1. Είναι διπλάσιο απ’ ό,τι φαίνεται.
Το αληθινό μήκος του ανθρώπινου πέους είναι διπλάσιο απ’ ό,τι φαίνεται σε κατάσταση χαλάρωσης, αλλά το υπόλοιπο βρίσκεται μέσα στην πύελο (συμφύεται στο ηβικό οστό). Ουσιαστικά το πέος χωρίζεται σε δύο τμήματα (λέγονται μοίρες), ένα εσωτερικό και ένα εξωτερικό. Αυτό που βλέπουμε είναι το εξωτερικό (ή ελεύθερη μοίρα), ενώ εκείνο που δεν φαίνεται είναι η ρίζα του πέους (ή περινεϊκή μοίρα), με την οποία στηρίζεται και ενώνεται με το σώμα.
2. Η στύση αρχίζει στην εμβρυϊκή ζωή.
Έως την 7η-8η εβδομάδα της κυήσεως, όλα τα έμβρυα διαθέτουν ένα πανομοιότυπο, προκαταρκτικό σύστημα γεννητικών οργάνων, που αργότερα θα διαφοροποιηθούν στα ανδρικά ή γυναικεία όργανα. Στα αγόρια, η διαφοροποίηση αρχίζει κατά την 7η εβδομάδα, όταν το χρωμόσωμα Υ (είναι αυτό που καθορίζει το ανδρικό φύλο) δώσει το μήνυμα για να αρχίσει η παραγωγή της τεστοστερόνης. Μετά την 18η εβδομάδα της κυήσεως, το πέος γίνεται πλέον αντιληπτό και στο υπερηχογράφημα. Μελέτες έχουν δείξει πως δεν είναι σπάνιο για τα αγόρια να γεννιούνται με πλήρη στύση, ενώ μπορεί να έχουν στύση και κατά την ενδομήτρια ζωή. Οι εμβρυϊκές στύσεις εκδηλώνονται συχνότερα όταν τα έμβρυα κοιμούνται βαθιά (στάδιο REM του ύπνου) και μπορεί να συμβαίνουν αρκετά συχνά. Κανείς δεν ξέρει γιατί συμβαίνουν αυτές οι στύσεις, αλλά ίσως αποτελούν τον τρόπο του ανθρώπινου οργανισμού να βεβαιώνεται πως όλα λειτουργούν ομαλά.
3. Οι περισσότεροι άνδρες έχουν 3-5 στύσεις κάθε νύχτα.
Όπως τα άρρενα έμβρυα, έτσι και οι άνδρες είναι πιθανότερο να έχουν στύση όταν κοιμούνται βαθιά. Και σε αυτή την περίπτωση, ουδείς γνωρίζει γιατί αναπτύσσονται οι στύσεις. Μία θεωρία πρεσβεύει ότι είναι ένας τρόπος για να αποφεύγεται η διαφυγή ούρων στη διάρκεια του ύπνου (η στύση εμποδίζει την ούρηση). Ή πάλι μπορεί να απενεργοποιείται στη διάρκεια του ύπνου REM το κέντρο του εγκεφάλου (βρίσκεται στον εγκεφαλικό φλοιό) που εμποδίζει τη στύση όταν δεν υπάρχει ερέθισμα. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, οι νυκτερινές στύσεις μπορεί να έχουν κάποια διαγνωστική αξία: αν ένας άνδρας με στυτική δυσλειτουργία έχει νυκτερινές στύσεις, το πρόβλημά του είναι πιθανότερο να έχει ψυχολογικά αίτια, παρά οργανικά. Αν όμως δεν έχει νυκτερινές στύσεις, τότε είναι πιθανότερο να πάσχει από κάτι οργανικό.
4. Είναι αρχαίο.
Το παλαιότερο πέος χρονολογείται πριν από 425 εκατομμύρια χρόνια. Εντοπίστηκε στο απολίθωμα ενός αρθρόποδου που ονομάσθηκε Colymbosathon ecplecticos, δηλαδή «εκπληκτικός κολυμβητής με μεγάλο πέος». Η σχετική ανακάλυψη δημοσιεύθηκε το 2003 και έγινε στη Βρετανία.
5. Κάποτε είχε κόκαλο.
Σύμφωνα με ανάλυση του ανθρώπινου γονιδιώματος που δημοσιεύθηκε το 2011, οι προϊστορικοί πρόγονοι των χιμπατζήδων και των ανθρώπων, που έζησαν πριν από περίπου έξι εκατομμύρια χρόνια, διέθεταν οστό στο πέος τους. Ωστόσο ο γενετικός κώδικας που ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξή του εξαφανίστηκε από το ανθρώπινο γονιδίωμα πριν από σχεδόν 700.000 χρόνια, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
6. Μπορεί να συρρικνωθεί.
Το πέος μπορεί όντως να συρρικνωθεί χάνοντας ένα-δύο εκατοστά από το μήκος του. Μία από τις πιθανές αιτίες είναι το κάπνισμα, το οποίο προκαλεί αποτιτανώσεις στα αιμοφόρα αγγεία οι οποίες μειώνουν την αιμάτωσή του. Ο ιστός του πέους μπορεί επίσης να χάσει την ελαστικότητά του όταν ο άνδρας δεν έχει συχνές στύσεις, με συνέπεια να μειωθεί το μήκος του.
7. Μπορεί να υποστεί κάταγμα.
Αν και δεν πρόκειται για αληθινό κάταγμα, αφού όπως προαναφέρθηκε δεν διαθέτει κόκαλο, υπάρχει μία πάθηση που λέγεται κάταγμα πέους. Κατ’ αυτήν, μετά από κάκωση σε στύση σκίζεται ο χιτώνας που περιβάλλει το πέος, με συνέπεια να εκδηλώνει ο άνδρας αφόρητο πόνο. Το κάταγμα πέους είναι πιθανότερο να συμβεί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και ιδίως όταν η σύντροφος πιέζει με το βάρος της το πέος. Είναι επείγον περιστατικό διότι αν καθυστερήσει η θεραπεία (χρειάζεται χειρουργική αποκατάσταση) πέραν των 6-8 ωρών, υπάρχει κίνδυνος μόνιμης στυτικής δυσλειτουργίας.
8. Μπορεί να παρουσιάσει πολλά προβλήματα.
Οι περισσότεροι άνδρες δεν ανησυχούν για το πέος τους, παρότι έχει καθοριστική σημασία γι’ αυτούς. Ωστόσο είναι πολλά τα νοσήματα και οι διαταραχές που μπορεί να εκδηλώσει. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αλλά και η φίμωση ή παραφίμωση του πέους, η βαλανοποσθίτιδα, η αιμοσπερμία, ο υποσπαδίας, η μικροφαλλία, η νόσος του Peyronie, ο πριαπισμός, η στυτική δυσλειτουργία, το καρκίνωμα πέους και πολλά άλλα. Επομένως πρέπει να το φροντίζουν και να το ελέγχουν και αν δουν κάτι ύποπτο να απευθύνονται αμέσως στον ουρολόγο ιατρό.