Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Νταϊάνα Γιουνάν του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, μελέτησαν 712 γυναίκες με μέση ηλικία 78 ετών, καμία από τις οποίες δεν είχε άνοια στην αρχή της έρευνας. Όλες έκαναν μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου στην αρχή της μελέτης, καθώς και μετά από πέντε χρόνια για λόγους διαχρονικής σύγκρισης.
Οι επιστήμονες συσχέτισαν -με τη βοήθεια ενός συστήματος τεχνητής νοημοσύνης- την κατάσταση του εγκεφάλου κάθε γυναίκας με τα διαχρονικά επίπεδα ρύπανσης στον τόπο διαμονής της κατά την τελευταία τριετία. Τα μικροσωματίδια προέρχονται από διάφορες πηγές, όπως χημικά, καπνό, σκόνη και άλλους ρύπους αιωρούμενους στον αέρα.
Διαπιστώθηκε ότι για κάθε τρία μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα μεγαλύτερα μέσα επίπεδα μικροσωματιδίων ΡΜ2,5 (έως 2,5 εκατομμυριοστών του μέτρου ή 30 φορές μικρότερων από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας) στην περιοχή διαμονής τους, μέσα σε μια πενταετία είχε συρρικνωθεί ο εγκέφαλος τους σε βαθμό που αντιστοιχούσε σε 24% αυξημένο κίνδυνο για Αλτσχάιμερ, τη συχνότερη μορφή άνοιας.
«Ο μικρότερος όγκος του εγκεφάλου είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για άνοια και Αλτσχάιμερ, όμως κατά πόσο η ρύπανση του αέρα επηρεάζει τη δομή του εγκεφάλου, είναι ένα ζήτημα ακόμη υπό διερεύνηση. Η μελέτη μας βρήκε ότι οι γυναίκες μετά τα 70 και τα 80 τους που εκτίθενται σε μεγαλύτερα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, έχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικών αλλαγών σχετιζόμενων με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η έρευνα μας δείχνει ότι αυτές οι τοξίνες μπορούν να διαταράξουν την εγκεφαλική δομή ή τις συνδέσεις μεταξύ των νευρωνικών κυττάρων, συμβάλλοντας έτσι στην εξέλιξη της νόσου», τόνισε η Γιουνάν.
«Μολονότι το θέμα χρειάζεται περαιτέρω έρευνα, οι προσπάθειες για μείωση της ρύπανσης του αέρα στο μέλλον μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ μεταξύ των ηλικιωμένων», πρόσθεσε.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ