Συγκεκριμένα πρόσφατη μελέτη από ερευνητές του πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια και του πανεπιστημίου της Αριζόνα έδειξε, ότι οι 60 ετών και άνω που περνούν πολύ χρόνο παρακολουθώντας τηλεόραση ή καταφεύγουν άλλες παθητικές, καθιστικές συμπεριφορές μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια.
Επιπλέον, η έρευνά τους έδειξε ότι ο κίνδυνος για άνοια είναι μειωμένος για όσους ασχολούνται με δραστηριότητες ενώ κάθονται, όπως το διάβασμα, ή η χρήση υπολογιστή.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Αποκάλυψε επίσης ότι ακόμη και μεταξύ εκείνων που ασχολούνταν με κάποια σωματική δραστηριότητα, η σύνδεση μεταξύ της καθιστικής συμπεριφοράς και του κινδύνου για άνοια παρέμεινε.
“Το θέμα δεν είναι ο χρόνος που αφιερώνουμε καθισμένοι, αλλά ο τύπος της καθιστικής δραστηριότητας που εκτελείται κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, που επηρεάζει τον κίνδυνο για άνοια”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δρ. David Raichlen, καθηγητής βιολογικών επιστημών και ανθρωπολογίας στο University of Southern California Dornsife College of Letters, Arts and Sciences.
“Γνωρίζουμε από προηγούμενες μελέτες ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης περιλαμβάνει χαμηλά επίπεδα μυϊκής δραστηριότητας και χρήσης ενέργειας σε σύγκριση σε σύγκριση με τη χρήση υπολογιστή ή το διάβασμα. Και ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι το αδιάκοπο κάθισμα για μεγάλες περιόδους συνδέεται με μειωμένη ροή αίματος στον εγκέφαλο, η σχετικά μεγαλύτερη πνευματική διέγερση που εμφανίζεται κατά τη χρήση του υπολογιστή μπορεί να εξουδετερώσει τις αρνητικές επιπτώσεις του καθίσματος”, είπε ο ίδιος.
Πώς έγινε η έρευνα
Οι ερευνητές εξέτασαν πιθανούς δεσμούς μεταξύ της άνοιας σε ηλικιωμένους ενήλικες και των καθιστικών δραστηριοτήτων αναψυχής χρησιμοποιώντας αυτοαναφερόμενα δεδομένα από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, μια μεγάλη βιοϊατρική βάση δεδομένων με περισσότερους από 500.000 συμμετέχοντες σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.
Κατά τη διάρκεια της βασικής περιόδου αξιολόγησης (2006–2010) περισσότερα από 145.000 άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω που δεν είχαν διαγνωστεί με άνοια συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια, για να αναφέρουν μόνοι τους πληροφορίες σχετικά με τα επίπεδα καθιστικής συμπεριφοράς τους.
Οι ερευνητές ανέλυσαν νοσοκομειακά δεδομένα, για να εντοπίσουν διαγνώσεις άνοιας μετά από κατά μέσο όρο σχεδόν 12 χρόνια παρακολούθησης. Ανακαλύφθηκαν 3.507 θετικές διαγνώσεις.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές έκαναν προσαρμογές για ορισμένα δημογραφικά στοιχεία (όπως ηλικία, φύλο, εθνικότητα και είδος εργασίας) και παράγοντες του τρόπου ζωής (όπως άσκηση, κάπνισμα, χρήση αλκοόλ, ποσότητα ύπνου και κοινωνική αλληλεπίδραση) που θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στην υγεία του εγκεφάλου.
Η επίδραση της σωματικής και πνευματικής δραστηριότητας στον κίνδυνο για άνοια
Τα αποτελέσματα παρέμειναν τα ίδια ακόμη και αφού οι επιστήμονες υπολόγισαν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Ακόμη και σε άτομα με υψηλή σωματική δραστηριότητα, ο χρόνος παρακολούθησης τηλεόρασης συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο άνοιας. Ο ελεύθερος χρόνος που οι συμμετέχοντες κάθονταν κάνοντας χρήση υπολογιστή συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
“Αν και γνωρίζουμε ότι η σωματική δραστηριότητα είναι καλή για την υγεία του εγκεφάλου μας, πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι αν είμαστε απλώς πιο σωματικά δραστήριοι κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις του χρόνου που περνάμε καθιστοί”, δήλωσε άλλος συγγραφέας της μελέτης, ο δρ. Gene Alexander, καθηγητής ψυχολογίας.
“Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις στον εγκέφαλο από το να καθόμαστε κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων αναψυχής είναι πραγματικά ξεχωριστές/διακριτές από το πόσο σωματικά δραστήριοι είμαστε γενικότερα. Το να είμαστε πιο διανοητικά δραστήριοι την ώρα που καθόμαστε, όπως όταν χρησιμοποιούμε υπολογιστές, μπορεί να είναι ένας βασικός τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος για άνοια που σχετίζεται με πιο παθητικές καθιστικές συμπεριφορές, όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης”, είπε ο δρ. Alexander.
Η γνώση του τρόπου με τον οποίο οι καθιστικές δραστηριότητες επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές βελτιώσεις.
“Το τι κάνουμε ενώ καθόμαστε έχει σημασία”, πρόσθεσε ο δρ. Raichlen. “Αυτή η γνώση είναι κρίσιμη όσον αφορά τον σχεδιασμό στοχευμένων παρεμβάσεων δημόσιας υγείας που στοχεύουν στην μείωση του κινδύνου νευροεκφυλιστικής νόσου από καθιστική ζωή μέσω θετικής αλλαγής συμπεριφοράς”.
Πηγή: https://scitechdaily.com
φωτό: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άνοια: Με ακριβώς τόσα βήματα τη μέρα μειώνετε κατακόρυφα τον κίνδυνο
Άνοια: 8 παράγοντες στην καθημερινή ζωή για να μειώσετε τον κίνδυνο
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πρώιμο σύμπτωμα άνοιας, που οι περισσότεροι δεν το παίρνουν στα σοβαρά