Κήλη: Από τι πάσχει ο Αλέξης Τσίπρας – Τι είδους εγχείρηση προβλέπεται

Έτσι, σε μια κήλη, τα όργανα που συχνότερα προβάλλουν είναι το λεπτό ή το παχύ έντερο και σπανιότερα η ουροδόχος κύστη, το στομάχι, το ήπαρ, και τα έσω γεννητικά όργανα των γυναικών.

Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο χάπι ή φάρμακο που να θεραπεύει την κήλη,  ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης και θεραπείας της  είναι ο χειρουργικός. Η λαπαροσκοπική  αποκατάσταση  αποτελεί την καλύτερη και πιο σύγχρονη αντιμετώπιση για τον ασθενή καθώς αφενός μεν προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα της  μη τραυματικής ενδοσκοπικής χειρουργικής, αφετέρου δε εμφανίζει μηδαμινά ποσοστά υποτροπής και επιπλοκών.

Οι κήλες, ανάλογα με τη δυνατότητα επαναφοράς ή όχι στη φυσική ανατομική τους θέση (περιτοναϊκή κοιλότητα) διακρίνονται σε:

• Ανατασσόμενες: εκείνες που το περιεχόμενό τους ανατάσσεται στην περιτοναϊκή κοιλότητα, είτε αυτόματα είτε με τη βοήθεια χειρισμών
• Μη ανατασσόμενες: εκείνες που το περιεχόμενό τους δεν μπορεί να επανέλθει στην περιτοναϊκή κοιλότητα, συνήθως λόγω ύπαρξης ιδιαίτερα στενού αυχένα
• Περισφιγμένες: εκείνες στις οποίες διαταράσσεται η αιμάτωση του περιεχομένου τους, με αποτέλεσμα το σπλάγχνο που «βγαίνει» να εμφανίζει αρχικά σημεία ισχαιμίας και μετά νέκρωση-γάγγραινα, με τελικό αποτέλεσμα τη ρήξη του και την πρόκληση περιτονίτιδας.

Ανάλογα με το σημείο εμφάνισής τους διακρίνονται σε βουβωνοκήλες (είναι οι συχνότερες), μηροκήλες (πιο συχνές στις γυναίκες), ομφαλοκήλες, επιγαστρικές και μετεγχειρητικές (αυτές που εμφανίζονται πάνω σε τομές από προηγούμενες επεμβάσεις).

Αίτια – Τι προκαλεί μια κήλη;

Τα αίτια που οδηγούν στην εμφάνιση μιας κήλης είναι:

• Η παχυσαρκία
• Η χρόνια δυσκοιλιότητα
• Ο χρόνιος βήχας
• Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
• Η υπερτροφία του προστάτη
• Η χρόνια βαριά άσκηση και χρόνια άρση μεγάλου βάρους
• Η παρουσία ασκητικού υγρού, ή ευμεγέθους ενδοκοιλιακής μάζας και οι πολλαπλές εγκυμοσύνες

Κοινός παρονομαστής σε όλες τις παραπάνω καταστάσεις είναι η χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ εμφάνισης κήλης και διαταραχών της σύνθεσης του κολλαγόνου, ενώ σε ένα σημαντικό ποσοστό τα αίτια είναι συγγενή.

«Συνήθως μια κήλη εκδηλώνεται με τη μορφή προβάλλουσας μάζας στην αντίστοιχη περιοχή, η οποία ανατάσσεται εύκολα είτε αυτόματα, είτε με τη βοήθεια χειρισμών. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ασθενείς περιγράφουν ένα αίσθημα βάρους, καύσους, αιμωδίες ή και πόνο στην περιοχή. Λιγότερο συχνά η πρώτη εκδήλωση της κήλης γίνεται με την εμφάνιση κάποιας από τις επιπλοκές της, όπως είναι η περίσφιξη και η απόφραξη και ο ασθενής παρουσιάζει συνήθως έντονη κλινική εικόνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση έχουν ζωτική σημασία για την αποφυγή απειλητικών για την ζωή επιπλοκών, όπως η περιτονίτιδα ως επακόλουθο της ισχαιμίας και νέκρωσης του προπίπτοντος σπλάγχνου» εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής χειρουργικής στο ΑΠΘ, Γρηγόριος Χατζημαυρουδής.

Πως θεραπεύονται οι κήλες;

«Η εγχείρηση αποτελεί το μόνο θεραπευτικό μέσο που μπορεί να οδηγήσει σε ίαση της κήλης. Για αυτόν τον λόγο, η θεραπεία κάθε κήλης που συνοδεύεται από συμπτώματα είναι πάντα χειρουργική. Αναφορικά με την ασυμπτωματική κήλη, πέρα από την χειρουργική θεραπεία, υπάρχει και η εναλλακτική της συντηρητικής αντιμετώπισης-παρακολούθησης, ιδίως σε άτομα με σοβαρά συνοδά προβλήματα υγείας. Οι επεμβάσεις αποκατάστασης των κηλών μπορούν να πραγματοποιηθούν είτε με την κλασική ανοικτή χειρουργική προσέγγιση είτε λαπαροσκοπικά. Στα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής προσέγγισης περιλαμβάνονται ο λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος, η ταχύτερη ανάρρωση, η γρηγορότερη επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες και το καλύτερο κοσμητικό αποτέλεσμα» διευκρινίζει ο κ.Χατζημαυρουδής.

Κήλη: Αντιμετώπιση με λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση

Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 η λαπαροσκοπική χειρουργική άλλαξε κυριολεκτικά τα δεδομένα σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις. Η κήλη αποκαθίσταται από την πίσω πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, με την προσθήκη ενός μεγάλου  χειρουργικού πλέγματος (πολύ μεγαλύτερου από ότι στην ανοιχτή επέμβαση), το οποίο εφαρμόζεται πάνω στο χάσμα  και σταθεροποιείται με  χειρουργικά ράμματα ή απορροφήσιμα  clips.

Η επέμβαση  γίνεται  με γενική αναισθησία και διαρκεί  από μισή μέχρι μία ώρα. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στον ασθενή να αναρρώσει πιο γρήγορα και να έχει μικρότερη μετεγχειρητική ταλαιπωρία.

Μία με δύο μέρες μετά την επέμβαση αισθάνεται  απολύτως υγιής και απαλλαγμένος από τις ενοχλήσεις του  επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες, ενώ με την πάροδο των εβδομάδων, όλα τα σημάδια της επέμβασης εξαφανίζονται πλήρωςδιασφαλίζοντας έτσι ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Όλες οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος  μπορούν να γίνουν λαπαροσκοπικά. Αυτές είναι  , οι ομφαλοκήλες, οι μηροκήλες (πιο συχνές στης γυναίκες λόγω κυήσεων), οι βουβωνοκήλες, οι μετεγχειρητικές κήλες , οι κήλες λευκής γραμμής ή επιγαστρικές κήλες  και το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών που παρουσιάζουν οι αθλητές.