Δεσμώτες του ιλίγγου: η μεγάλη ακίνδυνη ταλαιπωρία…

Η ψευδαίσθηση του ιλίγγου εμφανίζεται σε διάφορες μορφές με κυρίαρχη την ψευδαίσθηση της περιστροφής. Σε αυτή ο ασθενής νιώθει ότι γυρνάνε όλα γύρω του, και δεν μπορεί να εστιάσει σε κάποιο αντικείμενο μέσα στον χώρο. Συχνά πυκνά ο ίλιγγος εμφανίζεται με την ψευδαίσθηση της αιώρησης του σώματος προς τα πλάγια ή προς τα πίσω, η προς τα εμπρός. Νιώθει δηλαδή ότι το κορμί του γέρνει και επανέρχεται. Άλλες πάλι φορές ο πάσχων βιώνει τον ίλιγγο νομίζοντας ότι θα πέσει.

Σε κάθε περίπτωση και ενώ ο ασθενής γνωρίζει εκείνη τη στιγμή ότι βιώνει μια ψευδαίσθηση και δεν κινδυνεύει να πάθει κάτι, τα συμπτώματα είναι τόσο δυσάρεστα που κυριολεκτικά τον ταράζουν.

Ο ίλιγγος γεννιέται στο αυτί. Στο εσωτερικό, στον λαβύρινθο. Είναι το σημείο που ενημερώνει συνέχεια τον εγκέφαλο μας για τη θέση μας το χώρο που βρισκόμαστε. Οι πληροφορίες αυτές ειναι σημαντικές και απαραίτητες για την διατήρηση της ισορροπίας μας. Όταν ο λαβύρινθος στο μέσα αυτί δεν λειτουργεί καλά, τότε προκαλείται ο ίλιγγος διοτι πολύ απλά ο εγκέφαλος μας λαμβάνει λαθος πληροφορίες.

Σε ποσοστό που ξεπερνάει το 80% ο ίλιγγος οφείλεται σε ενδολαβυρινθικές βλάβες, ή βλάβες της αιθουσαίας οδού. Σε μικρότερο ποσοστό ο ίλιγγος (και εδώ είναι πιο σοβαρά τα πράγματα) οφείλεται σε βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος (πχ. Σκλήρηνση κατά πλάκας). Τέλος ένα μικρότερο ποσοστό εμφανίζεται κυρίως από ψυχογενή αίτια.

Μια κρίση ιλίγγου την συνοδεύει σχεδόν πάντα ναυτία και εμετός.

Ο πλέον αρμόδιος και ενδεδειγμένος ιατρός είναι ο Ωτορινολαρυγγολόγος. Όταν λοιπόν πάθουμε ίλιγγο τότε αμέσως θα πρέπει να απευθυνθούμε σε ΩΡΛ. Ο συγκεκριμένος ιατρός αφού μας οδηγήσει σε μια σειρά εξετάσεων που θα αποκλείσουν ότι ο ίλιγγος οφείλεται σε κάτι σοβαρότερο ( βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος) θα εντοπίσει τα αίτια και θα μας προτείνει θεραπείες.

ΑΠΟ ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ

Οι ενδολαβυρινθικές βλάβες ή βλάβες της αιθουσαίας οδού που όπως είπαμε προκαλούν ιλίγγους 8 στις 10 φορές, μπορούν να οοφείλονται σε:

1. Νόσο του Meniere: πρόκειται για ενδολεμφικό ύδρωπα. Ουσιαστικά είναι η αύξηση της πίεσης της ενδολέμφου του “μέσα αυτιού”. Χαρακτηριστικά του είναι οι εμβοές και η βαρηκοία. Τα συμπτώματα αυτά συνεχίζονται με δυνατούς ιλίγγους που διαρκούν μέχρι και ώρες. Όταν το φαινόμενο είναι σε ύφεση ο ίλιγγος είναι ασθενής έως και ανύπαρκτος. Σε έξαρση, ο ίλλιγος είναι δυνατός

2. Αιθουσαία νευρωνίτιδα: Πιθανολογείται ότι οφείλεται σε κάποια ιογενή λοίμωξη από την οποία προσβάλλεται ο ασθενής και η οποία “χτυπάει” και το αιθουσιαίο νεύρο. Οι ίλιγγοι σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ δυνατοί

3. Ακουστικό νευρίνωμα: Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καλοήθη βραδέως αυξανόμενο όγκο που προκαλεί βαρηκοία, εμβολές και ίλιγγο.

4. Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως: Σύντομοι αλλά ισχυροί ίλιγγοι είναι το αποτέλεσμα αυτής της πάθησης, η οποία έχει ποσοστά θεραπείας που αγγίζουν το 90%.

5. Διάσειση λαβυρίνθου: Προκαλείται μετά από κάκωση του κεφαλιού και ο ασθενής μποορεί να παρουσιάσει εμβοές και ιλίγγους.

Ο ίλιγγος εφόσων οφείλεται, σε ενδολαβυρινθική βλάβη δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε, κάτι που έχει να κάνει με τη ζωή μας. Ο ίλιγγος είναι μια κατάσταση που όταν κάποιος τη βιώνει είναι άσχημη, δυσάρεστη, είναι μια κατάσταση που προκαλεί πολλές και έντονες φοβίες ( “ποτε θα με πιάσει ίλιγγος”, “που θα βρίσκομαι”, “θα γίνω ρεζίλι” κ.α) αλλά σε καμμία περίπτωση δεν απειλεί τη ζωή μας. Η πρώτη μας ενέργεια όταν μας πιάσει θα είναι να μην πανικοβληθούμε και αμέσως να απευθυνθούμε σε κάποιον ΩΡΛ .