλειτουργία.
Στις μικρές ηλικίες η αιτία της συχνά δεν είναι παθολογική ή οργανική (π.χ. ένα αγγειακό πρόβλημα), αλλά ψυχολογική.
Στους ψυχογενείς παράγοντες που μπλοκάρουν τη σεξουαλική λειτουργία των νεαρών ανδρών συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων:
- Μη ρεαλιστικές προσδοκίες και πεποιθήσεις για το σεξ
- Αρνητικές σκέψεις κατά την ερωτική επαφή
- Αμφιβολίες για τη σεξουαλικότητα
- Το άγχος απόδοσης
- Το στρες
- Η κατάθλιψη
Ρόλο στους νέους μπορεί ακόμα να παίξουν η υπερκατανάλωση αλκοόλ και η χρήση ουσιών.
Πρόωρη εκσπερμάτιση
Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι πολύ συχνή. Υπολογίζεται ότι την εκδηλώνει ένας στους τρεις άνδρες, πολλοί εκ των οποίων είναι νέοι. Στην πραγματικότητα αποτελεί την συνηθέστερη σεξουαλική δυσλειτουργία στις ηλικίες κάτω των 30 ετών.
Συνήθως αποτελεί μια παροδική κατάσταση στους νεαρούς, άπειρους άνδρες ή σε άνδρες που αρχίζουν μια νέα σχέση. Κατά κανόνα, προκαλείται από τον ενθουσιασμό και το άγχος. Καθώς, όμως, το αγόρι ή ο νεαρός άνδρας ωριμάζουν, υποχωρεί από μόνη της. Αν επιμείνει στον χρόνο, η κύρια αιτία της είναι το άγχος.
Πότε όμως θεωρείται πρόωρη η εκσπερμάτιση; Η απάντηση είναι αρκετά υποκειμενική, διότι εξαρτάται από την σεξουαλική ικανοποίηση του άνδρα και της/του συντρόφου του. Σε γενικές γραμμές, όμως, οι γιατροί αρχίζουν να μιλούν για πρόωρη εκσπερμάτιση όταν η σεξουαλική πράξη ολοκληρώνεται σε λιγότερο από 1-2 λεπτά από την έναρξη της διείσδυσης.
Κιρσοκήλη
Η κιρσοκήλη επίσης είναι ένα από τα πολύ συχνά ουρολογικά προβλήματα στους νέους. Υπολογίζεται ότι δύο στους δέκα άνδρες πάσχουν από αυτήν, αλλά αργούν να το αντιληφθούν.
Η κιρσοκήλη είναι μία πάθηση που οφείλεται σε ανεπάρκεια των φλεβών στο όσχεο. Συνήθως αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία (15-25 ετών). Επειδή όμως σπανίως προκαλεί συμπτώματα, καθυστερεί να γίνει αντιληπτή. Έτσι, οι περισσότεροι άνδρες μαθαίνουν ότι πάσχουν από αυτήν χρόνια αργότερα, στη διάρκεια εξετάσεων για υπογονιμότητα.
Μερικές φορές οι πάσχοντες άνδρες εκδηλώνουν τοπικό αίσθημα βάρους και πόνο, συνήθως στην περιοχή του αριστερού όρχεως.
Η θεραπεία της συνήθως είναι χειρουργική.
Φίμωση πέους
Η φίμωση πέους είναι ένα από τα αρκετά συχνά ουρολογικά προβλήματα των νέων. Στην πραγματικότητα, οι νέοι που πάσχουν από αυτήν υπολογίζονται σε περίπου 1% των εφήβων και νεαρών ενηλίκων.
Η φίμωση πέους είναι η κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία (είναι το δέρμα που καλύπτει την βάλανο ή κεφαλή του πέους) είναι στενή ή έχει κλείσει, αφήνοντας μόνο ένα μικρό πέρασμα από το οποίο διέρχονται τα ούρα.
Αν και η φίμωση συχνά είναι συγγενής (δηλαδή υπάρχει από τη γέννηση του παιδιού), μπορεί να αναπτυχθεί και αργότερα στη ζωή (επίκτητη). Η επίκτητη φίμωση σχετίζεται με:
- Χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και την ακροποσθία (π.χ. χρόνιες μυκητιάσεις)
- Σακχαρώδη διαβήτη
- Τραυματισμό κατά τη σεξουαλική πράξη.
Η θεραπεία της φίμωσης μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Συνήθως τα αγόρια που γεννιούνται με αυτήν, χειρουργούνται στην παιδική ηλικία.